Mavisini Yitirmiş Yaşamak 1549106489 1549106489 mavisiniyitirmisyasamak5c557d3df0d88mavisiniyitirmisyasamak5c557d3df0d88 http:img456imageshackusimg4569900mavi6bv7qe5tr2png Mavi tükendi Renklerin en neşelisini ve en çocukçasını yitirdik Göz ve gönül aydınlığımız; içimize ümit, özgürlük ve sonsuzluk duygusu getiren renk uçup gitti Karardık Maviyi sever miydiniz; şu, renklerin en fazla doğup en ivedi ölenini? Mavinin “su rengi aramak olduğunu bilir miydiniz? Adını sudan aldığını sonradan gökyüzüne ağarak oradan suya ve insanlara gülümseyip durduğunu… O gülümseyiş fakat yer üzerinde yaşamın tellerine dokunmuş ve müziği başlatmıştır Onun için, yaşamak, mavi, müzikli bir gezi olmuştur Hoş ve şirin olan ne varsa yaşantımızda, üzerine biraz mavi serpilmiş, hücrelerine, atomlarına maviler işlemiştir “Gün olur başına dek mavi Gün olur başına kadar güneş Gün olur çılgın gibi… Mavi işte, cıvıl cıvıl, yerinde duramayan mavi… Su gibi, esinti gibi Gözbebeklerimizde, saçlarımızın telinde ve avuçlarımızda serinlik Serinliğini yeşilden almış olmalı; yeşil ile menekşe rengi arasında doğar çünkü o Perdeleri açıp dünyasına girelim mavinin Bulutsuz gökyüzü rengi Çocukların uçurtma şenliği, kuşların süzülüş çılgınlığı, dağların göğe yükselişi ve ayaklarımızı yerden kesip bizi göklere çağıran hafiflik Biraz, avuç içi değin gökyüzü mavisi için zindanların çatısından, gökdelenlerin penceresinden sızacak bir parça mavilik için neler vermeyiz? Uçsuz bucaksız bir mucizedir gökyüzü mavisi Bulutlar şöyle yırtılıverince gördüğünüz, görüp de her tarafta doğmuş gibi sevindiğimiz anın tarifsizliği… Deniz mavisi, kararsız ve hırçın Aşk gibi, verem gibi işler içinize Kâh yeşile, kâh su rengine dönüşerek çılgına çevirir insanı Ah, gece mavisi Esrarengiz… Siyah saçlarına dolanmış gecenin Yaz akşamlarının iç serinliği, yıldız şavklarına vuran mavilik Ya peygamber çiçeği mavisi! Mavinin bahar kokusu kırlarda, ekin tarlalarında Renkli bir bahar aydınlığı… Mavinin en koyusu, şehirli ve evcil olanı boncuk mavisidir Koyu ve oturaklı Çinilere işlenince sabırla büyülenen aşk ve sanat rengi Ve türkuaz, mavinin yeşille oluşturduğu eğlence Taşa değer katan, taşa serinlik kazandıran asil mavi… Maviler saymakla bitmez, masal gibi bir dünyanın içine çeker insanı Mavi… Tüm renklere can üfleyen haylaz çocuk, yaşamın rengi, tadı, cazibesi velhasıl ta kendisidir Rengini yitirmiş bir yaşamak neye yarar? İşte şehirler bir bir yitiriyor mavisini Rengi gitgide kararıyor dünyamızın Mavinin perdeleri kapanıyor Hani gökyüzü, hani paldır küldür bulutlar, hani yağmur sonrası yedi renkli gökkuşağı? Kuş oldu, uçup gitti hepsi Göğe baksam, suya baksam, nereye gitsem mavilik görünmüyor Şehirde sis, şehirde duman, şehirde griler ve siyahlar kaldı Tadını ve doğallığını yitirdi her şey İçine mavi sızmayan yiyecekler acı, rengine mavi vurmayan sular içilmiyor Saçlarına mavilik inmemiş çocuklar büyümüyor Şehirlerin gözlerine mavi ışıklar, yüzlerine tebessüm değmiyor Kitaplar yalan söylüyor çocuklara Şiirler, öyküler yalan… Göğün mavi mavi gülümsediği değil Bir gün çocuklar isyan edecek bu yalanlara Hani mavi gök, hani dağın yeşili, masmavi deniz nerede? Diyecekler Bir gün, “ mavinin tarihi diye bir ders okutulacak belki Mavinin tarihi, mavinin ölümü, diye Mavinin tarihinde, uçurtmanın tarihini okuyacak çocuklar Tekrar bir gün, maviyi hiç tatmadan ölenler olacak Hiç yaşamadan ölenler olacak bir gün Millet denizi ve suyu görecek, gökyüzüne bakacaklar lakin bir tutam renk, bir avuç mavilik görmeden; ümit nedir, hayal ve serbest nedir bilmeden göçüp gidecekler Ümidin, hayalin ve özgürlüğün maviye çaldığını kimseler bilmeyecek? Hemen siz, rengi eksilmiş dünyanın insanları! El dek mavi görünüyorsa pencerenizden, hele başınızı kaldırınca masmavi, çılgınca bir gökyüzü görebiliyorsanız bir yerlerde şükredin Ciğerlerinize çekin o maviyi, hücrelerinize doldurun Ve bizler için, diğer taraftan şehirlerin grisinde yitip giden çocuklar ve kuşlar için doya doya seyredin gökyüzünü alıntı