Kurban Bayramı Nasıl Ortaya Çıkmıştır?

Kurban Bayramı Nasıl Ortaya Çıkmıştır?

Cenabı Hakk'ın dostu olma şerefiyle şereflenmiş bir peygamber olan İbrahim (as) bir adakta bulunmuş, bir oğlu olması halinde onu Allah'a kurban edeceğini adamıştı Aradan geçen zaman içerisinde oğulları olmuş ama o, adağını nasılsa unutmuştu Rüyada oğlunu kurban ediyor görmüş ve irkilmişti Hz İbrahim bu rüyayı üç farklı gece görmüştür Peygamberlerin rüyası vahiy olduğu gibi onlar tarafından yapılan tabirleri de vahiydir İbrahim as da rüyasını, oğlunu kurban etmesi gerektiği şeklinde deyiş etmiş ve bu nedenle bu anlatım tarzı de vahiy olmuştur Bundan Böyle Hz İbrahim'in bu vahyi yerine getirmesi gerekiyordu

Elbette bu fazla zordu lakin Allah'tan aldığı vahye uymaması daha zordu İbrahim as büyük bir sınav karşı olduğunu anladı Hiç hemen Allah'a teslim oldu ve durumu oğlu İsmail aleyhi'sselâm'a açmaya karar verdi

Şu Anda konu ile ilgili olarak Kur'anı Kerim'in açıklamalarını dinleyelim: Allah Teala buyuruyor:

İbrahim 'Ey Rabbim, bana iyilerden (bir oğul) ihsan et' dedi Biz de kendisine yumuşak huylu bir oğul müjdeledik Oğlu yanına koşacak çağa gelince, 'Ey oğlum, ben seni rüyamda boğazladığımı gôrüyorum, bir düşün, ne dersin ?' dedi (İsmail) Babacığım, sana ne emrolunuyorsa yap İnşaallah beni sabredenlerden bulacaksın' dedi Her ikisi de Allah'a teslim oldular (Allah'ın emrine boyun eğdiler) İbrahim, oğlunu şakağı üzerine yatırdı Biz de ona şöyle seslendik: 'Ey İbrahim, rüyana gerçekten sadakat gösterdin, hiç kuşkusuz bu açıkça bir imtihandı' Dedik ve ona (İsmail'e karşılık ) büyük bir kurbanlık fidye verdik Kendisine sonradan gelenler için de iyi bir nam bıraktık Selam olsun İbrahim'e İşte biz iyilik yapanları böyle ödüllendiririz Çünkü 0, bizim mümin kullarımızdandır(Saffât, 100111 )

Görülüyor ama, Kur'an da Hz İbrahim'in gördüğü rüyanın vahiy olduğunu onaylama etmiştir Çünkü Cenâbı Adalet kendisine seslenirken:

Ey İbrahim, gördüğün rüyaya doğrusu sadakat gösterdinbuyurmuştur

İbrahim as, Allah'ın emrine boyun eğerek oğlunu kurban etmek üzere şakağı üstüne yatırınca Cenabı Adalet, İsmail'in yerine bir koyun kurban etmesini emretmiştir Bu, Allah'ın insanlığa büyük bir lütfudur Allah, insanları Hz İbrahim'in aracılığı ile insanı kurban etmekten korumuş olmasaydı muhtemelen ahali, insan kurban etme, gibi korkunç bir geleneğe sahip olabilirdi ve insanları bu dehşet gelenekten kimse de kurtaramazdı

İbrahim as oğlu yerine Cenâbı Hakk'ın kendisine gönderdiği koçu kurban etmiştir Böylece kurban Hz İbrahim'den sünnet olarak bize intikal etmiştir

Kurban, insanın Allah'a yaklaşmasına ve O'nun rızasını kazanmasına vesile olan bir ibadettir Kurbankelimesinde bu mana vardır İnsan kurban kesmekle İbrahim (as) gibi Allah'a ve O'nun emirlerine bağlılığını, icabında O'nun rızasını için her fedakârlığa katlanacağını göstermiş olur

Allah'ın hoşnutluğunu kazanmak için yapılan her şeyde esas olan iyi niyettir Kurbanda da böyledir, iyi hedef ve ihlas esastır Bakınız, bu konuda Kur'anı Kerim'de şöyle buyuruluyor:

Onların (kurbanların ) ne etleri ne de kanları Allah'a ulaşır Lakin O'na sadece sizin takvanız ulaşır'' (Hacc, 37)

Aslında Allah Teâla ancak takva sahiplerinin yapmış oldukları ibadetleri kabul eder Maide suresindeki şu ayeti kerimeler bu konuyu bir misal vererek açıklıyor Allah Tealâ buyuruyor

(Ey Muhammed) Onlara Adem'in iki oğlu ile ilgili haberi hakkıyle oku Hani her ikisi birer kurban sunmuşlardı, birinden kabul edilmiş, diğerinden kabul edilmemişti (Kurbanı kabul edilmeyen ötekine)
Seni öldüreceğim, demişti Diğeri ise :
Allah, yalnız kendisinden korkanlardan kabul eder, dedi ve devam etti : Allah'a yemin ederim oysa sen beni öldürmek için bana el uzatsan da ben seni öldürmek için sana el uzatacak değilim Ben, alemlerin Rabbi olan Allah'tan korkarım'' dedi (Maide, 2728 )

Görülüyor oysa, kurban kesenlerden biri iyi niyeti ve Allah'tan korkması nedeniyle sunduğu kurban kabul görmüş, diğeri ise kötü niyeti sebebiyle kurbanı kabul edilmemiştir

Sevgili Peygamberimiz de bu konuda şöyle buyurmuştur :

Amellerin kıymeti oysa niyetlere göredir Herkesin kasıt ettiği ne ise eline geçecek olan oysa odur''(Buharî, Bedülvahiy, 1) *