God of War ile tum dikkatleri ve ilgileri uzerine ceken epik yunan mitolojisi oyunları, titan guest ile de hatırı sayılı derecede oyuncu kitlesi toplamıştı Bu sefer ise oyun yapımcıları, en meşhur yunan efsanelerinden biri olan Altın postu konu almaya karar vermişler Jason ve Argonaut tayfasının hikayesini konu alan Rise of the Argonauts (RotA)un yapımcılığını, Liquid Entertainment ustlenmiş Bakalım, onceki başarısızlıklarını bu sefer ortebilmişler mi?
Jason, bir suikast sonucu oldurulen karısı Alcanesin intikamını, suikastcıyı oldurerek aldıktan sonra, onu tekrar hayata getirmeye karar verir Alcanesin bedenini, bir zamanlar evlenecekleri yeri getirir ve can verebilme gucu olan Altın postu almak icin, ulkesi amcasının yonetimine bırakır ve uzun bir yolcuğa cıkar
Grafik gucuyle on planda olan RotA, bunun dışında pek bir şey sunmuyor oyuncuya Cevre ve karakter modellemeleri kimi zaman etkileyici olup, atmosfere sokarken, kimi zaman da oyuncuyu ortamdan soğutabiliyor Ozellikle Jasonun ayakları keci ayağı gibi Bu durumun mitoloji ise bir alakası olduğunu zannetmediğim icin, yapımcıların bu durumu nasıl fark edemediklerini cok merak ediyorum Yapımdaki animasyon hataları 12 ile kalmayıp, artarak, bir sure sonra can sıkar hale geliyor Ufacık yuksekliğe sahip bir yerden atlayamayıp, başka bir yoldan giderek, atlamak istediğimiz yere ulaşmak, bu durumu destekler cinsten Aslına bakılırsa bu oyun, oyuncuyu şaşkına uğratacak noktalarla dolu Kapılardan gecmek veya merenlerden gecmek icin ille de ortasından gitmeniz gerekiyor Aksi halde kahramanımız (!) olduğu yerde koşuyor, taa ki siz platformun tam ortasını tutturana kadar Grafiklerin guzel olduğundan bahsetmiştik, yetenek ağacı, tanrı ve yıldız menuleri başarıyla hazırlanmış Fakat bunlar pasif ozellikler olduğu icin, oynanış esnasında oyuna bir şeyler sunmayarak, oynanışı iyi yonde etkileyemiyorlar Savaş sahneleri de başarısız hazırlamış diyebiliriz En azından yetenekler acana kadar aynı hareketleri yapmak, harita sisteminin başarısızlığı, sizi harita boyunca gezdirmesi ve birbirini tekrarlayan catışmalar bir sure sonra oyuncuyu muthiş derecede sıkabiliyor Duşmanların animasyonları ilkin goze hoş geliyor, fakat daha sonra duşmanların oluşunde hicbir şekilde yaratıcılık ve ceşitlilik gorememeye başlıyorsunuz Bu durum da, savaş eğlencesini ortadan kaldırıyor Belki bu oyuna en cok yakışabilecek şeylerden biri de kan iken, neredeyse hic kan efekti goremiyoruz oyunda Duşmandan fışkıran bir avuc kan, daha yere duşmeden yok oluyor Oyun sisteminin yeteri kadar istikrarlı olmamasından dolayı meydana gelen donmalar, kimi zaman kendilerini abartarak, sıkılmanıza tuz biber oluyor
Oyunun sıkıcı olması, apayrı bir ozellik(!) aslında Oyle ki, oyunu devam ettirip, yeni duşmanlar, yeni yetenekler ve hikayenin akışını gozlemlemek icin, oyuna katlanamıyorsunuz bile Kimi noktalar ilgi cekici oluyor Mesela yapımda, konuşma esnasında verdiğiniz cevaplara gore Ares, Athena, Hermes ya da Apollo tanrılarından birine yaklaşıyorsunuz Ceşitli gorevlerde alabildiğiniz bu tanrılar, ayrıca size birbirinden farklı yeteneklerde sunuyor Detaylı bir şekilde hazırlanmış yetenek ağacları, her tanrıda ayrı ozeliklere sahip Kimi tanrı savunmanızı guclendirirken, kimi si saldırılarınızı guclendirip su, ateş gibi elementleri sizin tarafınıza bahşediyor Bu durum uzaktan bakınca eğlenceli geliyor, fakat oyunun ağır ve başarısız işleyişi, bu merakınızı da alıp goturuyor Kişiselleştirebilirlik neredeyse yok Atak (combo) tuşları cok sacma yerlere yerleştirilmiş ve bu tuşları tekrar duzenleme imkanınızın olmaması, oyuncuyu icine alabilme ihtimali olan fantastik ve epik savaş sahnelerini kotu bir şekilde etkiliyor
Buyuk umutlarla beklenen Rise of the Argonauts (RotA)nın buyuk bir husran yarattığını soylemek gerek Zayıf oynanabilirliği ile konusu gibi artı yonlerini de baltalayan RotA, fantastik karakterlere ve yunan mitolojisine aşırı ilgi duyan oyuncular dışında kimsenin ilgi duy(a)mayacağı bir yapım olmuş
