Peygamber Efendimizin diğer din mensuplarına müsamahası

Peygamber Efendimiz (iddia) öteki din mensuplarına karşı, bir insan olmaları itibariyle he sevgi ve tutku ile muamelede bulunmuştur
İnsanlığın iftihar tablosunun hayatı seniyyeleri, bir uçtan bir uca daima bağışlama ve zevk yörüngelidir O (iddia), hayatı boyunca kendisine türlü türlü ızdırap eden Ebu Süfyan'a bile affetme ve haz ile davranmıştır O kadr fakat, Mekke fethedildiği sırada, Ebu Süfyan'ın hala kafamda bir sür şüphe vardemesine karşılık, Allah Resulü (sav) Kabe'ye sığınan emniyette olduğu gibi, Ebu Süfyan'ın evine sığınan da emniyettedirbuyurarak, Ebu Süfyan'ın evini emniyet ve sığınma bakımındn Kabe ile beraber zikretmiştir Nebiler Serveri'nin (sav) bu hoşgörülü davranışı; gururu, kendni beğenmişliği ve reislik duyguları tabiatının bir parçası haline gelmiş, 70 yaşlarındaki Ebu Süfyan için tonlarla altın vermekten daha değerli, daha değerli olmuştur
Müsamaha ve hoşgörünün kaynağı, dinimizin de kaynağı Kur'an olduğu ve bu zihin coşkun bir ırmak halinde Kur'an'ın tebliğcisi Efendimiz'den akıp geldiği için bizim bu konuda bambaşka düşünmemiz olası değildir Zira tersi bir dşünce, Kur'an'ı ve Resulullah'ı (iddia) tanımama dmektir Bu açıdn zevk ve diyalog, kaynakları itibariyle Kur'an ve Sünnet'e dayandığından Müslüman'ın natürel ahlakıdır ve bu itibarla da kalıcıdır *