Kas-iskelet sistemi ağrılarında bir kaç özelliği daima göz önünde bulundurmaya çalışıyoruz:
1- Kas-iskelet sistemi ağrılarına tam ve akıllıca tanı(lar) koymak gerekir. Akıllıca tanı ağrının ortaya çıkış mekanizmasını eksiksiz açıklayan sebep-sonuç ilgisidir.
2- Ağrılar iki mekanizma ile ortaya çıkıyor:
a) Dokuların hasar görmesi. Bunlar travmalar, zorlanmalar ve spor sakatlanmalarında gördüğümüz ağrılardır.
b) Disfonksiyondan kaynaklanan ağrılar. kas-iskelet sistemi dokularının uygun işlev görmemesinde kaynaklanan ağrılar. Bunlar, kasların kuvvetsiz olmasından, kasların ve bağ dokusunun esnek olmamasından yahut eklemlerin-omurganın esnek olmamasından kaynaklanan ağrılardır.
3- Hastaların her devir iki tanısı vardır:
a) Görüntüleme tanısı (emar, röntgen, tomografi).
b) Muayene tanısı.
4- Hasar kümesi hastalarında tedavi için görüntüleme tanısı esas alınır. Disfonksiyon öbeği hastalarında ise tedavi düzenlerken muayene tanısı esas alınmalıdır.
5- Ağrılar kısa süreli-yeni (akut) ve uzun süreli-eski (kronik) diye iki öbeğe ayrılır. Akut ağrılarda hasar yahut disfonksiyonlar tespit edilmelidir ve tedavi planı bunlar üzerine kurulmalıdır. Kronik ağrılarda ise meslek, ömür şekli, aktivite seviyesi, duygu-düşünce durumu da ek olarak göz önünde bulundurulmalıdır.
6- Fizik ve egzersiz tedavisinin başarısı tüm hastalarda birebir olmamasında yatar. Her hastaya koyduğumuz tanı ve o hastanın kas-iskelet sisteminde tespit ettiğimiz özelliklere nazaran, tedavi o hastaya mahsustur.
1- Kas-iskelet sistemi ağrılarına tam ve akıllıca tanı(lar) koymak gerekir. Akıllıca tanı ağrının ortaya çıkış mekanizmasını eksiksiz açıklayan sebep-sonuç ilgisidir.
2- Ağrılar iki mekanizma ile ortaya çıkıyor:
a) Dokuların hasar görmesi. Bunlar travmalar, zorlanmalar ve spor sakatlanmalarında gördüğümüz ağrılardır.
b) Disfonksiyondan kaynaklanan ağrılar. kas-iskelet sistemi dokularının uygun işlev görmemesinde kaynaklanan ağrılar. Bunlar, kasların kuvvetsiz olmasından, kasların ve bağ dokusunun esnek olmamasından yahut eklemlerin-omurganın esnek olmamasından kaynaklanan ağrılardır.
3- Hastaların her devir iki tanısı vardır:
a) Görüntüleme tanısı (emar, röntgen, tomografi).
b) Muayene tanısı.
4- Hasar kümesi hastalarında tedavi için görüntüleme tanısı esas alınır. Disfonksiyon öbeği hastalarında ise tedavi düzenlerken muayene tanısı esas alınmalıdır.
5- Ağrılar kısa süreli-yeni (akut) ve uzun süreli-eski (kronik) diye iki öbeğe ayrılır. Akut ağrılarda hasar yahut disfonksiyonlar tespit edilmelidir ve tedavi planı bunlar üzerine kurulmalıdır. Kronik ağrılarda ise meslek, ömür şekli, aktivite seviyesi, duygu-düşünce durumu da ek olarak göz önünde bulundurulmalıdır.
6- Fizik ve egzersiz tedavisinin başarısı tüm hastalarda birebir olmamasında yatar. Her hastaya koyduğumuz tanı ve o hastanın kas-iskelet sisteminde tespit ettiğimiz özelliklere nazaran, tedavi o hastaya mahsustur.