Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Test korkusu; öncesinde öğrenilen haberin imtihan sırasında tesirli bir biçimde kullanılmasına köstek olan ve muvaffakiyetin düşmesine yol açan ağır telaş olarak tanımlanır. Sair bir ismiyle performans anksiyetesi olarak bilinen imtihan telaşı mektep çağındaki evlat ve ergenlerde sık görülmektedir. Bireyin imtihana yüklediği manalar, imtihanla ilgili zihinde oluşturulan imaj, test sonrası duruma ait atıflar ve test sonrası elde edilecek kazanımlara verilen ehemmiyet test telaşı oluşumu üzerinde tesirlidir. Bu bağlamda evlatlar imtihan öncesinde, imtihan esnasında ve velev testten sonrada ağır dert ve tasa yaşayabilirler.
Huzursuzluk, telaş, tedirginlik, külfet, başarısızlık korkusu, çalışmaya isteksizlik, mide bulantısı, taşikardi, titreme, ağız kuruluğu, iç ıstırabı, terleme, uyku nizamında bozukluklar, karın ağrıları vs. bedensel yakınmalar, dikkat ve konsantrasyonda bozulma, kendine inançta azalma, ehliyetsiz ve kıymetsiz görme sık görülen belirtilerdir. Belirtiler bazen çok hafif olsa da kimi talebelerde çok önemli ve ağır seyredebilir.
Mekteplinin muvaffakiyetinde sarih bir düşüş gözlenir. Ders çalışmayı erteleme, test ve hazırlığı hakkında konuşmayı reddetme olur. Soru sorulmasından rahatsız olurlar ve bu durumlardan kaçınırlar. Dikkat dağınıklığı, odaklanamama, fizikî yakınmalarda dikkat çeken bir artış (karın ağrısı, mide bulantısı, terleme, uyku düzensizliği, iştahsızlık ya da bilakis ölçüsüz yeme, umumi mutsuz bir ruh hali vb.), çok çalışılmasına rağmen performans düşüklüğü telaşın varlığını gösterir. Çalıştıkları halde testten düşük puan almaları mekteplilerin özgüvenlerini sarsabilir. Öğrenilenleri aktaramama, okuduğunu anlamama, mütalaaları organize etmede zorluk, dikkatte azalma, imtihanın içeriğine değil kendisine odaklanma, zihinsel becerilerde zayıflama , kuvvet azlığı, fizikî rahatsızlıklar test korkusunun esas etkileridir. Imtihan korkusu gerçek dışı beklenti ve tahliller içerdiğinden yanıltıcıdır. Bu durun mekteplileri farkında olmadan kendi davranışlarını denetleyemez hale getirir.
Gerçekçi olmayan mütalaa biçimlerine sahip olmak kaygını oluşmasında en kıymetli süreçlerdir. Bunaltıya eğilimli kişilik yapısı (mükemmeliyetçi, rekabetçi) olanlarda daha sık görülür. Çevre etrafın beklentileri ve baskısı da değerli bir etkendir.
“Sınava hazır değilim”, “Bu haberler çok gereksiz ve saçma. Nerede ve ne devir kullanacağım ki?” “Sınavlar niçin yapılıyor , ne gerek var?” “Bu haberler gelecekte benim işime yaramaz” Imtihana hazırlanmak için gerekli vaktim yok ki!”“Bu mevzuları anlayamıyorum, aptal olmalıyım” “Ben esasen bu hususları anlamıyorum” “Biliyorum, bu testte başarılı olamayacağım” “sınav beğenilmeyen geçecek” “Çok çokça husus var , hangi birine hazırlanayım?” sıklıkla gözlene olumsuz otomatik niyetlerdir.
Yapmam gereken nedir?” “Yapabildiğimin en güzelini yapabilirim?” “Olabilecek en istenilmeyen şey ne”“Dünyanın sonu değil, telafisi var” Bunda başarısız olmam her hengam olacağım manasına gelmez” “Yeterli vaktimin olmadığı gerçek , lakin olan devranımı en tesirli formda nasıl kullanabilirim? “Tüm kaynakları çalışamasam bile , kıymetli kısımlara öncelik vererek imtihana hazırlanabilirim, hiç olmazsa bu kısımlardan puan kazanırım” “Başarırsam hayatımın kıymetli bir dönüm noktasını aşacağım. Başarısız olmam tembel ve beceriksiz olduğumu göstermez. Daha çokça çalışmam gerektiği mealine gelir” “zamanı kendi yararıma kullanmak benim elimde" dertle başa çıkmak için geliştirilebilecek alternatif fikirlerdir. Ayrıyeten sairleriyle yarış içinde olmamak ve her kesin farklı yetenek ve kapasiteye sahip olduğunu bilmek hem evlat hem de yetişkinler için değerlidir.
