Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Son günlerde sık sık rastladığımız sorunlardan bir tanesi çocuklarımızın kendisine olan güvensizliğidir.Gelişme çağındaki çocuklarımızın birçoğu kendisi olmaktan mutsuz.Bu durumun farkında olan ebevyenler için çocuklarının başarılı ve göz önünde olması imkansız bir hale gelir.Asla çocuklarının bu kaygıyı yeneceklerini düşünemezler.Bunun üzerine çocukları üzerinde şiddetli bir baskı uygularlar.bu süreç özgüven eksikliği yaşayan çocuklar için işkence haline gelir.
Özgüven insanın kendi kişiliğinden,kendi ruh hali ve fiziğinden mutlu olmak demektir.Özgüven eksikliği yaşayan çocuklarımızın yerine kendimizi koyarsak aslında ne kadar zor bir aşamadan geçtiklerini anlamış oluruz.Düşünsenize sürekli başka bir insan sizden üstün tutuluyor,bazı zaman sırf ebeveynlerimiz için yaptığımız güzel şeyler onlar tarafından onaylanmıyor. Onaylanmamakla da kalmıyor daha iyisi isteniyor. Neden komşunun kızı 100 alıyorken sen 85 aldın? Ya da neden sen bu kadar kilo aldın bak arkadaşımın kızına filinta gibi…bu tarz yaklaşımlara maruz kalan çocuklarımız için hala daha iyisini beklemek ne kadar mümkün? Özgüven eksikliği yaşayan çocuklarımız bir görev verildiğin de yapabileceklerine emin olmadıklarından.daha önce hiç yapmadıkları bir şeyi yaparken tedirginlik yaşarlar.
Peki çocuklarımızın kendilerine özgüven duymasını nasıl sağlarız? Çocuklarımız gelişimsel çağları boyunca büyüklerinden gördükleri sevgi,onay ve değer onların kişilğini etkiler.Yaptığı güzel şeyler de hata olduğu halde tebrik edilen,gurur duyulan çocuğunu olduğu gibi benimseyen ebevyenlerin çocukları kendilerine özgüven duyarlar.Aileleri arkdasında olduğu için yeni yapacağı herşeyde başaracaklarına inanırlar.Çocuklarımız bir hata yaptıklarında hatayı görmezden gelmeyin,ama elestirmeyinde.Kıyaslama yapmayın.onu olduğu gibi kabul edin ve kendisini sevmesini sağlayın.onların kendi başarılarını ve yeteneklerini görmelerine yardım edin.Çocuklarınıza sevgi göstermeyi ihmal etmeyin.Onların sizinle paylaştığı en ufak sorunla bile dalga geçmeyin onu ciddiye alın.Sizinle herşeyi paylaşmasını sağlayın.Eğer çocuğunuzdan birşeyler bekliyorsanız bu onun sınırlarını aşmasın.onun yapabileceğinizden fazlasını yapmaya zorlamayın.Söylediğiniz her cümleye dikkat edin.Unutmayın çocuklarımız bizim herşeyimiz hiçbir başarı onların mutluluğundan önemli değildir.
