Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Diz eklemi vücudumuzun en büyük eklemlerinden birisidir ve neredeyse iskelet sistemimizin bütün yükünü taşımaktadır. Kas-iskelet sisteminin düzgün çalışabilmesi uygun ve sağlıklı bir diz eklemiyle mümkün olmaktadır. Zira diz ekleminde oluşabilecek bir hasar yahut diz ağrısı direkt kalçamızı, belimizi velev bütün omurgamızı etkileyip o yerlerde de hasar oluşmasına neden olabilir.
Bu sebeple diz ekleminin sağlıklı olması büyük ehemmiyet arz etmektedir.Bu kadar değerli olan diz eklemi sahiden güçlü bir yapıya sahiptir. Diz eklemi içeriden ve dışarıdan birçok kas ve bağ dokularıyla desteklenmektedir.
Üst yerde femur (uyluk) ve alt tarafta tibia ve fibula(kaval) kemikleri bunları eklem içinde destekleyen ön ve art çapraz bağlar(anterior-posterior cruciat ligament), üst ve alttaki kemiklerin birbirine sürtünmesini ve aşınmasını engelleyen menisküs bulunmaktadır. Dış ortamda ise iç ve dış yan bağlar(medial collateral ligament, lateral collateral ligament) diz ekleminin stabilizasyonunu sağlar.Bunun dışında ise kaslar ve onların kemiklere yapışma bölgelerindeki tendonlar bu yapıya destek olurlar.
Bu kadar geniş bir muhafazaya karşın diz ekleminde vakitle oluşan travmalara, kişinin kilo almasına ve yaşlanmaya bağlı olarak kimi değişiklikler meydana gelir. Bu da devirle diz kireçlenmesine(osteoartrit) sahih ilerler. Öncelikle içerdeki ve dış kısımlardaki bağlarda gevşeme olur ve eklem stabilizasyonu ortadan kalkar devirle kemikler birbiri üzerinde hareket ettikçe menisküs üzerinde hasarlar ve yırtılmalar oluşur, akabinde eklem sıvısının ölçüsünün azalmasına bağlı olarak artık kemikler birbiri üzerine sürtünür , eklem aralığı daralır ve kemikler arasında “osteofit” denilen çıkıntılar oluşmaya başlar. Tüm bu vakalar sonucunda hasta ağrı hisseder, hareketlerde zorlanma meydana gelir, dizini tam olarak açıp kapatamaz,hareket esnasında sesler (çıtırtılar, klik sesleri) duyulmaya başlar ve tedavi edilmezse hastalar bir vade sonra yürüyemez hale gelir.
TEDAVİ: Diz kireçlenmesi(osteoartrit) tedavisi için birçok seçenek bulunmaktadır. Ancak umumide tedaviler meydana gelen hasarın nedeninin yok edilmesinden çok semptomların giderilmesine yöneliktir. Birçok insan ağrı kesici ve antienflamatuar kullanmakta ağrılar süreksiz vade azalsa da eklemde meydana gelen hasar devam ettiği için yalnızca muvakkat bir tahlil olarak kalmaktadır.Ayrıca ağrı kesiciler diz eklemi etrafında ve içindeki bağların zayıflamasına neden olmakta ve birçok yan tesirleri olduğu için de tesirli bir seçenek olamamaktadırlar. Bunun yanında kortizon enjeksiyonları da kısmen rahatlama sağlasa da bir müddet sonra tesiri azalmakta ve kortizon enjeksiyonuna bağlı da yan tesirler oluşmaktadırlar. Hastaların büyük bir kısmı ise ameliyat seçeneğini kesin tahlil olarak görmekte ve biçok hasta diz protez ameliyatı olmaktadır. Ama diz protezlerinin de bir ömrü vardır ve 50 yaşında bir hasta diz protezi ameliyatı olduğunda 60 lı yaşlarında tekrar ameliyat olması gerekebilmektedir.Bununla birlikte hasta diz protez ameliyatı olduktan sonra da şikayetleri tam mealiyle geçmemektedir ve diz protez ameliyatı sahiden ağır bir ameliyat olup gerek ameliyat öncesi gerek ameliyatta gerekse ameliyat sonrası periyotta değerli riskler (enfeksiyon,protezin tam oturmaması, vücudun protez materyalini yabancı olarak görüp reaksiyon göstermesi vb.) taşımaktadır.
PROLOTERAPİ DİZ KİREÇLENMESİ TEDAVİSİNDE AMELİYAT RİSKLERİ TAŞIMAYAN VE SORUNUN ANA NEDENİ ÇÖZEN INANÇLI BİR YÖNTEMDİR…
Bütün bu sayılan tedavi metotları arasında proloterapi tedavisi ön plana çıkmakta ve başka tedavilere orantıyla bir oldukça yüz güldürücü sonuçlar elde edilmektedir. Proloterapi ile diz kireçlenmesi (osteoartrit) tedavisinde diz eklemi içerisine ve eklem etrafındaki bağların kemiğe yapışma noktalarına, ayrıyeten patella(diz kapağı) muhitine uygulanan dekstroz enjeksiyonları sayesinde bu kesimin kanlanması artırılmakta, oluşan denetimli inflamasyon sayesinde vücudun kendini güzelleştirme süreci tetiklenmekte, başkaca yeni kollajen ve kıkırdak sentezinin de başlaması uyarılmaktadır.Böylece diz ekleminde bir yenilenme süreci başlamış olur. Hastanın yaşına ve hasarın raddesine göre3-4 hafta arayla seanslar düzenlenerek tesirli bir tedavi tamamlanmış olur.Seans aralarında hastanın beslenmesine dikkat etmesi ve verilen egzersizleri müsait bir halde yapması, mümkünse kilo vermesi muvaffakiyet nispetini kıymetli ölçüde artırmaktadır. Birçok hastada tam düzelme sağlanabilmektedir. Gelgelelim yaşı çok ileri olan ve hasarın kademesi çok yüksek olan hastalarda muvaffakiyet nispeti biraz daha düşmektedir.Durumun bu türlü olması bu cins hastalarda proloterapi uygalanmayacağı manasına gelmez. Bu türlü hastalarımızda ağrı ya da fonksiyonda bir ölçü düzelme bile çok değerlidir. Ayrıyeten şayet hasta ahir protez ameliyatı olacaksa bile ameliyatın olma devrini ötelemiş olmaktayız. Zira daha evvel de bahsettiğimiz üzere protezlerin vücutta kalması için zahir bir ömürleri vardır ve mümkün olduğu kadar genç yaştaki hastalara uygulamaktan kaçınmak gerekmektedir. Biz de ağrı merkezimizde diz kireçlenmesi (osteoartrit) tedavisinde proloterapi usulünü inançla ve muvaffakiyetle uygulamaktayız.
Diz Yaralanmaları
Diz ağrısı en sık karşılaştığımız eklem meseleleri arasındadır. Sıklıkla diz yaralanması nedeniyle diz etrafındaki dokular,ligamentler(bağlar),tendonlar ve kasların dize yapışma ortamları ve tabiki diz eklemi hasarlanır. En sık karşılaşılan diz yaralanmaları;
Ön çapraz bağ(anterior cruciat ligamen-ACL) yaralanmaları
İç yan bağ(medial kollateral ligament-MCL) yaralanmaları
Coronary ligament hasarı
Pes anserius(düz tabanlık)a bağlı tendinit
Patellar(diz kapağı) tendinopatisi
Patellofemoral ağrı sendromu
ACL (ön çapraz bağ) YARALANMASI;
ACL dizin stabilitesinin sağlanmasında çok değerli bir noktaya sahiptir. Yapılan araştırmalara nazaran ABD’de her yıl 250 000 ACL hasarı oluşmaktadır. Bu yaralanmaların birçoklarını basketbol,futbol ,voleybol üzere sporla uğraşan bireyler oluşturmaktadır. ACL hasarı bir kısmında öteki bir oyuncuyla direkt temas ile oluşur, ama %70’ten çokça vakada rastgele bir oyuncuyla direkt bir temas yoktur. Velev bir kısım vakada hasarın nedenini ortaya koymak sahiden çok zordur. ACL hasarına neden olan risk faktörleri ise;
hızlanıp aniden yavaşlama içeren aktiviteler
ayak üzerinde dönme hareketi
zıplayıp farklı biçimde ayak üzerine düşmeler
ayakkabıya bağlı meseleler
Bu sebeple diz ekleminin sağlıklı olması büyük ehemmiyet arz etmektedir.Bu kadar değerli olan diz eklemi sahiden güçlü bir yapıya sahiptir. Diz eklemi içeriden ve dışarıdan birçok kas ve bağ dokularıyla desteklenmektedir.