imagesriseoftheargonauts5b09a1215cf61
imagesriseoftheargonauts5b09a1227131e
imagesriseoftheargonauts5b09a12381e61
Jason, bir suikast sonucu oldurulen karısı Alcanesin intikamını, suikastcıyı oldurerek aldıktan sonra, onu tekrar hayata getirmeye karar verir Alcanesin bedenini, bir zamanlar evlenecekleri yeri getirir ve can verebilme gucu olan Altın postu almak icin, ulkesi amcasının yonetimine bırakır ve uzun bir yolcuğa cıkar
Grafik gucuyle on planda olan RotA, bunun dışında pek bir şey sunmuyor oyuncuya Cevre ve karakter modellemeleri kimi zaman etkileyici olup, atmosfere sokarken, kimi zaman da oyuncuyu ortamdan soğutabiliyor Ozellikle Jasonun ayakları keci ayağı gibi Bu durumun mitoloji ise bir alakası olduğunu zannetmediğim icin, yapımcıların bu durumu nasıl fark edemediklerini cok merak ediyorum Yapımdaki animasyon hataları 12 ile kalmayıp, artarak, bir sure sonra can sıkar hale geliyor Ufacık yuksekliğe sahip bir yerden atlayamayıp, başka bir yoldan giderek, atlamak istediğimiz yere ulaşmak, bu durumu destekler cinsten Aslına bakılırsa bu oyun, oyuncuyu şaşkına uğratacak noktalarla dolu Kapılardan gecmek veya merenlerden gecmek icin ille de ortasından gitmeniz gerekiyor Aksi halde kahramanımız (!) olduğu yerde koşuyor, taa ki siz platformun tam ortasını tutturana kadar Grafiklerin guzel olduğundan bahsetmiştik, yetenek ağacı, tanrı ve yıldız menuleri başarıyla hazırlanmış Fakat bunlar pasif ozellikler olduğu icin, oynanış esnasında oyuna bir şeyler sunmayarak, oynanışı iyi yonde etkileyemiyorlar Savaş sahneleri de başarısız hazırlamış diyebiliriz En azından yetenekler acana kadar aynı hareketleri yapmak, harita sisteminin başarısızlığı, sizi harita boyunca gezdirmesi ve birbirini tekrarlayan catışmalar bir sure sonra oyuncuyu muthiş derecede sıkabiliyor Duşmanların animasyonları ilkin goze hoş geliyor, fakat daha sonra duşmanların oluşunde hicbir şekilde yaratıcılık ve ceşitlilik gorememeye başlıyorsunuz Bu durum da, savaş eğlencesini ortadan kaldırıyor Belki bu oyuna en cok yakışabilecek şeylerden biri de kan iken, neredeyse hic kan efekti goremiyoruz oyunda Duşmandan fışkıran bir avuc kan, daha yere duşmeden yok oluyor Oyun sisteminin yeteri kadar istikrarlı olmamasından dolayı meydana gelen donmalar, kimi zaman kendilerini abartarak, sıkılmanıza tuz biber oluyor
Oyunun sıkıcı olması, apayrı bir ozellik(!) aslında Oyle ki, oyunu devam ettirip, yeni duşmanlar, yeni yetenekler ve hikayenin akışını gozlemlemek icin, oyuna katlanamıyorsunuz bile Kimi noktalar ilgi cekici oluyor Mesela yapımda, konuşma esnasında verdiğiniz cevaplara gore Ares, Athena, Hermes ya da Apollo tanrılarından birine yaklaşıyorsunuz Ceşitli gorevlerde alabildiğiniz bu tanrılar, ayrıca size birbirinden farklı yeteneklerde sunuyor Detaylı bir şekilde hazırlanmış yetenek ağacları, her tanrıda ayrı ozeliklere sahip Kimi tanrı savunmanızı guclendirirken, kimi si saldırılarınızı guclendirip su, ateş gibi elementleri sizin tarafınıza bahşediyor Bu durum uzaktan bakınca eğlenceli geliyor, fakat oyunun ağır ve başarısız işleyişi, bu merakınızı da alıp goturuyor Kişiselleştirebilirlik neredeyse yok Atak (combo) tuşları cok sacma yerlere yerleştirilmiş ve bu tuşları tekrar duzenleme imkanınızın olmaması, oyuncuyu icine alabilme ihtimali olan fantastik ve epik savaş sahnelerini kotu bir şekilde etkiliyor
Buyuk umutlarla beklenen Rise of the Argonauts (RotA)nın buyuk bir husran yarattığını soylemek gerek Zayıf oynanabilirliği ile konusu gibi artı yonlerini de baltalayan RotA, fantastik karakterlere ve yunan mitolojisine aşırı ilgi duyan oyuncular dışında kimsenin ilgi duy(a)mayacağı bir yapım olmuş
imagesriseoftheargonauts5b09a1215cf61
imagesriseoftheargonauts5b09a1227131e
imagesriseoftheargonauts5b09a12381e61