Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Sana bir elveda bile diyemedim Bir gece ansızın korkunc bir deprem ayırdı bizi annem Oysa sen ne umitlerle gondermiştin beni bu okula Buyuyunce okumuş, kocaman bir adam olacaktım Ne umutların vardı kim bilir
Şimdi ben cok karanlıktayım annem Sesini duyamıyor, seni goremiyorum Okula gittiğim ilk gun geliyor aklıma Nasıl de eteğine yapışmıştım Seni bırakmak hic istemiyordum Seni bir daha gorememekten korkarak ağlıyordum Kollarına bir kez daha sıkıca sarılmak icin ceşitli bahaneler uydurarak beni sıkıca saran kollarını hic gevşetmemeni istiyordum
Sen beni okula emanet ettin Ama o okulu yapan adamların bizi ayıracağını nereden bilebilirdin ki? Daha fazla para kazanmak uğruna, boylesine cani ruhlu adamların bizim okul malzemelerinden calıp zengin olacaklarını hic duşunebilir miydin? Ya da tum bunlara goz yuman bu otorite yuzunden daha kac kişinin evlerinin ustune yıkılacağını? Sana bir elveda bile diyemedim annem 11 mayısta anneler gununu kutlayacak, o pamuk ellerinden opup, sana topladığım kır cicekleriyle koşacaktım Şimdi ise sen bana geleceksin elinde cicek ve gozyaşıyla Hic doyamadığım o sıcaklığın son kez saracak beni, sana elveda diyeceğim
Ben burada olamasam bile senin yapman gerekenler henuz yeni başlayacak Beni okutmak icin gonderdiğin okulun curuk kolonlarının hesabını soracaksın Yılmayacak savaşacaksın Ama cok cesaretli ve sabırlı olmalısın Depremin değil, bizi bizden koparanın bu inşaatı yapanlar olduğunu tum dunyaya haykırmalısın Haykırmalısın ki herkes duysun Utanmalılar kendilerinden, insan olduklarından bu kadar cana kıydıklarından Mucadeleni surdur annecim Ben her zaman senin yanı başında bir nefes, bir umut olacağım
Keşke seni ne cok sevdiğimi sana daha once de soyleyebilseydim Kısacık hayatıma kattıkların icin sana teşekkur etme fırsatını bile vermediler bana Sana şimdi kuru kuru bir hoşca kal diyorum bu satırlarda Beni unutma anne
Şimdi ben cok karanlıktayım annem Sesini duyamıyor, seni goremiyorum Okula gittiğim ilk gun geliyor aklıma Nasıl de eteğine yapışmıştım Seni bırakmak hic istemiyordum Seni bir daha gorememekten korkarak ağlıyordum Kollarına bir kez daha sıkıca sarılmak icin ceşitli bahaneler uydurarak beni sıkıca saran kollarını hic gevşetmemeni istiyordum
Sen beni okula emanet ettin Ama o okulu yapan adamların bizi ayıracağını nereden bilebilirdin ki? Daha fazla para kazanmak uğruna, boylesine cani ruhlu adamların bizim okul malzemelerinden calıp zengin olacaklarını hic duşunebilir miydin? Ya da tum bunlara goz yuman bu otorite yuzunden daha kac kişinin evlerinin ustune yıkılacağını? Sana bir elveda bile diyemedim annem 11 mayısta anneler gununu kutlayacak, o pamuk ellerinden opup, sana topladığım kır cicekleriyle koşacaktım Şimdi ise sen bana geleceksin elinde cicek ve gozyaşıyla Hic doyamadığım o sıcaklığın son kez saracak beni, sana elveda diyeceğim
Ben burada olamasam bile senin yapman gerekenler henuz yeni başlayacak Beni okutmak icin gonderdiğin okulun curuk kolonlarının hesabını soracaksın Yılmayacak savaşacaksın Ama cok cesaretli ve sabırlı olmalısın Depremin değil, bizi bizden koparanın bu inşaatı yapanlar olduğunu tum dunyaya haykırmalısın Haykırmalısın ki herkes duysun Utanmalılar kendilerinden, insan olduklarından bu kadar cana kıydıklarından Mucadeleni surdur annecim Ben her zaman senin yanı başında bir nefes, bir umut olacağım
Keşke seni ne cok sevdiğimi sana daha once de soyleyebilseydim Kısacık hayatıma kattıkların icin sana teşekkur etme fırsatını bile vermediler bana Sana şimdi kuru kuru bir hoşca kal diyorum bu satırlarda Beni unutma anne
