iltasyazilim
FD Üye
Yalnızlık
Sosyal psikologlar yalnızlığı, yalnız olma biçiminde değil, kendini yalnız kestirme anlamında kavramsallaştırmaktadır Herhangi bir kişinin, yaşamının belirtilmiş bir anında ve kayıtlı bir süre seve seve öteki insanlardan uzaklaşması türündeki soyutlanmalar, bu tanınma dahil değildir
Yalnızlık beğenilmeyen, ama acı veren bir sübjektif yaşantıdır Bu çerçevede iki nesil yalnızlık ayırdedilebilir Birincisi, kişinin, diğer insanlarla çevrelenmiş olmakla birlikte, kendisi ile diğerleri arasında aşılmaz bir uçurum görmesine dayanan 'varoluşsal yalnızlık'tır, bu yalnızlık, ölüm ve yaşam aleyhinde duyulan derin ve başkaları kadar yok edilemeyen kaygıyla sıkıdan ilişkili bir yalnızlıktır
Diğeri, kişinin, sosyal ilişkilerini nicelik ve nitelik bakımından tatmin edici görmemesi halinde hissettiği 'kişilerarası yalnızlık'tır; bu yalnızlık, kişinin belirtilen bir zaman içinde diğerleriyle istek ettiği düzeyde ilişki kuramamast ve bu bakımdan kendini kapasitesiz, kabiliyetsiz ya da eksik görmesi halinde hissettiği yalnızlıktır
Keza bir kişinin, diğerleriyle özel, mahrem ilişkiler kuramaması halinde hissettiği 'duygusal yalnızlık' ve diğerleri kadar reddedilme, istenmeme, itilme ve bir gruba ait olmama duygularının eşlik ettiği 'sosyal yalnızlık'tan laf edilebilir *
Sosyal psikologlar yalnızlığı, yalnız olma biçiminde değil, kendini yalnız kestirme anlamında kavramsallaştırmaktadır Herhangi bir kişinin, yaşamının belirtilmiş bir anında ve kayıtlı bir süre seve seve öteki insanlardan uzaklaşması türündeki soyutlanmalar, bu tanınma dahil değildir
Yalnızlık beğenilmeyen, ama acı veren bir sübjektif yaşantıdır Bu çerçevede iki nesil yalnızlık ayırdedilebilir Birincisi, kişinin, diğer insanlarla çevrelenmiş olmakla birlikte, kendisi ile diğerleri arasında aşılmaz bir uçurum görmesine dayanan 'varoluşsal yalnızlık'tır, bu yalnızlık, ölüm ve yaşam aleyhinde duyulan derin ve başkaları kadar yok edilemeyen kaygıyla sıkıdan ilişkili bir yalnızlıktır
Diğeri, kişinin, sosyal ilişkilerini nicelik ve nitelik bakımından tatmin edici görmemesi halinde hissettiği 'kişilerarası yalnızlık'tır; bu yalnızlık, kişinin belirtilen bir zaman içinde diğerleriyle istek ettiği düzeyde ilişki kuramamast ve bu bakımdan kendini kapasitesiz, kabiliyetsiz ya da eksik görmesi halinde hissettiği yalnızlıktır
Keza bir kişinin, diğerleriyle özel, mahrem ilişkiler kuramaması halinde hissettiği 'duygusal yalnızlık' ve diğerleri kadar reddedilme, istenmeme, itilme ve bir gruba ait olmama duygularının eşlik ettiği 'sosyal yalnızlık'tan laf edilebilir *