Siğilden kurtulma yolları

Siğiller en çok 1020 yaşlar arasında görülür Bu yaşlar arasındaki bireylerin yaklaşık %10'unda siğile rastlanmaktadır Siğilllerin bulaşıcı özelliği kanıtlanmıştır Bulaşmada travmanında rolü vardır Siğil genel olarak basınca uğrayan veya kaşınan yerlerde ortaya çıkar Virusler sağlam deriden kolaylıkla geçemezler

Siğiller biçimlerine tarafından beşe ayrılır:
1 Verruca vulgaris
2 Verruca plantaris
3 Verruca planus
4 Verruca filiformis
5 Verruca anogenitalis

Verruca vulgaris: Tip 2 ve 4 HPV ile enfekte olma sonucu gelişir Deri renginde, hafifçe kırmızı veya pigmente olabilir Yüzeyi kabadır ve hafifçe kabuklanma gösterir En fazla çocuklarda rastlanır, fazla sayıda olur Erişkinlerde genelde maksimum 34 tanedir Herhangi bir yere yerleşebilirse de, en fazla el ve parmaklarda lokalize olur Aşırı manikür ve çivi yeme sonucu yineleyen travmalar siğil gelişimini kolaylaştırır

Verruka plantaris: Bu müşteri çoğunlukla üçgenin taban olmayan kenarı tabanının basınca uğrayan yerlerinde lokalize olur Coğu kez bir ayakta kurulmuş ve çok sayıdadır En çok banyo zemini ve malzemeleri ile spor malzemelerinden bulaşır Üstüne basılması ağrıya sebep olur Bu grubun nasırlardan ayrılması kuvvet olabilir Fakat yüzeyi bir bistüri ile kazınırsa, siğillerde kann veya noktalar halinde kann pigmentinden oluşan siyah noktalar yada noktalar halinde kanamalar görülür Nasirlarda buna rastlanmaz Siğiller yandan basmakla, nasırlar üzerine basmakla ağrılıdır

Verruka planus: Bu tip siğiller 13 mm çapında , deriden hafifçe kabarık, üzeri düz, olağan deri renginde veya gri renktedir En fazla yüz, el sırtları ve daha alçak bacakta lokalize olur

Verruka filiformis: Çoğunlukla erkeklerde görülür Bir sap ve bunun ucunda iplik gibi uzantilar vardir Yüz, saçli cilt, göz kapakları, burun delikleri, gibi bölgeler bilhassa tutulur

Verruka anogenitalis (Condylomata accuminata): Bu tip, 'veneryal' (cinsel yolla bulaşan ) bir hastalık olarak kabul edilir Tek bir cinsel temas ile infeksiyonun bulaşma şansı %50'dir Pembe bir lezyon olarak başlar, geliştikçe büyür ve karnıbahar manzarasını alır Gelişmiş lezyon, pembe ile koyu kahverengi aralarında herhangi bir renkte olabilir Lezyonların yüzeylerindeki yarıklarda cerahatin birikmesi sonucu, kötü bir koku ortaya çıkar Herhangi bir basınca uğramayanlar, karnıbahar görünümünü alır Kıvrım yerlerinde lokalize olup iki taraftan basınca uğrayanlar, bu basinç sonucu horoz ibiğine aynı bir biçim alır

Tedavi çeşitlerinin bolluğu, siğiller için ideal bir tedavi yönteminin bulunmadığını gösterir Spontan olarak iyileşen olgular da vardır *