Yokluğuna Dokundum Ellerime Ciğ Duştu
Sana bir şiir borcum vardı
yorgun duşen akşamların golgesinde
haykırıştı o vuslat acemiliği
yarım kalmış bir uykuydu huzun
bu deli kentin sabahına inat
senli geceler kuşandım
gozlerini dokudum
kapanmak bilmeyen goz kapaklarıma
bir şiir borcum kaldı
yureğime mıhlı
gizemli oykuler esrarında
saman alevi hayata inat
yangınlar kuşandım aşka dair
ondandır susuşum
duşuşum ondan gecenin kuytu yanına
yalnızlığımla
hani kanar ya gece
hani yıldız yıldız dokulur ya kelimeler
oylece uzatıp ellerimi
yokluğuna dokundum
yokluğun
bir suret aynaya her bakışımda
gozlerimin icinde bir koca dunya
yokluğun
cığlıklanmış bir dize
kalemime bağdaş kurmuş
yokluğun
bir zehirli nan
oyy
yokluğun isyan
belki bu son şiiri gencliğimin
belki yazılacak yeni bir omrun başlangıcı
gozleri kısık bir İstanbul yokluğun karanlık
zaman erirken sarhoş gulmeler ısrarında
tenha sokaklarda kırıldı adımlarım
peşimde iri golgeler
bir şiir yazacaktım sana
ellerime ciy duştu
alnı ak bir kac harf kopardım gokyuzunden
ciy duşen ellerimle
gecenin en karanlık yanına adını yazdım
duştum
kanadım
yokluğun
şiirimi kuşatmış en anlamsız cumle
yokluğun
bir apansız kurşun kalbimi dağıtmış
yokluğun
zemheride kurulmuş bir dar
oyy
yokluğun intihar
İmdat Ozcan
Sana bir şiir borcum vardı
yorgun duşen akşamların golgesinde
haykırıştı o vuslat acemiliği
yarım kalmış bir uykuydu huzun
bu deli kentin sabahına inat
senli geceler kuşandım
gozlerini dokudum
kapanmak bilmeyen goz kapaklarıma
bir şiir borcum kaldı
yureğime mıhlı
gizemli oykuler esrarında
saman alevi hayata inat
yangınlar kuşandım aşka dair
ondandır susuşum
duşuşum ondan gecenin kuytu yanına
yalnızlığımla
hani kanar ya gece
hani yıldız yıldız dokulur ya kelimeler
oylece uzatıp ellerimi
yokluğuna dokundum
yokluğun
bir suret aynaya her bakışımda
gozlerimin icinde bir koca dunya
yokluğun
cığlıklanmış bir dize
kalemime bağdaş kurmuş
yokluğun
bir zehirli nan
oyy
yokluğun isyan
belki bu son şiiri gencliğimin
belki yazılacak yeni bir omrun başlangıcı
gozleri kısık bir İstanbul yokluğun karanlık
zaman erirken sarhoş gulmeler ısrarında
tenha sokaklarda kırıldı adımlarım
peşimde iri golgeler
bir şiir yazacaktım sana
ellerime ciy duştu
alnı ak bir kac harf kopardım gokyuzunden
ciy duşen ellerimle
gecenin en karanlık yanına adını yazdım
duştum
kanadım
yokluğun
şiirimi kuşatmış en anlamsız cumle
yokluğun
bir apansız kurşun kalbimi dağıtmış
yokluğun
zemheride kurulmuş bir dar
oyy
yokluğun intihar
İmdat Ozcan