Terk edildim diyorsaNız Duygular üstüne ant içmek ne kadar da boştur çünkü duygularımızı kontrol altına elde etmek fazla zordur Duygularımız beynimizin duygu merkezinde kayıtlı dururlar ve her an harekete geçmeye hazırlanmış, dikkatli beklerler Öfkelendiğimizde, üzüldüğümüzde veya mutlu olduğumuzda, duygu merkezimiz bir takım hormonlar salgılar ve bizler harekete geçeriz, davranışlarımızla tepkimizi gösteririz Bağırırız ağlarız ya da mutlu olduysak gülümseriz İşte; terk edilmek de tıpkı böyledir Terk edildiğimizde harikulade bir acı duygusu hisseder ve tepkilerimizi veririz Kimisi karşı tarafı suçlayarak kendisini rahatlatır, kimisi pişmanlıklarının içine gömülür, kimisi dünyadan elini eteğini çekerken, kimisi de aşka isyan eder Fakat bunların hiç birisi aşk acısını ve terk edilmişliğin yenilgisini dindirmez Çünkü, yapılması gereken yapılmıyordur, işte bu yüzden terk edilmenin dayanılmaz ağırlığında ezildikçe eziliyordur Acıya ne değin direnirseniz, pek artırırsınız Şu Anda soruyorum sizlere, böylece çok hoş yaşanmışlıklar ve paylaşımlar yaşadığınız bir insanı ve ona olan duygularınızı unutmanız olası mü? Unutamazsınız, yalnızca vakit etkisini azaltır Eğer kendinize direnmezseniz, acıyı hafifletirsiniz çok eskiden mutlu olduğunuz ve mutlu ettiğiniz, dolayısıyla mutluluğu paylaştığınız bir insanı hatırlamamak, onun yokluğunun verdiği acıyı hissetmemek gerçek dışı bir beklenti değil mi? Acınızı yaşayın, ağlayın, yakınlarınızla duygularınızı paylaşın, gerekiyorsa uzman yardımı alın ve kendinizle yüzleşin Nerede kusur yaptım?ın cevabını arayın Hiçbir ilişki, tek yanlı başlamaz ve bitmez Eğer taraflardan biri düşünce hastası, madde bağımlısı, alkol bağımlısı vb gibi sorunlara sahip değilse, aşkta olduğu gibi, sorunlarda da eşler benzer sorumluluğa sahiptir Terk edildiğinizin acısını yaşadıktan sonradan, kendinize şu kayda değer soruyu sormaktan kaçınmayın; Bu ilişkide benim yanlışlarım nelerdi?Bulacağınız ve yüzleşeceğiniz yanıtlar, sizin bir sonraki ilişkinizin daha dinç yürümesini sağlayacaktır