Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Varoluşsal sorular mı bizi umutsuz ruh haline itiyor yoksa ruh halimizi yeterli tutmakta zorlandığımız için mi bu sorulara yöneliyoruz?
Varoluşsal krizler bireyin “Ben kimim?” sorusunun yanıtını bulmaya ve çözmeye çalıştığı zihinde ağır bir karışıklık yaratan ve bunun yanında kişiyi ağır derde sürükleyen vakitlerdir. Varoluşsal bir kriz yaşamak gelişimsel olarak değerlendirildiğinde hayatta olmanın bir modülü; ergenlik, yetişkinlik yahut orta yetişkinlik devirlerinden birinde olduğumuzu düşünelim, kendimizi hayatımızın farklı devirlerinde farklı sorulara karşılık ararken buluyoruz ve bazen kendimizi bu soruların olumsuz karşılıklarından yahut sonuçlardan kaçınmak için değerli bir hayat vazifesi üzerinde çalışmaya başlıyoruz; “ben kimim”?.
Gelişimsel olarak yaşanan bu sancılı süreci üç periyoda ayırabiliriz, bunlar: İkinci sınıf kriz (Sophomore Crisis), Yetişkin Varoluşsal Krizi (Adult Existential Crisis) ve Yetişkinliğin ilerleyen periyotlarında yaşanan varoluşsal kriz (Later Existential Crisis). İkinci sınıf kriz geç ergenlik sonlarından 20'li yaşların başına kadar olan süreci içerir ve bireylerin en çok uğraş edecekleri bahisler: kimlik meseleleri, bir meslek seçme, başarılı ilgiler kurma ve genel olarak hayatla ilgilidir. Yetişkin Varoluşsal Krizi 20'li yaşların ortalarından sonlarına kadar olan süreçtir ve bireyler, ikinci sınıf krizinde yer alan mevzulara ek olarak şu soruları düşünürler: Dindar mıyım, değil miyim? Cinsel kimliğimle nasıl yüzleşirim? Bağımsız mıyım? , bağımlı mıyım? , yoksa birbirine bağımlı (interdependent) mıyım?. İlerleyen periyotlardaki varoluşsal kriz ise, yetişkinliğin sonlarında ortaya çıkar ve bireyler, hastalık, fizikî acı ve yaklaşan mevt korkusu üzere problemlerle boğuşuyor olabilir, lakin sonraki varoluşsal kriz bilhassa bu sıkıntıları çözmekle ilgili değil daha çok birinin hayatını uygunlaştırmak istemekle ilgilidir. Spesifik olarak kriz, ahlak, miras ve muvaffakiyet fikirlerini içerir.
Kişi varoluşsal bir kriz yaşarken, duygusal, bilişsel ve davranışsal olarak farklı bileşenler ehemmiyet teşkil eder. Kişi duygusal olarak: duygusal acı, telaş ve yalnızlık, bozulmuş bütünlük duygusu, ümitsizlik, çaresizlik, duygusal kırılganlık, suçluluk, kaygı üzere hisleri ağır bir formda yaşayabilir. Bilişsel bağlamda: mana kaybı, gaye kaybı, şahsî bedellerin kaybı, karar verme üzere süreçlerde zorluk yaşayabilir. Davranışsal bağlamda ise: ritüeller, bağ kaybı, sıhhat sorunları, kısıtlayıcı aksiyonlar, bağımlılıklar, anti toplumsal davranış ve terapi gereksinimi üzere davranışsal belirtiler gözlemlenebilir.
Varoluşsal krizler hayatın bir gerçeği olmasıyla birlikte farklı nedenlerden ötürü ortaya çıkabilir örneğin sevdiğimiz bir insanın kaybı, bir bağımızın bitişi, doğum yahut ailemizden birinin mevti, hayatımızdaki ani değişiklikler örneğin iş, farklı bir yere taşınma üzere. Bu yaşanılan krizleri çözmek değerlidir zira kriz kabul edilip ele alınana yahut çözülene kadar telaş maalesef ki büsbütün ortadan kalkmayacaktır. Şayet şuan “Ben kimim?” , “Neden buradayım?”, “Neden bu işi yapıyorum?”, “Sonra ne olacak?”, üzere sorular soruyorsanız kendinize benimde size bir sorum var ‘Neden artık?’.
