Şehit Olduğu Yer : Şırnak

Şehit Olduğu Yer : Şırnak görmeç köyü şırnak görmeç şırnak taburu taburu karakolu Adı Soyadı : Ömer Zeki Varan Doğum Yeri : 1966 Artvin Baba Adı: Mehmet Nuri Esas Adı: Güli Medeni Hali: Bekar Sınıfı Rütbesi : Piyade Asteğmen Sicili Tertibi: 221505558 1Komando Tugayı Bolu Şehit Olduğu Yer : Şırnak Görmeç Köyü 27 Ocak 1992 GÖRMEÇ Sevgili Anneciğim, Buraya geldikten ancak kırk gün daha sonra size bir iki satır şey yazabilmek için fırsatı askerliğini bitiren erlerin gidişinden yararlanarak yakaladım Şu mektubu kâğıda dökmek için kağıdı bile askerlerin koğuşundan aratarak cebren buldum Burada yaşamak zorlama anne İsterseniz biraz size buralardan bahsedeyim Burası Şırnak'tan 2025 km uzaklıkta doğusunda Cudi dağı, batısında Gabardağı, güney de ise Giraf diye dağların bulunduğu 6070 hanelik bir köy Köyün anında girişinde yer alan bölüğümüzde betondan yalnızca bizim kaldığımız iki gözlü bir konut yanına yer alan bir haber merkezi var Bölükte askerlerin kaldığı yer bütün bir ağıl görüntüsünde şu anda ikmallerimize araçların gelebildiği yere kadar gidip, takriben 10 km değin yokuş bir yolla sırtımızda taşıyarak yapıyoruz Burda herşeyimizi kendimiz yerine getirmek zorundayız Aksi halde aç veya odunsuz kalıp soğuktan donabiliriz Bir aydır kesilmiş olan elektriğimiz iki gün evvel geldi Bir şeyin yokluğu olmayınca varlığından bir şey anlamıyormuşuz O altmış hanelik köyün görüntüsü elektrik gelince bize kocaman bir şehir halkı gibi gelmişti Kısacası burada herşeyin yokluğunu çekiyoruz lakin en çok sizlerin ve sevdiklerimizin Bu yıl kar burada çok fazla yağdı Köylüler 30 yıldır böyle kar görmediklerini söylüyorlar Bir hafta sürekli yağan kardan sonra birde terörist ardındaki seyahat etmek bize keza doğayla hemde teröristle mücâdele etmek zorunda bırakıyor Bir atama minimum beş gün sürüyor, dağlarda, karla soğukla, teröristlerle ve korkuyla çaba etmek şiddet fiilen fazla baskı Lakin her şeye rağmen yaşamak için bunları gerçekleştirmek zorundayım Burda benimle birlikte 20 tane askerin sorumlusuyum Onların hem komutanı ayrıca annesi, babası hemde arkadaşı edinmek zorundayım Bazen üç gün uyumadığım zamanlar oluyor Burda uyumakla vefat etmek arasında pek artı fark değil Her Zaman kurnaz olup keza etrafı hem nöbetteki askerleri denetlemek zorundayım Bir anlık gaflet hepimizin sonu olabilir Köylülerin çoğu terörist ama onlarda ayrıca bizlere ayrıca teröristlere yardım etmek zorunda kalıyorlar Köylüler iki mt karda bir yere gidemedikleri için önce bizim gidip gelip yolları açmamızı bekliyorlar Ne afiyet ocağı, ne okul nede köylülerle uğraşacak bizden başka bir kurum var İster istemez bizimle iyi geçiniyorlar Geçen gün tekrar bir köye gitmiştik İki gün daha sonra köyün muhtarı yanımıza gelerek bir kadının çok kötü doğum sancıları çektiğini ilk doğumu olduğunu, bir türlü doğum yapamadığını söyledi O anda bir insan hayatının benim ellerimde olduğunu düşündüm Köyün yolu kardan kapalı ve kadının yetiştirilmesine olanak yoktu Zaten kadın geceden beri ağrı çekiyormuş Köylü gece çıkamadığı için gelememiş, gece gördüğümüz herkese terörist muamelesi yapıyoruz Yapabileceğin tek şey tabur komutanını arayarak helikopter istemekti Fakat helikopter bizim için bile gelmiyordu nerde kalmış bir köylü için fakat gerçi tüm içtenliğimle ve ısrarla helikopter istedim Köylüyü toplayıp köyün ortasında helikopterin inmesi için iki mt kalındığındaki karı açtırdım Tüm köylü ve ben büyük çaba gösterdik Artık her şey helikopterin gelmesine kalmıştı Huzursuz bekleyişler ve çoğu ricadan sonradan nihayet helikopter geldi Kadını gönderdik Bundan Böyle benim yapabileceğim hiçbir şey kalmamıştı O kadına dua etmekten diğer bir şey yapamazdım Köylünün benim elimi sıkıştan ve bana ettikleri dualar belkide sizin yaptığınız dualar kadar vardır İşte günler burada her şeyi yaşayarak geçiyor Gündüz elini sıkan köylü akşamları dağa çıkıp üzerime alev yağdırabilirler Akşam olunca her şey bitiyor burda Yalnızca umma başlıyor ta oysa bir kaleşnikof un bu sessizliği bozmasına kadar İşte o zaman insanın aklına hiçbir şey gelmiyor, karşındakileri caydırıp seni yok etmesine izin vermeden bildiğim tüm askerlik kavramlarını uyguluyorum Yaşamakta ölmekte olağandışı buralarda Buralara nasıl düştüm? Suçum neydi? Bilmiyorum fakat her şeye karşın başa gelen çekilir diyorum Her gün ağarmasında acaba batan günü görebilecekmiyim? diyorum Ne yaşayacağım ne de öleceğim belirli herşey olabilir fakat buradan sağ salim dönmek ve sizlerle yeniden kavuşmanın özlemiyle yaşamaya daha kuvvetli sarılıyorum Sizleri fazla seven oğlunuz Komando Astğm Ömer Zeki Varan id