Ölüme Asker Ağzının düşman dediğine yüreğin acırdı Sorardı aklın niçin diye Ölümün vekaletiydi taşıdığın Senin de vicdanın vardı be asker Taşıdığın tüfek ağır gelirdi omuzlarına Kurşunları kendinden ağırdı tüfeğinin Vurduğunun da yüreği vardı Vurduğunun da bekleyeni vardı be asker Bir kendine acısan bir düşmanına acırdın Tek ayrım safındı şayet de Aradaki çizgiydi seni ondan ayıran O da başkalarının çizgisiydi be asker Hiç istemezdin öldürmeyi Zaten karıncayı bile incitemezdin Fakat karsı karsıya geldiğinde mecburdun Düşmanını öldürmeye, kurşundan değildin be asker Seninki de candı be asker Taşıdığın yürekti Sevdiğin vardı sevenin vardı id Senin de bekleyenin vardı be asker
Forumda yenilikler devam etmektedir , çalışmalara devam ettiğimiz kısa süre içerisinde güzel bir görünüme sahip olduk daha iyisi için lütfen çalışmaların bitmesini bekleyiniz. Tıkla ve Gitx
