Sahip oldugumuz nimetlerin farkinda miyiz?

Sahip oldugumuz nimetlerin farkinda miyiz? Okudukca hayretimizi gelistiren bir olay soyle akıntı eder : Hazreti Isa aleyhisselam bir agacin altinda dua eden birini gordu Dikkatlice baktiginda adamin ayaklari yurumeyen, gozleri de gormeyen, bedeninde de bars hastaligi yer alan bir koturum adam oldugunu anladi Ama adam butun bunlara ragmen ellerini kaldirmis mutluluktan ucacakmis gibi dua ediyordu : Ey! Nice zenginlere vermedigi nimeti bana ikram eden Rabb'im! Sana agaclarin yapraklari sayisinca sukurler olsun! Hazreti Isa aleyhisselam koturum adama yaklasti : Ayagin yurumuyor, gozun gormuyor Bedenin de sihhatli gorunmuyor Buna ragmen cogu zenginlere verilmeyen nimetlerin sana verildigini dusunmekte, bunun icin de buyuk bir mutlulukla sukretmektesin Hangi nimettir nice zenginlere verilmedigi halde sana verilen nimet? Kulaklariyla sesin geldigi yana yonelen adam dedi fakat : Efendi! Allah bana oyle bir yürek vermis ki, o kalple O'nu taniyorum Oyle bir dil vermis ancak, o dille de O'na sukrediyorum Halbuki, dunyanin serveti elinde olan nice zenginler var ama, kalbinde O'nu tanima sevinci, dilinde de O'na sukretme mutlulugu yoktur Lakin gel gor ancak, ayaklari topal, gozleri kor, bedeninde hastaliklar yer alan bu koturum adama Rabb'im, bu sevgiyi ihsan eylemis, bu nimetin farkina varma tefekkurunu nasip eylemis Iste bunu dusununce kendimi tutamiyor da : Nice zenginlere vermedigi nimeti bana veren Rabb'im! Sana agaclarin yapraklari sayisinca sukurler olsun! diye tesekkurden kendimi alamiyorum Kafa gozu kapali da olsa kalp gozu acik olan bu adama yaklasan Hazreti Isa aleyhisselam : Ver su elini oyle ise! diyerek elinden tutar, egilerek gormeyen gozlerinden oper Peygamberin dudaklarinin degdigi gozler Allah'in izniyle aninda acilir Karsisindakinin Hazreti Isa aleyhisselam oldugunu gorunce heyecanlanan adam, Sen Allah'in izniyle su oluleri dirilten, hastalara sifalar bahseden mucizelerin sahibi peygamber degil misin?der Emin olmuyor mu?deyince, Gozlerimden belirli oluyor da ayaklarimdan henuz emin degilder Tebessum eden Hazreti Isa aleyhisselam , Sen hele bir ayaga kalkmayi dene!deyince, silkinen koturum adam dimdik ayaga kalkar Ayaklari uzerine dikilebildigini anlayinca soyledigi ilk sozu su olur : Ey Allah'in Nebisi, sendeki bu mucizeler karsisinda, müsade ver de gec kalmayayim, Yuce Allah'a bir sukredeyimdiyerek derhal yere iner, basini secdeye koyarak der oysa, 'Rabb'im! Seni taniyan bir kalple, sukreden bir dil nimetinin sukrunu yapmaktan acizken, simdi goren bir cift gozle, yuruyen iki de etap lutfettin Artik bilemiyorum nasil sukretmem gerekiyor bu essiz nimetler karsisinda?' Bu sirada cevreden toplanan ahali, gosterdigi bu mucizelerden dolayi Hazreti Isa aleyhisselamin elini opmek isterler Fakat Allah'in Nebisi isaret eder, Benim degil, secdedeki su koturum adamin elini opun! Derler fakat : Onu secdeye indiren nimetlere biz bastan beri sahibiz Lakin hic boyle sevinç duymadik Oyle ise der, tefekkur edin, siz de dusununSozunu soyle baglar Allah'in Nebisi : Dusunen, sahip oldugu nimetin farkina varir Dusunmeyen ise kendisini nimetten mahrumiyette sanir! Ne dersiniz, tutan elimiz, goren gozumuz, yuruyen ayagimiz birer essiz nimet degil mi? Bunlarin farkina variyor, sevincini duyuyor, sukur duygusuna giriyor muyuz? Yoksa Allah'in Nebisi'nin ikazi bizde de mi tecelli etmektedir?