Seni seviyordum..

Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli gunleri anımsattı akşam guneşi

Onca zamanın ustunde eskimeyen bir duşuncesin şimdi

İnsan hergun anımsar mı aynı gozleri

SENİ SEVİYORDUM ve senin haberin yoktu

Saclarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına duşuşu ve burnun, herkesten başkaydı işte

Gulduğu zaman yukarıya bakardı;

Yukarı kalkan başın ve gulen gozlerin vardı

Ne guzeldiler sen bilmiyordun

BEN SENİ SEVİYORDUM

Kalbime sığmıyordu aklımdan gecenler

Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara carpıyordu

Geri donuyordu, coğalarak

Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteleyişim oluyordun

Kalp ağrısı oluyordun,

Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun,

Mevsimler değişiyor ve buyuyorduk,

Donemecler geciyor, kopruler goze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların uzerinden atlıyorduk

Cesurduk

Ufuk cizgisi maviydi, gun batımı hep turuncu ve kırmızıydı butun karanfiller

Ben SENİ SEVİYORDUM sen bilmiyordun

Sevinclerim oluyordun arasıra sen hic bilmiyordun

Sonra herhangi biri oldun, butun sevinclerim bittikten sonra

Yağmurlar yağdı, serin haziran akşamları

Derken bir gun uzaktan gordum seni

Sacların bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynı

Kalbimi acıttı her zamanki gibi

Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun

Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi