sefalet çadırları

fakirlik çadırları Fakirlik nefes alıp veriyordu, uzun bir kuyrukta Çadırın içine doluşmuş kalabalığın içine karışmakla, bir tas çorba edinmek aralarında uzun bir yol vardı gerçekte Ihtiyar kadınlara baktım en çok İki gözleri iki kırık bilye Bir sürgünden dönmüş gibiydiler ya da yağmalanmış bir savaştan arta kalmış gibi Çadırın içindeki kamera, belediye başkanlarının gururuydu da bu yoksulluk fiilen kimlerin eseriydi! ​Biri Allah razı olsundedi yemeğini alırken, herkes duydu Bir diğeri, Bizden çaldıklarının zırnıklarıyla bizleri doyuruyorlardiye kendi kendisine söylendi Benden başka biri duymadı Onun kullandığı cümlenin öznesi isyandı, belli başlı fikri hırsızlık Fakirlik altın çağını yaşıyordu da zenginlik el değiştirmişti, dil değiştirmişti Dini tüm söylemlere yelken açılmasından daha sonra, bu tür görüntülerin artması, nasıl da yaman bir çelişkiydi fiilen ​İftar çadırının içinde kısa bir tur attım Konuşmadan birbirini seyrediyordu ahali Yüzlerinin rengi kaybolmuştu çoğunun Kiminin gözü açtı, elleri yüzsüz Bir yanım, Ne olacak bu insanların hali?diye iç çekti öte yandan, Hepiniz desteklediniz bu düzenidiye haykırmak geçti içimden İsyanımı kendime sakladım ​Aniden, gazetelerin eski nüshaları geçti gözümün önünden Namuslu insanların saflarında yürüyen gazeteciliği hatırladım Sürünerek yok, dimdik ayakta yaşayan insanlığa uzandı hafızam Geçmişe öykünmek, hiçbir şeyi geri getiremezdi biliyordum Bu yaratılan ahenk, daha uzun bir süre bizimle birlikte kalacaktı Onu da biliyordum Çıkıp gittim, sefaletin çadırından ​Senelerdir gelişmekte olan ülke diye bahsediliyor bizden Gelişeceğimiz falan değil Aslında çürümekte olan ülkeyiz biz Bu konuda yeterince zinde kanıtlarım var Allah da şahit Kullar da (HY)