#tıkanıp kaldığında hayat...#

#tıkanıp kaldığında yaşam# Bir yerlerde tıkanıp kaldığında yaşam, bitik almak güçleştiğinde, Yüreğin susup, mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını, Dağlara dönmeli yüzünü insan Yeni patikalar, yeni yollar seçmeli, yüreğini ferahlatacak; Yeni insanlarla 'tanışmalı, yeni keşifler yapacak Daima isteyip de, bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa, Gerçekleştirmeyi denemeli! Her geçen gece, ölüme bir gün daha yaklaştığını; zamanın bir akarsu, Kendisinin bir sal olup da, O dursa da yolculuğun devam ettiğini anlamalı sersemlemiş bir çabuk geçiyorsa birbirinin aynı günler, Her akşam aynı can sıkıntısıyla eve giriliyorsa, Değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri; Ufak şeylerle başlamalı ola ki; örneğin, bir kaç durak önce inip Servisten, otobüsten; yürümeli eve kadar, yüreğine takmalı güneş gözlüklerini; Gördüğünü hissedebilmeli! Sağlığını kaybedip, ölümle yüz yüze gelmeden önce, Değerli olabilmeli yaşam! İlla büyük acılar çekmemeli, küçük mutlulukları ayrım etmek için! Başkasının yerine koyabilmeli kendini; Ağlamaklı birine gül, inleyen birine susdememeli! Ağlayana omuz, inleyene tedavi olabilmeli! id Şu adaletsiz, acımasız dünyaya üçgenin taban olmayan kenarı uydurmamalı; Sevgisiz, soysuz kalarak! Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden, Derin bir benzi atmış alıp, hapsetmeli kokusunu içine Güneşin doğuşunu seyretmeli arada bir, seher yeli okşamalı saçlarını Karda, yağmurda; sevincine, coşkusuna; fırtınada boranda; Öfkesine, isyanına karşılıklı olabilmeli doğanın! Bir çocuğun ilk adımlarında umudu; bir gencin düşlerinde geleceği; Bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli! Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden mutlu Olmayı beklememeli! Ama küçük, fakat büyük; her hüsran, her acı; Bir fırsat yaşamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için; kaçırmamalı! Çünkü; hiç düşmemişsen, el vermezsin kimseye kalkması için, hiç Çaresiz kalmamışsan, dermanı olamazsın dertlerin; ağlamayı bilmiyorsan, Neşesizdir kahkahaların; Merhaba dememişsen, anlamsızdır elvedaların Ne, herkesi düşünmekten kendini, ne; kendini düşünmekten herkesi unutmamalı! Bilmeli; çok kısa olduğunu hayatın; daima tahsis etmek veya her zaman edinmek için Yalnızca, anlatacak bir şeyleri olduğunda yok, Söyleyecek bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli! Aklı ve kalbiyle katılabilmeli sohbetlere Hafızası olmalı insanın; hiç değilse, benzer hataları, benzer bahanelerle tekrarlamaması için! Soruları olmalı, yanıtları bulmak için bir ömür harcayacak! Dostları olmalı, ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak! Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi; Fakat, kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin oysa, hakkını verebilsin sevdiklerinin; Zaman bulabilsin; Bir teşekkür, bir elveda için Yaşam dedikleri bir sınavsa eğer; Asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten; Fakat, herkesi sevemeyeceğini de her şeyi bilemeyeceğini de fark edebilmeli insan! Tıpatıp, her şeye sahip olamayacağı gibi Zamanın ninnisiyle, uykuda geçirmemeli hayatı!