Sabır Benim Yelkenim

Sabır Benim Yelkenim



Hayal kırıklıklarıyla oğreniyor insan sabırlı olmayı, bir de kaybettikce
Acılarsa sabrın son sınavı
Gun geliyor butun cektiklerinin odulu bir an bahşediliyor insana

Yeni doğmuş bebeğin saclarını okşarken,
bir hastalıktan gozunu yeniden dunyaya acarken,
her şey o an icin değil midir

Kavuşmalar da sabra dahil, sokağın başında beliriyorsa beklenen,
sabreden biri bıraktığı icindir geride
Sevgi sabırdır kavuşmayı bekleyen,
bir kadını sevmek hangi yaşında olursa olsun
gozlerinde doğmamış cocukları gormektir


Uzun yolculuklardan sonra bayrağı dikerken kaşif kutuplara,
ya da dağın tepesine, sabır der ki; butun cektiklerine değdi
ve ben hep seninleydim bu an icin
Sabır zuğurt tesellisi değil gerceğin ta kendisi

Bir başkasına acı veren insan da acı cekiyor
Belki de daha fazlasını
Bu yuzden gaddar bile sabretmek zorunda vicdanına

Uyurken keder pusuda sabahı bekler ya insanı pencesine almak icin,
goz kapakları acılmaya gorsun, acı bıraktığı yerden başlar,
acılar zor sabreder geceye, hep sabahı bekler

Şimdi gozumun bebeği bu satırları yazarken
her sabah bir koşu tren istasyonuna giden cocuk geri donuyor eli boş
Babası cıkmamış trenden
Ama o her sabah gidiyor karşılamak icin

Cocuklara olumu acıklayacak cesaret nerede buyuklerde,
bir gun oğrenecek nasılsa, yasta yaşlı gozlerle butun mahalle
Gelecek baban diyorlar, kucuk oğlan cocuğu
her sabah treninden babasının cıkmasını bekliyor bu yuzden

Sabredecek ve buyuyecek, insanın yurumekle bitirmeyeceği yol yok
yeter ki sabırla yurusun, onurlu bir yaşam istemek
ve sabretmek gibi uzun yollar, ama hepsi bitimli

Sabır gecikmenin bekleme odası,
yaşamak bir zaman oyunu yeter ki sabret,
ulaşılmaz avucunun icinde, aşk da buna dahil

Sabrı oğretmek zor, hele şimdilerde
ayakustu yemeklerin, donmuş yiyeceklerin,
suya karıştırılarak oluveren iceceklerin,
anında fotoğraf ceken kameraların
ve her gece uyduruk aşkların kırıp sarıldığı diziler cağında
genclere sabrı oğretmek cok zor



Sabır bir fikir ve her iyi fikir gibi bulmak zor

Seni sabırla sevmeye devam ediyorum

Hangi deniz kabuğunu kulağıma gotursem

Duyduğum senin sesin

Her gidişinde seninle beraber giderim, sen bunu bilmezsin

Deniz kenarında beni bir başına zannedersin

Ben okyanuslara acılırım

Sabır benim yelkenlerim, bunu hic bilmezsin