Niyet ve inançları sorgulamak (gerçekçi olmayan düşünme alışkanlıklarını farklı bir gözle yine kıymetlendirmek, nefes alma egzersizleri, gevşeme egzersizleri, tasayı bastırmaya değil, onu kabul etmeye ve tanımaya çalışmak, kanıları durdurma tekniği, dikkatini farklı noktalara odaklama tekniği kullanılabilecek başa çıkma yollarıdır.
“Hayatta başarılı ve berhudar olabilmek için testi kazanmaktan sair yol yoktur, kesinlikle kazanmalıyım, kazanmazsam kimsenin yüzüne bakamam, test benim kim olduğumu gösterir, zayıfım, hiçbir şey yapamayacağım” değişmesi amaçlanan en önemli inançlardır. Ayrıyeten daha evvelki deneyimlerden yola çıkarak ‘’ Ben daima başarısız oldum bundan sonrada başarısız olacağım’’ stilinde kanıların de değiştirilmesi elzemdir. Öncelikli olarak imtihana ağırlaşmayı ve sorulara odaklanmayı sağlayan, mülahazaları organize etmede, dikkati ağırlaştırmaya yardımcı olan, olumsuz düşünmeyi ve telaşa kapılmayı engelleyen, denetim hissini geliştirerek muvaffakiyete yardım eder, gerçek performansı sergilemede değerli rol oynayan bir yaklaşımdır.
Çalışma alışkanlıklarını ve teste ait tavırları gözden geçirerek yeni bir zihinsel yapılanma yaratmaya çalışmak gerekir. Vakti güzel kullanılmalıdır. Beslenme ve uykuya dikkat edilmelidir. Imtihana yönelik çalışmaları son güne/geceye bırakmamak değerlidir. Test öncesinde yeteri kadar çalışmak ve bunun test muvaffakiyetinde değerli belirleyici olduğunu bilmek kritik kıymete sahiptir. Buna karşın doğabilecek dert ve tasayı münasebetli metotlarla azaltılmasını sağlamak gereklidir .
Olumsuz otomatik tasavvurlara karşı alternatif açıklamalar getirme, denetimin kendisinde olduğunu hatırlatma, yanıtlayabileceği sorulardan başlama, tasayı azaltmaya yönelik teknikler kullanma (hızlı gevşeme, dikkat artırma teknikleri, denetimli nefes alıştırması) test esnasında yapılabilecek birtakım çalışmalardır. Kendini ödüllendirme, keyifle yapılan etkinliklere yönelmek, eksikler üzerine düşünme ve geleceğe yönelik yeni planlar yapma test sonrası dertle baş edebilmek için yapılabilecek aktivitelerdir.
Aile için testin ne meal tabir ettiği, teste yönelik tavır ve yaklaşımları kıymetlidir. Sıklıkla aileler kendi tasalarını evlatlarına yansıtmaktadırlar. Evlattan yüksek beklentilerinin olması, ayrıntılarla şiddetli uğraş sergilemeleri ve imtihanı bir araç değil hedef olarak görmeleri nispeten kıymetlidir. Kimi ebeveynler kendi narsistik mütalaalarını evlatları üzerinden yaşayabilmektedir. ‘’Benim evladın en güzel olması gerekiyor’’ usulündeki mütalaalar çocuklarda şiddetli korkuya neden olabilmekte ve ebeveynlerle sağlıklı muhabere kurmayı engellemektedir. Bunun yanına aileler hadlerinin farkında olmalıdırlar. Itimat ve sorumluluk vermeli, önemsemeli, olumlu geri bildirimde bulunmalıdır. Imtihana ait konuşmalarda ihtimamlı davranmalı, gerçekçi olmalı, akranlarıyla karşılaştırmaktan kaçınmalıdır. His ve fikir paylaşımı, empati değerlidir. Testi yüceltmeme, mevt kalım sorunu yapmama, yüreklendirici ve motive edici stilde davranma önerilmektedir. Evlatlar koşulsuz sevilmelidir ve bu sevgi evlada fark ettirilmelidir. Aile bireyleri münâsib rol modeli olmalı, münasip aile ortamı sağlamalı ve iyi mesele çözme davranışları geliştirilmelidir. Ailenin bakış açısında değişim yaratmak ve beklenti seviyesini gerçekçi hadlere indirmek temel teşebbüsleri oluşturur.
