Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Geçmişi, anda tekrar etmemiz, bu iki söz kadar birbirine emsal.
Bebeğin doğduğu birinci aylarda, etkileşimde bulunduğu bireylerin yüzü, vücudunun öbür kesimleri ve etrafındaki objeler bir bütün olarak algılanamaz. Objeler ve objelerle tecrübelenen hisler, bebeğin beyninde kesimler olarak kaydedilir.
Obje ile etkileşim beyefendisine kaydedilirken, etrafındaki başka uyaranlar ile birlikte kaydedilir. O an etrafta var olan ısı, ışık, renk, koku, ses bunların hepsi bir tecrübe olarak eş vakitli içe alınır. Bu tecrübeler, güzel hisler hissettiriyorsa, etrafında var olan başka uyaranlar ile eş vakitli ‘’Libidinal kutup’’da, berbat hisler hissettiriyorsa etrafındaki tüm uyaranlar ile birlikte ‘’Agresif kutup’’da biriktirilir.
3 yaşına kadar olumlu ve olumsuz tecrübeler ‘’bölme’’ savunma sistemi ile birbirinden farklı tutulur. Sağlıklı aile ortamında büyümüş çocuklarda, 3 yaşından sonra bölme kalkar, libidinal ve agresif kutup entegre olur.
Libidinal kutuptaki tecrübelerin daha fazla olması, sonrasında kişinin ego yapılanmasının da güçlü olmasına karşılık gelecektir. Agresif kutuptaki tecrübelerin fazla olması ise sonrasında zayıf egosu olan bir kişiliğe karşılık gelecektir.
Beyinde kayıtlı olan her tecrübenin bir kendilik kutbu, bir de obje kutbu vardır. Bu iki kutbu, his bağı birbirine bağlar.
Bir obje ile beğenilen hisler deneyimlendiyse; o obje tekrar görüldüğünde beğenilen hisler uyandırır. Yalnızca obje benzerliği değil, objeden bağımsız eş vakitli kodlanan başka uyaranlar da tekrar görüldüğünde tıpkı güzel hisleri hissettirir.
Obje ile tecrübelenen o an, olumsuz hisler hissettiriyorsa, o esnada eş vakitli var olan tüm öteki uyaranlar odanın boyası, o an etrafta var olan koku, duvarın rengi, art fondaki müzik, etkileşimde bulundan kişinin fizikî özellikleri, saçı latifeli, göz rengi, boyutları, hepsi eş vakitli duygusu ile birlikte agresif ünit de toplanır.
Bunlar beyinde bir zip evrakı üzere kaydedilir.
Girdiğiniz ortamda var olan ısı, ışık, renk, koku, kişi, kişinin sesi, saçı, latifeli, bıyığı üzere rastgele bir uyaran geçmiş kayıtlarınızdakilere benziyorsa o kayıtlardaki his açığa çıkar. O an hissettiğiniz duygu, aslında geçmişteki yaşantınızın duygusudur. Yalnızca fiziki şartların benzerliği nedeni ile açığa çıkmıştır.
Yaşantınızda, nedenini bilmediğiniz bir formda birtakım renklere, birtakım seslere, kimi kokulara, birtakım tatlara, kimi bireylere hakikat çekilirsiniz. Kimi ortamlarda uzun müddet kalmak istersiniz hissettiğiniz huzur nedeni ile. İsmini koyamadığımız bir yakınlık hissedersiniz kimi şahıslara karşı. Bazen bu his ‘’AŞK ‘’ olarak tanımlanacak kadar ağır olur. ‘’Sadece göz göze geldik, çok büyük bir his oluştu içimde, o günden sonra unutamıyorum onu’’ bile diyebilirsiniz.
Meğer ki, o kişi ile açığa çıkan, geçmişte kodlanmış kişin duygusudur. Bu his, çocukluk yaşında bakım vereniniz; anneniz, babanız, bakıcınız ya da hayatınızdaki kıymetli ötekinin size hissettirdiği kodlanmış histir. Artık farkında olmadığınız benzerlikle açığa çıkan bu duyguyu anlamlandırmaya çalışırsınız.
Kimilerinden da nedenini bilmediğiniz bir formda hoşlanmazsınız ve o ortamdan süratlice uzaklaşmak istersiniz. Birtakım bireylerin yanında uzun müddet kalamazsınız. Kimi ortamlarda boğulduğunuzu sıkıştığınızı hissedersiniz. Bunu manalandırmakta zorlanırsınız. ‘’Bana yaptığı hiçbir kötülük yok lakin nedense bir türlü sevemedim onu’’ dersiniz.
