Tanzimat Edebiyatı Genel Ozellikleri

Tanzimat Edebiyatı Genel Ozellikleri
Tanzimat Edebiyatı Genel Ozellikleri Nelerdir
Tanzimat Edebiyatı


Tanzimat Edebiyatı Genel Ozellikleri
Bu donem sanatcıları, Divan edebiyatında hic bulunmayan makale, tiyatro, roman, hikaye, anı, eleştiri gibi yeni edebiyat turleri getirmişler, Divan edebiyatında bulunan şiir, tarih, mektup gibi edebiyat turlerini Batı anlayışına gore yenileştirmişlerdir
Tanzimat edebiyatının ozellikle ilk devirlerinde yetişen sanatcıların coğu (Ziya Paşa, Namık Kemal) Montesquieu, Rousseau, Voltaire gibi Fransız devrimci yazarlarının etkisi altında kalarak, makale ve şiirlerinde zulme, haksızlığa, geriliğe karşı şiddetli bir dille mucadeleye girişmişler; vatan, millet, hurriyet, hak, adalet, kanun, meşrutiyet gibi kavramları yaymaya calışmışlar, “toplum icin sanat anlayışını benimsemişlerdir
Tanzimat edebiyatının ikinci devrinde yetişen sanatcılar ise (Recaizade Mahmut Ekrem, Abdulhak Hamit, Sami Paşazade Sezai) toplum işlerine daha az karışmışlar, “sanat icin sanat anlayışını benimser gorunmuşlerdir Klasisizm, bir akım olarak bizim edebiyatımızı etkilememiştir Kimilerinin etki saydığı, Ahmet Vefik Paşanın Molieréden cevirileri ve uyarlamalarıdır Ceviri yapmak, o akımdan etkilenmek değildir Şinasi ise Romantizme (Coşumculuğa) kapılmadığı icin Klasisizmin etkisinde gibi duşunulurse de bu yaklaşımlar doğru değildir Ozetle: Klasisizm, bir akım olarak bizim edebiyatımızı etkilememmiştir Coğu Fransız edebiyatını ornek olarak alan bu sanatcıların bir kısmı Ahmet Vefik Paşa, Realizm (Recaizade Mahmut Ekrem, Sami Paşazade Sezai Nabizade Nazmi) akımının etkisi altında eserler vermişlerdir
Tanzimat edebiyatı, Divan Edebiyatının tersine olarak, seckin kişiler icin değil, halk icin meydana getirilen bir edebiyat duşuncesiyle ortaya cıkmıştır Bu goruşu benimseyen Şinasi, Ziya Paşa, Namık Kemal, Ahmet Mithat, Ali Bey ozellikle makale, tiyatro, anı, kısmen de olsa roman turlerinde eserler vermişlerdir Tanzimat edebiyatının ikinci devrinde yetişen Recaizade Mahmut Ekrem, Abdulhak Hamit, başta olmak uzere bazı edebiyatcılar ise bu amactan uzaklaşmış gorunmektedirler
Dilin sadeleşmesi, konuşma dilinin yazı dili haline gelmesi duşuncesi savunulmuştur Tanzimat edebiyatının başlıca sanatcıları dil konusunda bu duşunceyle birlikte, eski alışkanlıklarından kurtulup da oz Turkce yazmış değildir Turkce, daha cok, tiyatro; anı, mektup, bir dereceye kadar da makale ve romanlarda kullanılmıştır Tanzimat edebiyatının ikinci devrinde yetişen sanatcılar ise konuşma dilinden uzaklaşarak Divan Edebiyatı geleneklerini surdurmuşlerdir