Kilo koruma programı

Obezitede diyet tedavisinin çeşitli gayeleri vardır. Bunlar;

1- Vücut tartısını arzulanan seviyeye indirmek: Arzulanan seviye ülkü yük yahut ülkünün üzerinde bir tartı olabilir. Örneğin; 120 kg yükündeki bir kişinin ülkü yükü 70 kg ise bu kimseyi ülkü yüke değil de 80 - 90 kg'a indirmek birinci maksat olabilir.

2- Besin öğesi gereksinimlerini kâfi ve istikrarlı olarak karşılamak,

3- Yanlış beslenme alışkanlıkları mekanına gerçek beslenme alışkanlıkları kazandırmak,

4- Vücut yükü arzulanan seviyeye geldiğinde tekrar kilo alımını engellemek ve daima bu seviyede tutmaktadır.

Obezite tedavisinde yük kaybetme ne kadar kıymetliyse kaybedilen yükün korunması da o kadar kıymetlidir. Obez şahıslar kilo kaybettikten sonra yüklerini esirgeyici programa alınmalıdır. Muhafaza programında maksat, uzun periyotta tartı kazanımını önlemek yahut minimum olmasını sağlamaktır. Yük kazanımı en az 2 yıl için en çok 3 kg olmalıdır. Fakat kaybedilen kiloların korunmasının sıkıntı olduğu bilinmektedir.

Yük Kaybeden Kişi Neden Tekrar Kilo Alır?

Şayet kişi kilo kaybı tedavisi sırasında elde ettiği olumlu alışkanlık değişikliklerini bırakırsa, fizikî aktivitesi artırarak kilo verdiyse ve tedavi sonrası bu aktiviteleri terk ederse, çok düşük güçlü diyet yaparak kilo verdiyse ve tedavi sonrası aldığı enerjiyi artırırsa, tedavi sonrası kilo müdafaa programına alınmazsa tekrar kilo alır.

Kilo kaybı tedavisi sonucu elde edilen kilo kayıplarının korunmasındaki başarısızlıktan biyolojik ve ruhsal faktörlerin karmaşık bir etkileşimi sorumlu olabilir. Kilo kaybı adaptif termojenez ve adipoz doku lipoprotein lipaz üretiminin artması üzere fizyolojik mekanizmaları tetikler. Şayet kişi azalmış kuvvet alımı ve/veya artmış güç harcamasına yönelik hayat biçimini benimsemezse kilo kaybının korunması zorlaşır.

Insanlar Ne Vakit Kilo Himaye Programına Alınmalıdır?

Şayet kimseyi ülkü vücut yüküne getirmek için yaklaşık %10 ve daha az yük kaybı gerekiyorsa ülkü vücut yüküne gelindiğinde kilo programı uygulanabilir.

Şayet kimseyi ülkü vücut yüküne getirmek için yaklaşık %10'dan daha ziyade yük kaybı gerekiyorsa %10'luk tartı kaybı oluştuktan sonra kilo muhafaza programı uygulanabilir. Bu %10'luk yük kayıpları bile obezitenin oluşturacağı sıhhat sıkıntılarını önlemede yararlı olabilir. Şayet her obez için ülkü kiloya inmek hedeflenirse kişi tedavi bitmeden zayıflama programını terk edebilir.

Umumiyetle düşük kuvvetli diyetler ile birinci 6 ayda %5'lik yük kayıpları oluşur. Şayet diyet tedavisine davranış tedavisi ve fizikî aktivite de eklenirse bu kayıplar %10'a kadar çıkar.

Kilo himayeye alınma devranı ile ilgili bir öteki görüş de, ülkü tartıya inmek için %10'dan daha ziyade tartı kaybetmeleri gereken şahısların mümkün olduğunca maksimum yük kaybı oluştuktan sonra kilo muhafaza programına alınmalarıdır. Obez bireyler kilo kaybı tedavisinde ne kadar uzun vade kalırlarsa o kadar uzun mühlet kilo kaybı için gerekli davranışlara bağlı kalırlar.

Yapılan bir çalışmada kilo kaybı tedavisinin 20. ve 40. haftası arasında, yani uzamış tedavi durumunda, kilo kayıplarının ortalama %35 daha çokça olduğu, 40. hafta ahir terapistlerle ilgi kesildiğinde geri kilo alımlarının olduğu gösterilmiştir. Sonuç olarak, obez kimselerin uzun periyot tedavi sırasındaki ağır iştiraki ahir ziyade öğrenmenin oluştuğu, kaybedilen kiloların kendi kendine başarılı bir formda denetiminin ve korunmasının sağlandığı görülmüştür. Buna benzeri sonuçların olduğu çalışmalar vardır.