Bir ruhsal bozukluk ortaya çıkmışsa (depresyon, anksiyete bozukluğu, uyku bozukluğu vs.), ruhsal belirtilerden dolay işlevselliğinin bozulması, tasayla başa çıkmak için münâsib olmayan yollar kullanma, davranış bozukluklarının görülmesi psikiyatrik destek gerektiğinin esas göstergeleridir. Bunun için aileler imtihan tasası olan evlatlarını geç olmadan bir ekspere götürmeli ve danışmanlık almalılar.
Huzursuzluk, telaş, tedirginlik, külfet, başarısızlık korkusu, çalışmaya isteksizlik, mide bulantısı, taşikardi, titreme, ağız kuruluğu, iç ıstırabı, terleme, uyku nizamında bozukluklar, karın ağrıları vs. bedensel yakınmalar, dikkat ve konsantrasyonda bozulma, kendine inançta azalma, ehliyetsiz ve kıymetsiz görme sık görülen belirtilerdir. Belirtiler bazen çok hafif olsa da kimi talebelerde çok önemli ve ağır seyredebilir.
Mekteplinin muvaffakiyetinde sarih bir düşüş gözlenir. Ders çalışmayı erteleme, test ve hazırlığı hakkında konuşmayı reddetme olur. Soru sorulmasından rahatsız olurlar ve bu durumlardan kaçınırlar. Dikkat dağınıklığı, odaklanamama, fizikî yakınmalarda dikkat çeken bir artış (karın ağrısı, mide bulantısı, terleme, uyku düzensizliği, iştahsızlık ya da bilakis ölçüsüz yeme, umumi mutsuz bir ruh hali vb.), çok çalışılmasına rağmen performans düşüklüğü telaşın varlığını gösterir. Çalıştıkları halde testten düşük puan almaları mekteplilerin özgüvenlerini sarsabilir. Öğrenilenleri aktaramama, okuduğunu anlamama, mütalaaları organize etmede zorluk, dikkatte azalma, imtihanın içeriğine değil kendisine odaklanma, zihinsel becerilerde zayıflama , kuvvet azlığı, fizikî rahatsızlıklar test korkusunun esas etkileridir. Imtihan korkusu gerçek dışı beklenti ve tahliller içerdiğinden yanıltıcıdır. Bu durun mekteplileri farkında olmadan kendi davranışlarını denetleyemez hale getirir.
Gerçekçi olmayan mütalaa biçimlerine sahip olmak kaygını oluşmasında en kıymetli süreçlerdir. Bunaltıya eğilimli kişilik yapısı (mükemmeliyetçi, rekabetçi) olanlarda daha sık görülür. Çevre etrafın beklentileri ve baskısı da değerli bir etkendir.
“Sınava hazır değilim”, “Bu haberler çok gereksiz ve saçma. Nerede ve ne devir kullanacağım ki?” “Sınavlar niçin yapılıyor , ne gerek var?” “Bu haberler gelecekte benim işime yaramaz” Imtihana hazırlanmak için gerekli vaktim yok ki!”“Bu mevzuları anlayamıyorum, aptal olmalıyım” “Ben esasen bu hususları anlamıyorum” “Biliyorum, bu testte başarılı olamayacağım” “sınav beğenilmeyen geçecek” “Çok çokça husus var , hangi birine hazırlanayım?” sıklıkla gözlene olumsuz otomatik niyetlerdir.
Yapmam gereken nedir?” “Yapabildiğimin en güzelini yapabilirim?” “Olabilecek en istenilmeyen şey ne”“Dünyanın sonu değil, telafisi var” Bunda başarısız olmam her hengam olacağım manasına gelmez” “Yeterli vaktimin olmadığı gerçek , lakin olan devranımı en tesirli formda nasıl kullanabilirim? “Tüm kaynakları çalışamasam bile , kıymetli kısımlara öncelik vererek imtihana hazırlanabilirim, hiç olmazsa bu kısımlardan puan kazanırım” “Başarırsam hayatımın kıymetli bir dönüm noktasını aşacağım. Başarısız olmam tembel ve beceriksiz olduğumu göstermez. Daha çokça çalışmam gerektiği mealine gelir” “zamanı kendi yararıma kullanmak benim elimde" dertle başa çıkmak için geliştirilebilecek alternatif fikirlerdir. Ayrıyeten sairleriyle yarış içinde olmamak ve her kesin farklı yetenek ve kapasiteye sahip olduğunu bilmek hem evlat hem de yetişkinler için değerlidir.
Niyet ve inançları sorgulamak (gerçekçi olmayan düşünme alışkanlıklarını farklı bir gözle yine kıymetlendirmek, nefes alma egzersizleri, gevşeme egzersizleri, tasayı bastırmaya değil, onu kabul etmeye ve tanımaya çalışmak, kanıları durdurma tekniği, dikkatini farklı noktalara odaklama tekniği kullanılabilecek başa çıkma yollarıdır.
