Sustum

Sustum Sustum! Cümbür Cemaat konuştuğunu yazar,bense sustuklarımı Herkesin konuştuğu bir dünyada ben sustum! ne kadar susulacaksa o kadar sustum! kendimle konuşuyorum derhal yalnız yalnız yüreğimle dokunuyorum sesime kimse duymuyor Sustum! Bin ah sürüp dudaklarıma ne dek susulacaksa pek sustum! sustu benimle deniz, sustu deli dalgalar, sustu martılar umutlarımı sarıp rüzgarlara uzaklara savuruyorum her gece yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne kimse görmüyor Sustum! Tam acılarımı haykıracaktım ama, sustum ne kadar susulacaksa böylece sustum! bir çığlık kanıyor demedim, en derininde yüreğimin içimdeki volkanları boğarak sustum! açmadım kimselere yüreğimi hançeri yalnızca kendime sapladım sapladım ve sustum! hüznü yüzümde, acıları gözlerimde topladım sustum! Sustum! sustu dudağımdaki şarkı, gözlerimdeki şiir yaraları yalayan rüzgar sokaklarında kahrolduğum büyük kasaba gözlerim konuşuyor yalnız! Saçı ak saçlı hayaller ıslak kirpiklerle bulutlandığında gözlerim gökte yıldırım olup çakıyorum kimse görmüyor Sustum! tuzlu basıp yaralarıma! ne kadar susulacaksa böylece sustum! içinde volkanlar içeren bir derviş gibi yaslanıp yalnızlığın duvarına gül döküp kalabalıklara her gece yetim geziyorum gönül ülkemi kimse bilmiyor Sustum! tam sevdiğimi haykıracaktım fakat, sustum sustu benimle gök, sustu dağ, sustu toprak acılar konuşuyor şu anda yalnız zarar görmüş gönlümün sızıları konuşuyor tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları tek tek atıyorum uçurumlardan kimse görmüyor Ne zaman dudaklarından öpmeye kalksam hayatı saçlarını koklasam rüzgarların içimde fidan gibi bir sevgi ürperiyor sarı hüzünler dökülüyor gönül bahçeme gelmiyor beklediğim bahar yaralar merhem tutmuyor gözyaşı olup dökülüyorum kaldırımlara kimse silmiyor yağmur dinmiyor sevdiğim bilmiyor Sustum! sustu benimle sarı dayanıklılık, sustu hasret, sustu zaman yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata kimse duymuyor Sustum! İçimde dalgalar kabardıkça volkanlar gibi sustum sustu dudağımdaki şiir gözlerimdeki çay gönlümdeki bere bulutlar haykırdı isyanımı şimşekler haykırdı yalnızca ben duydum yalnızca ben Ey beşiğini sallayıp boğduğum yaşam ey kucağımda büyütüp öldürdüğüm sevgi yaralar merhem tutmuyor geceler avutmuyor ben sustum acılarım konuşuyor yalnız yaralı gönlümün sızıları konuşuyor Ben sustum! susmuyor yüreğimi kavuran fırtına pencereme vuran yağmur damlaları susmuyor dışarda inleyen rüzgar yıldızlar gücenmiş ay dertli yağmur dinmiyor içimde binlerce şiir kanıyor her gece kimse bilmiyor kimse duymuyor sustum! sustu benimle sarı sabır, sustu hasret, sustu hayat, sustu süre acılar konuşuyor yalnız acılarım konuşuyor kimse duymuyor duymuyor duymu duy ​