Yükü Hami Diyetler Nasıl Olmalıdır?

1. Kilo kaybı için gücü hudutlu diyetler başarılı olurken kilo muhafazada ise ölçüsü sonlandırılmadan (ad-libitum) verilen düşük yağlı diyetler daha başarılı olmaktadır. Yapılan çalışmada düşük kuvvetli diyetle ortalama 13.6 kg kaybeden kimseler rastgele iki kümeye ayrılmışlardır. 1. küme düşük yağlı ad-libitum bir diyet alırken, 2. küme düşük kuvvetli karışık bir diyet almışlardır. Bir yıl ahir, her iki öbekte da tartı kazanımı çok az olmuştur. Lakin, 2 yıl ahir, düşük yağlı ad-libitum diyet alan kümede tartı kazanımı ortalama 5.4 kg olurken düşük kuvvetli karışık diyet alan öbekte ise yük kazanımı ortalama 11.3 kg olmuştur.

2. Kilo kaybını sağlarken kuvvet sınırlaması çokça olmayan (en az bazal metabolizma düzeyinde) diyetlerle insanlar uzun devirde zayıflatılmalıdır. Bu halde zayıflayan kimseler daha sonraki yaşantılarında daha çok yiyerek ve daha uzun mühlet kilolarını koruyabilirler. Aksi taktirde, alınan gücün azlığı orantısında bazal metabolizma suratı da azalır.

Tartı kaybı sırasında oluşan bazal metabolizma suratındaki azalma için açıklanan 2 etken vardır. Bunlar; vücut kitle kaybından olduğu iddia edilen güç gereksinmesinde bir azalma ve yağ oksidasyonu için kapasitenin azalmasıdır.

Kilo Müdafaada Muvaffakiyet Nasıl Anlaşılır?

Başarılı bir kilo müdafaada gerekli prosedürlerin daha âlâ anlaşılması içi, kilo verme ve müdafaada başarılı olmuş insanların incelemek gerekir. Bu insanlar incelendiğinde kilo verme ve himayede; sistemli fizikî aktivitenin, kendi kendini izlemin ve diyete uymada sıkıntılarla baş etme becerilerinin değerli olduğu belirlenmiştir.

Yapılan bir çalışmada, Ulusal Kilo Kayıtları'nda seçilebilir olan (seçilebilirlik kriterleri: >18 yaş, >13.6 kg yük kaybı, >1 yıl kilo koruma) ortalama 30 kg kaybetmiş ve 5 yıl içinde en az 13.6 kg'lık kilo kaybını korumuş 629 hatun ve 155 erkek, yekun 784 kişi çalışmaya katılmıştır. Bu şahıslara kilo verme formülleri sorulduğunda, %55'i profesyonel bir yardımla, %45'i ise kendi başlarına kilo verdiklerini söylemişlerdir. Başkaca, bu kimselerin %89'unun diyetle birlikte fizikî aktivite de yaparak kilo verdikleri belirlenmiştir. Bu şahıslara kilo verirken yaptıkları diyet sorulduğunda; %87.6'sı muayyen besinlerin tip ve sınıflarını, %44.2'si besinlerin ölçülerini, %33.1'i yağdan gelen enerjiyi sonlandırdıklarını, %43.7'si ise kuvvet hesapladıklarını söylemişlerdir. Kimselere kilo himaye teknikleri sorulduğunda; ortalama günlük 1400 kalori tükettiklerini, kuvvetin yağdan gelen orantısının ortalama %24 olduğunu, fizikî aktivite ile harcanan kuvvetin ortalama günlük 400 kalori olduğunu söylemişlerdir. Şahısların %48'i bisiklete binme, %25.6'sı aerobik egzersiz, %11.5'i tread-mill (koşu bandı) üzerinde koşma yahut yürüme, %2.8'i ise sırt çantasıyla uzun yürüyüş üzere aktivitelerle kuvvet harcadıklarını söylemişlerdir. Ayrıyeten, kilo müdafaa için yaptıkları diyet sorulduğunda, insanların %92'si makul besinlerin alınımını, %49.2'si besinlerin ölçülerini, %38.1'i ise kuvvetin yağdan gelen orantısını azalttıklarını söylemişlerdir. Sonuç olarak, diyet ve egzersizle verilen kiloların tekrar tıpkı usullerle uzun müddet korunabileceği belirlenmiştir.