Yunus Emrenin Guzel Sozleri
Az soz erin yukudur, cok soz hayvan yukudur
Biz gelmedik dava icin, Bizim işimiz sevda icin, Dostun evi gonullerdir, Gonuller yapmaya geldik
Bir kez gonul yıktın ise Bu kıldığın namaz değil Yetmiş iki millet dahi Elin' yuzun' yumaz değil
Sabır saadeti ebedi kalır Sabır kimde ise o nasib alır
Kırma dostun kalbini; Onaracak ustası yok Soldurma gonul ciceğini; Sulamaya ibrik yok
Ey hayat ırmağından su icenler! Gelin soralım canlara ki guzelliği ne oldu da gidiyor Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?
Kalem eğri dilli, murekkep siyah yuzlu, kağıt iki yuzlu! Şimdi kalkıp arzuhalimi yazmaya kimi mahrem kılayım?
zulum ile abad olanin akibeti berbad olur
Dunya yalan kardeşim, dunya yalan! Var mı yalan dunyada baki kalan Mal da yalan, mulk de yalan Var biraz da sen oyalan
Kırk kupu yerden goğe dizseler, ortadan birini cekeler, var sen seyreyle gumburtuyu
Elif okuduk oturu Pazar eyledik goturu Yaratılmışı hoş gorduk Yaratandan oturu
Ben gelmedim kavga icin, benim işim sevgi icin
Hic hata yapmayan insan, hicbir şey yapmayan insandır Ve hayatta en buyuk hata, kendini hatasız sanmaktır
Olsun be aldırma Yaradan yardırSanmaki zalimin ettiği kardır Mazlumun ahı indirir şahı HERŞEYİN BİR VAKTİ VARDIR
Dervişlik olsaydı tac ile hırka Biz dahi alırdık otuza kırka
Eğer, İlerde Birgun KEŞKE Demek İstemiyorsan, 3 Şeyi Doğru Sec! EŞİNİ, İŞİNİ, ARKADAŞINI
Maharet guzeli gorebilmektir,Sevmenin sırrına erebilmektir Cihan, Alem herkes bilsin ki şunu; En buyuk ibadet SEVEBİLMEKTİR
Ya elim al kaldır beni Ya vaslına erdir beni Cok ağlattın guldur beni Gel gor beni aşk neyledi
Benlik davasını bırak Muhabbetten olma ırak Sevgi ile dolsun yurek Hoşgorulu olmaya bak
Bir bahceye giremezsen, durup seyran eyleme Bir gonul yapamazsan, yıkıp viran eyleme
Mal da yalan, mulk de yalan, var biraz da sen oyalan
Nefistir seni yolda koyan, yolda kalır nefse uyan
Eğer hor eğer hurmet Kişiye sozden gelir Zehr ile pişen aşı Yemeğe kim gelir
Bu dunyaya inanma, Vefasın bulam sanma Omrun veren ziyana, Coğu pişman icinde
Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık donduk mezara
Cok mal haramsız, cok soz yalansız olmaz
Cok soz hamal yukudur
İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, Sen kendini bilmezsen, Bu nice okumaktır
Aşık olamayan adem benzer yemişsiz ağaca
Aşk aşıkı şir eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder
Dervişlik baştadır, tacda değil Kızdırmak oddadır, sacda değil
Beni bende demen bende değilem, Bir ben vardır bende benden iceri
Benim ucmak neme gerek, hergiz gozum ona bakmaz
Turlu turlu cefanın adını aşk koymuşlar
Ete kemiğe burundu, Yunus deyu go rundu
soz ola kese savaşı, soz ola kestire başı, soz ola ağulu aşı bal ile yağ ede bir soz
Olumden ne korkarsın, korkma ebedi varsın
Yaratılanı hoş gor, Yaradan'dan oturu
Sevelim, sevilelim, bu dunya kimseye kalmaz
Benim bir karıncaya ulu nazarim vardır
İlim, kendini bilmektir
Dunyada dertsiz baş olmaz Derd'olanın ahı dinmez
Cennet cennet dedikleri, birkac koşkle birkac huri İsteyene ver onları, bana seni gerek seni
Ya Rabbena hayreyle, Muhammed'e yar eyle, Kabrimizi nur eyle, Kabre vardığım gece
Hoştur bana senden gelenYa gonca gul,yahut dikenYa hayattır,yahut kefen Narın da hoş,nurun da hoşKahrın da hoş,lutfun da hoş
Ne varlığa sevinirim, Ne yokluğa yerinirim Aşkın ile avunurum ; Bana Seni gerek Seni
Eğer Bir Muminin Kalbin Kırarsan Hakka Eylediğin Secde Değildir
Derdi dunya olanın, dunya kadar derdi vardır
Sabah mezarlığa vardım, Baktım herkes olmuş yatar, Her biri caresiz olup, Omrunu yitirmiş yatar
Cumleler doğrudur sen doğru isen, Doğruluk bulunmaz sen eğri isen
imagesyunusemreninenguzelsozleri5ad9494374e1d
Az soz erin yukudur, cok soz hayvan yukudur
Biz gelmedik dava icin, Bizim işimiz sevda icin, Dostun evi gonullerdir, Gonuller yapmaya geldik
Bir kez gonul yıktın ise Bu kıldığın namaz değil Yetmiş iki millet dahi Elin' yuzun' yumaz değil
Sabır saadeti ebedi kalır Sabır kimde ise o nasib alır
Kırma dostun kalbini; Onaracak ustası yok Soldurma gonul ciceğini; Sulamaya ibrik yok
Ey hayat ırmağından su icenler! Gelin soralım canlara ki guzelliği ne oldu da gidiyor Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?
