SPK'nın AVOD AŞ. hakkındaki kararı

Sermaye piyasalarının tecrübeli hukukçusu Av. Ulu Baş'ın yazısı

Bilindiği üzere Sermaye Piyasası Şurası 09.05.2019 tarih ve  2019/24 sayılı Bültende “Şirket tarafından Ağustos 2018’de gerçekleştirilen sermaye artırımından elde edilen fonun bir kısmının Avod Altın Madencilik Güç İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş. hisselerinin yüzde 90’ının alakalı taraflardan satın alınması nedeni ile oluşan borcun ödenmesinde kullanıldığı konusuna ait olarak Şirket’in;

1) Ağustos 2018 tarihinde yaptığı sermaye artırımını genel şuranın onayına sunması gerektiği,

2) Sermaye artırımının genel şurada onaylanması halinde, genel konsey toplantısına katılarak yapılacak oylamada olumsuz oy kullanan ve muhalefet şerhini toplantı tutanağına işleten hisse sahiplerine, 15.12.2018 tarihi temel alınarak (bu tarih hariç olmak üzere) hesaplanacak fiyat üzerinden ayrılma hakkı kullandırılması gerektiği” ne karar vermiştir.

Şura kararının incelenmesinden, Şirketin Ağustos 2018’de yaptığı  sermaye artırımının Kurul’un II-23.1 Sayılı Değerli Nitelikteki Süreçlere Ait Ortak Asıllar Ve Ayrılma Hakkı Bildirisi uyarınca  “önemli nitelikte işlem” olarak değerlendirildiği ve  sermaye artırımının  o tarihte  yapılması gereken bir genel heyetin onayına sunulması gerektiği halde sunulmadığı hasebiyle da  genel şura toplantısına katılarak yapılacak oylamada olumsuz oy kullanan ve muhalefet şerhini toplantı tutanağına işleten hisse sahiplerine  “ayrılma hakkı” tanınmadığı anlaşılmaktadır. 

Sözkonusu Konsey kararı son derece yerindedir. Lakin, Ağustos 2018’de  yapılan sermaye artırımının onaya sunulması emeliyle yaplması gereken genel şura toplantısı yapılmadığı hasebiyle da ayrılma hakkı tanınmadığı için o tarihte hisse sahibi olup ta    paylarını satarak iştirakten ayrılan hisse sahiplerinin tüzel durumunun  ne olduğuna  dair birtakım yatırımcılardan sorular gelmektedir.

Öncelikle belirtelim ki, Ağustos 2018 tarihinde yapılan  sermaye artırımını  “önemli nitelikte işlem” olarak kıymetlendirmek ve o tarihteki hisse sahiplerine genel heyete katılarak “ayrılma  hakkı” tanımak elbet ki Şirketin sorumluluğundadır.  

Kanaatimizce, Şirket, sözkonusu  yükümlülüğü  yerine getirmeyerek Ağustos 2018 tarihinde Şirkette hisse sahibi olan lakin sözkonusu onay genel konseyi yapılmadığı ve   dolayısıyla da ayrılma hakkı tanınmadığı için hisselerini satarak paydaşlıktan ayrılan paysahiplerini şayet o tarihteki hisse sahipleri lehine bir   “mahrum kalınan kar” sözkonusu ise ziyana uğratmıştır. Bu nedenle, Ağustos 2018 tarihinde yapılan sermaye artırımı sırasında hisse sahibi olan ortaklardan hisselerini satanların o  günkü satış fiyatı ile bugünkü ayrılma hakkının kullandırılacağı  fiyat ortasında kendi lehlerine müspet bir fark var ise bunu Şirketten talep edebilmeleri gerektiği kanaatindeyiz.  Zira, ağustos 2018 tarihinde hisse sahibi olanlar, mevzuat gereği Şirketin yükümlülüğünde olan  genel heyet yapılsa idi genel heyete katılarak muhalefet şerhlerini toplantı tutanağına işletebilecek ve “ayrılma hak”larını kullanabilecekler iken, Şirketin kusuru ile bu haklarından yoksun kalmışlardır.

Üstte yer verdiğimiz SPK'nun idari kararı sonucunda  yapılacak bir genel heyette, artık o hisse sahiplerinin Şirkette hisselerinin kalmadığından bahisle, hesaplanacak  “ayrılma hakkı” fiyatından yararlanamayacaklarını ileri sürmek kanaatimizce Türk Uygar Kanunu md.2’de sözünü bulan “dürüstlük kuralı” ve   “hiç kimsenin kendi kusurundan yararlanamayacağı “yönündeki genel hukuk unsuru  çerçevesinde mümkün değildir.