“Hayatta başarılı ve berhudar olabilmek için testi kazanmaktan sair yol yoktur, kesinlikle kazanmalıyım, kazanmazsam kimsenin yüzüne bakamam, test benim kim olduğumu gösterir, zayıfım, hiçbir şey yapamayacağım” değişmesi amaçlanan en önemli inançlardır. Ayrıyeten daha evvelki deneyimlerden yola çıkarak ‘’ Ben daima başarısız oldum bundan sonrada başarısız olacağım’’ stilinde kanıların de değiştirilmesi elzemdir. Öncelikli olarak imtihana ağırlaşmayı ve sorulara odaklanmayı sağlayan, mülahazaları organize etmede, dikkati ağırlaştırmaya yardımcı olan, olumsuz düşünmeyi ve telaşa kapılmayı engelleyen, denetim hissini geliştirerek muvaffakiyete yardım eder, gerçek performansı sergilemede değerli rol oynayan bir yaklaşımdır.
Çalışma alışkanlıklarını ve teste ait tavırları gözden geçirerek yeni bir zihinsel yapılanma yaratmaya çalışmak gerekir. Vakti güzel kullanılmalıdır. Beslenme ve uykuya dikkat edilmelidir. Imtihana yönelik çalışmaları son güne/geceye bırakmamak değerlidir. Test öncesinde yeteri kadar çalışmak ve bunun test muvaffakiyetinde değerli belirleyici olduğunu bilmek kritik kıymete sahiptir. Buna karşın doğabilecek dert ve tasayı münasebetli metotlarla azaltılmasını sağlamak gereklidir .
Olumsuz otomatik tasavvurlara karşı alternatif açıklamalar getirme, denetimin kendisinde olduğunu hatırlatma, yanıtlayabileceği sorulardan başlama, tasayı azaltmaya yönelik teknikler kullanma (hızlı gevşeme, dikkat artırma teknikleri, denetimli nefes alıştırması) test esnasında yapılabilecek birtakım çalışmalardır. Kendini ödüllendirme, keyifle yapılan etkinliklere yönelmek, eksikler üzerine düşünme ve geleceğe yönelik yeni planlar yapma test sonrası dertle baş edebilmek için yapılabilecek aktivitelerdir.
Aile için testin ne meal tabir ettiği, teste yönelik tavır ve yaklaşımları kıymetlidir. Sıklıkla aileler kendi tasalarını evlatlarına yansıtmaktadırlar. Evlattan yüksek beklentilerinin olması, ayrıntılarla şiddetli uğraş sergilemeleri ve imtihanı bir araç değil hedef olarak görmeleri nispeten kıymetlidir. Kimi ebeveynler kendi narsistik mütalaalarını evlatları üzerinden yaşayabilmektedir. ‘’Benim evladın en güzel olması gerekiyor’’ usulündeki mütalaalar çocuklarda şiddetli korkuya neden olabilmekte ve ebeveynlerle sağlıklı muhabere kurmayı engellemektedir. Bunun yanına aileler hadlerinin farkında olmalıdırlar. Itimat ve sorumluluk vermeli, önemsemeli, olumlu geri bildirimde bulunmalıdır. Imtihana ait konuşmalarda ihtimamlı davranmalı, gerçekçi olmalı, akranlarıyla karşılaştırmaktan kaçınmalıdır. His ve fikir paylaşımı, empati değerlidir. Testi yüceltmeme, mevt kalım sorunu yapmama, yüreklendirici ve motive edici stilde davranma önerilmektedir. Evlatlar koşulsuz sevilmelidir ve bu sevgi evlada fark ettirilmelidir. Aile bireyleri münâsib rol modeli olmalı, münasip aile ortamı sağlamalı ve iyi mesele çözme davranışları geliştirilmelidir. Ailenin bakış açısında değişim yaratmak ve beklenti seviyesini gerçekçi hadlere indirmek temel teşebbüsleri oluşturur.
Bir ruhsal bozukluk ortaya çıkmışsa (depresyon, anksiyete bozukluğu, uyku bozukluğu vs.), ruhsal belirtilerden dolay işlevselliğinin bozulması, tasayla başa çıkmak için münâsib olmayan yollar kullanma, davranış bozukluklarının görülmesi psikiyatrik destek gerektiğinin esas göstergeleridir. Bunun için aileler imtihan tasası olan evlatlarını geç olmadan bir ekspere götürmeli ve danışmanlık almalılar.