Kalem eğri dilli, murekkep siyah yuzlu, kağıt iki yuzlu! Şimdi kalkıp arzuhalimi yazmaya kimi mahrem kılayım?
zulum ile abad olanin akibeti berbad olur
Dunya yalan kardeşim, dunya yalan! Var mı yalan dunyada baki kalan Mal da yalan, mulk de yalan Var biraz da sen oyalan
Kırk kupu yerden goğe dizseler, ortadan birini cekeler, var sen seyreyle gumburtuyu
Elif okuduk oturu Pazar eyledik goturu Yaratılmışı hoş gorduk Yaratandan oturu
Ben gelmedim kavga icin, benim işim sevgi icin
Hic hata yapmayan insan, hicbir şey yapmayan insandır Ve hayatta en buyuk hata, kendini hatasız sanmaktır
Olsun be aldırma Yaradan yardırSanmaki zalimin ettiği kardır Mazlumun ahı indirir şahı HERŞEYİN BİR VAKTİ VARDIR
Dervişlik olsaydı tac ile hırka Biz dahi alırdık otuza kırka
Eğer, İlerde Birgun KEŞKE Demek İstemiyorsan, 3 Şeyi Doğru Sec! EŞİNİ, İŞİNİ, ARKADAŞINI
Maharet guzeli gorebilmektir,Sevmenin sırrına erebilmektir Cihan, Alem herkes bilsin ki şunu; En buyuk ibadet SEVEBİLMEKTİR
Ya elim al kaldır beni Ya vaslına erdir beni Cok ağlattın guldur beni Gel gor beni aşk neyledi
Benlik davasını bırak Muhabbetten olma ırak Sevgi ile dolsun yurek Hoşgorulu olmaya bak
Bir bahceye giremezsen, durup seyran eyleme Bir gonul yapamazsan, yıkıp viran eyleme
Mal da yalan, mulk de yalan, var biraz da sen oyalan
Nefistir seni yolda koyan, yolda kalır nefse uyan
Eğer hor eğer hurmet Kişiye sozden gelir Zehr ile pişen aşı Yemeğe kim gelir
Bu dunyaya inanma, Vefasın bulam sanma Omrun veren ziyana, Coğu pişman icinde
Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık donduk mezara
Cok mal haramsız, cok soz yalansız olmaz
Cok soz hamal yukudur
İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, Sen kendini bilmezsen, Bu nice okumaktır
Aşık olamayan adem benzer yemişsiz ağaca
Aşk aşıkı şir eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder
Dervişlik baştadır, tacda değil Kızdırmak oddadır, sacda değil
Beni bende demen bende değilem, Bir ben vardır bende benden iceri
Benim ucmak neme gerek, hergiz gozum ona bakmaz
Turlu turlu cefanın adını aşk koymuşlar
Ete kemiğe burundu, Yunus deyu go rundu
soz ola kese savaşı, soz ola kestire başı, soz ola ağulu aşı bal ile yağ ede bir soz
Olumden ne korkarsın, korkma ebedi varsın
Yaratılanı hoş gor, Yaradan'dan oturu
Sevelim, sevilelim, bu dunya kimseye kalmaz
Benim bir karıncaya ulu nazarim vardır
İlim, kendini bilmektir
Dunyada dertsiz baş olmaz Derd'olanın ahı dinmez
Cennet cennet dedikleri, birkac koşkle birkac huri İsteyene ver onları, bana seni gerek seni
Ya Rabbena hayreyle, Muhammed'e yar eyle, Kabrimizi nur eyle, Kabre vardığım gece
Hoştur bana senden gelenYa gonca gul,yahut dikenYa hayattır,yahut kefen Narın da hoş,nurun da hoşKahrın da hoş,lutfun da hoş
Ne varlığa sevinirim, Ne yokluğa yerinirim Aşkın ile avunurum ; Bana Seni gerek Seni
Eğer Bir Muminin Kalbin Kırarsan Hakka Eylediğin Secde Değildir
Derdi dunya olanın, dunya kadar derdi vardır
Sabah mezarlığa vardım, Baktım herkes olmuş yatar, Her biri caresiz olup, Omrunu yitirmiş yatar
Cumleler doğrudur sen doğru isen, Doğruluk bulunmaz sen eğri isen
imagesyunusemreninenguzelsozleri5ad9494374e1d