Olum Şiirleri Necip Fazıl kısakurek
Necip Fazıl Kısakurek olum şiirleri
Necip Fazıl Olum Şiirleri
Olunun Odası
Bir oda, yerde bir mum, perdeler indirilmiş;
Yerde cıplak bir gomlek; korkusundan dirilmiş
Sutbeyaz duvarlarda civilerin golgesi
Artık ne bir cıtırtı ne de bir ayak sesi…
Yatıyor yatağında dimdik, upuzun, olu;
Ustu, boynuna kadar bir carşafla ortulu
Bezin ustunde ayak parmaklarının izi;
Mum alevinden sarı, baygın ve donuk benzi
Son nefesle goğsu boş, eli uzanmış yana;
Gozleri renkli bir cam; mıhlı ahşap tavana
Sarkık dudaklarının ucunda bir cizgi var;
Kucuk bir cizgi, kucuk, titreyen bir an kadar
Sarkık dudaklarında asılı titrek bir an;
Belli ki, birdenbire gitmiş cırpınamadan
Bu benim kendi olum, bu benim kendi olum;
Bana geldiği zaman, boyle gelecek olum
Necip Fazıl Kısakurek
Necip Fazıl Kısakurek olum şiirleri
Necip Fazıl Olum Şiirleri
Olunun Odası
Bir oda, yerde bir mum, perdeler indirilmiş;
Yerde cıplak bir gomlek; korkusundan dirilmiş
Sutbeyaz duvarlarda civilerin golgesi
Artık ne bir cıtırtı ne de bir ayak sesi…
Yatıyor yatağında dimdik, upuzun, olu;
Ustu, boynuna kadar bir carşafla ortulu
Bezin ustunde ayak parmaklarının izi;
Mum alevinden sarı, baygın ve donuk benzi
Son nefesle goğsu boş, eli uzanmış yana;
Gozleri renkli bir cam; mıhlı ahşap tavana
Sarkık dudaklarının ucunda bir cizgi var;
Kucuk bir cizgi, kucuk, titreyen bir an kadar
Sarkık dudaklarında asılı titrek bir an;
Belli ki, birdenbire gitmiş cırpınamadan
Bu benim kendi olum, bu benim kendi olum;
Bana geldiği zaman, boyle gelecek olum
Necip Fazıl Kısakurek