Zira bu hisleriniz, çoğunlukla hatırlayamadığınız 0-6 yaş aralığındaki tecrübeleriniz ile ilintilidir. Beyin daha evvelki yaşantı ile bağlantılı olan bir uyaranı gördüğünde hatırlar. Bununla kodlanmış his o esnada ortaya çıkar ve kişi tarafından hissedilir. Lakin buna dair bir imaj ya da anı çoğunlukla hatırlanmaz, zira çok küçük yaşlara aittir. Bu nedenledir hissedilen duygu anlamlandırılamaz.
Kayıtlarınızda, yaşadığınız tecrübe sırasında hissedilen hisler ve o an etrafta var olan çevresel uyaranlar üzere, o an hissedilen vücut belirtileriniz de vardır. Çocukluğunuzda yaşadığınız tecrübe, sizi o sırada heyecanlandırdı ya da korkuttu ve kalp atışlarınızı hızlandırdı ise, o anı hatırlatan rastgele bir uyaranı yakaladığında beyniniz, eş vakitli kalp atışlarınızda artmaya başlar.
Tekrar tıpkı nedenle, birtakım ortamlara girdiğinizde vücudunuzda birtakım değişiklikler hissedersiniz. Örneğin kalp atışlarınız hızlanır, soğuk terlemeleriniz başlar ya da bedeninizin rastgele bir yerinde uyuşma, bulantı hissi, ağrı, kaşıntı, tansiyonunuzda düşme ya da yükselme üzere vücut belirtileri ortaya çıkar. Bunu da anlamlandıramazsınız. Bu kere de artık ortaya çıkan, öncesinde yaşadığınız tecrübe sırasında vücudunuzda oluşan ve o anki uyaranlar ile birlikte kodlanmış olan vücut tepkileridir.
Apansızın kalbiniz süratli çarpmaya başlar fakat buna bir sebep bulamazsınız. Fakat beyniniz kesinlikle o sırada bir tanıdık bulmuştur kendine, geçmişi hatırlatan. Hatta birçok vakit bu belirtilerin ortaya çıktığı ortamın bile farkında değilsinizdir. Zira bir ortamda bunu hatırlatan koku iken öbür bir ortamda bunu hatırlatan renk benzerliğidir. Bu nedenle şikayetinizi tetikleyenin ne olduğu düşündüğünüzde ortak bir nokta bulmakta zorlanırsınız.
Birden fazla vakit bu şikayetleri bir hastalık belirtisi olarak algılarsınız. Birçok vakitte bu şikayetleriniz tetkik edilir ve altında yatan bir hastalık bulunamaz ve yeniden birden fazla vakit bu sürecin sonunda şikayetlerim psikolojikmiş demek zorunda kalırsınız.
Bu süreç çoğunlukla ya kalp atışlarınızı yavaşlatıcı ya da ruhsal olarak yatıştırıcı ilaçlarla son bulur. Sonrasında ‘’ilaçları kullanırken rahatım, ilaçları azaltmaya başladığımda şikayetlerim tekrar başlıyor’’ dersiniz . Sanki bağımlılık mı yaptı diye tasalarınız başlar. Halbuki ki kullandığınız ilaçların yaptığı, birçok vakit bu geçmişten gelen kaynak hisleriniz ile şuurunuz ortasında bir yalıtım materyali olmaktır.
Yalıtım ortadan kalktığında, o nahoş hisler kodlandığı vücut belirtileri ile tekrar ortaya çıkar. Böylelikle bir kısır döngünün içinde yaşantınız devam eder.
Heyecan, panik sorun hissi, her an makûs bir şey olacak tasası ve birçok güzele gitmeyen hissin kökeninde ‘’geçmişi aramamızın” nedeni budur. Şikayet ettiğiniz hissin kaynağına, yani birinci çocukluk tecrübelerinize ulaşabildiğimiz de bu hislerin ortadan kalkması mümkündür.
Zihniniz, hazine sandığı ise yıllar evvelki bir seyahatte içini doldurduğunuz…
Artık, geminizi batırdığınız yerde sandıklarınızı aramalıyız…
İçine hapsettiklerinizi çıkarmalıyız… Bugünkü problemlerinizi aydınlatmak için, yolunuzda bir ışık olarak kullanmalıyız…
Geçmişin yansımalarıyız … Yanılsamalarımızla yaşamaya çalışırken…
Aydınlıktır, sakin suların altında aranması ve bulunması gereken…
Sevgilerimle …
