Ulusal Marşımız; istiklal marşı

İstiklal Marşı
Korkma sonmez bu şafaklarda yuzen al sancak;
Sonmeden yurdumun ustunde tuten en son ocak
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak

Catma; kurban olayım, cehreni ey nazlı hilal
Kahraman ırkıma bir gul, ne bu şiddet, bu celal?
Sana olmaz dokulen kanlarımız sonra helal
Hakkıdır, hakka tapan, milletimin istiklal

Ben ezelden beridir hur yaşadım, hur yaşarım
Hangi cılgın bana zincir vuracakmış şaşarım!
Kukremiş sel gibiyim; bendimi ciğner aşarım;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım

Garbın afakini sarmışsa celik zırhlı duvar,
Benim iman dolu goğsum gibi serhaddim var
Ulusun, korkma! nasıl boyle bir imanı boğar,
Medeniyet! dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş! yurduma alcakları uğratma, sakın
Siper et govdeni, dursun bu hayasızca akın
Doğacaktır sana vadettiği gunler hakkın
Kim bilir belki yarın belki yarından da yakın

Bastığın yerleri «toprak!» diyerek gecme, tanı:
Duşun altındaki binlerce kefensiz yatanı
Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dunyaları alsan da, bu cennet vatanı

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şuheda, fışkıracak, toprağı sıksan şuheda!
Canı, cananı, butun varımı alsın da huda,
Etmesin tek vatanımdan beni dunyada cuda

Ruhumun senden, ilahi şudur ancak emeli,
Değmesin mabedimin goğsune namahrem eli
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli
Ebedi yurdumun ustunde benim inlemeli,


O zaman vecdile bin secde eder varsa taşım
Her cerihamdan, ilahi boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruhu mucerret gibi yerden naşım;
O zaman yukselerek arşa değer belki başım

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!
Olsun artık dokulen kanlarımın hepsi helal
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:
Hakkıdır, hur yaşamış, bayrağımın hurriyet;
Hakkıdır; hakka tapan, milletimin istiklal

Mehmet Akif ERSOY