Üst yerde femur (uyluk) ve alt tarafta tibia ve fibula(kaval) kemikleri bunları eklem içinde destekleyen ön ve art çapraz bağlar(anterior-posterior cruciat ligament), üst ve alttaki kemiklerin birbirine sürtünmesini ve aşınmasını engelleyen menisküs bulunmaktadır. Dış ortamda ise iç ve dış yan bağlar(medial collateral ligament, lateral collateral ligament) diz ekleminin stabilizasyonunu sağlar.Bunun dışında ise kaslar ve onların kemiklere yapışma bölgelerindeki tendonlar bu yapıya destek olurlar.
Bu kadar geniş bir muhafazaya karşın diz ekleminde vakitle oluşan travmalara, kişinin kilo almasına ve yaşlanmaya bağlı olarak kimi değişiklikler meydana gelir. Bu da devirle diz kireçlenmesine(osteoartrit) sahih ilerler. Öncelikle içerdeki ve dış kısımlardaki bağlarda gevşeme olur ve eklem stabilizasyonu ortadan kalkar devirle kemikler birbiri üzerinde hareket ettikçe menisküs üzerinde hasarlar ve yırtılmalar oluşur, akabinde eklem sıvısının ölçüsünün azalmasına bağlı olarak artık kemikler birbiri üzerine sürtünür , eklem aralığı daralır ve kemikler arasında “osteofit” denilen çıkıntılar oluşmaya başlar. Tüm bu vakalar sonucunda hasta ağrı hisseder, hareketlerde zorlanma meydana gelir, dizini tam olarak açıp kapatamaz,hareket esnasında sesler (çıtırtılar, klik sesleri) duyulmaya başlar ve tedavi edilmezse hastalar bir vade sonra yürüyemez hale gelir.
TEDAVİ: Diz kireçlenmesi(osteoartrit) tedavisi için birçok seçenek bulunmaktadır. Ancak umumide tedaviler meydana gelen hasarın nedeninin yok edilmesinden çok semptomların giderilmesine yöneliktir. Birçok insan ağrı kesici ve antienflamatuar kullanmakta ağrılar süreksiz vade azalsa da eklemde meydana gelen hasar devam ettiği için yalnızca muvakkat bir tahlil olarak kalmaktadır.Ayrıca ağrı kesiciler diz eklemi etrafında ve içindeki bağların zayıflamasına neden olmakta ve birçok yan tesirleri olduğu için de tesirli bir seçenek olamamaktadırlar. Bunun yanında kortizon enjeksiyonları da kısmen rahatlama sağlasa da bir müddet sonra tesiri azalmakta ve kortizon enjeksiyonuna bağlı da yan tesirler oluşmaktadırlar. Hastaların büyük bir kısmı ise ameliyat seçeneğini kesin tahlil olarak görmekte ve biçok hasta diz protez ameliyatı olmaktadır. Ama diz protezlerinin de bir ömrü vardır ve 50 yaşında bir hasta diz protezi ameliyatı olduğunda 60 lı yaşlarında tekrar ameliyat olması gerekebilmektedir.Bununla birlikte hasta diz protez ameliyatı olduktan sonra da şikayetleri tam mealiyle geçmemektedir ve diz protez ameliyatı sahiden ağır bir ameliyat olup gerek ameliyat öncesi gerek ameliyatta gerekse ameliyat sonrası periyotta değerli riskler (enfeksiyon,protezin tam oturmaması, vücudun protez materyalini yabancı olarak görüp reaksiyon göstermesi vb.) taşımaktadır.
PROLOTERAPİ DİZ KİREÇLENMESİ TEDAVİSİNDE AMELİYAT RİSKLERİ TAŞIMAYAN VE SORUNUN ANA NEDENİ ÇÖZEN INANÇLI BİR YÖNTEMDİR…
Bütün bu sayılan tedavi metotları arasında proloterapi tedavisi ön plana çıkmakta ve başka tedavilere orantıyla bir oldukça yüz güldürücü sonuçlar elde edilmektedir. Proloterapi ile diz kireçlenmesi (osteoartrit) tedavisinde diz eklemi içerisine ve eklem etrafındaki bağların kemiğe yapışma noktalarına, ayrıyeten patella(diz kapağı) muhitine uygulanan dekstroz enjeksiyonları sayesinde bu kesimin kanlanması artırılmakta, oluşan denetimli inflamasyon sayesinde vücudun kendini güzelleştirme süreci tetiklenmekte, başkaca yeni kollajen ve kıkırdak sentezinin de başlaması uyarılmaktadır.Böylece diz ekleminde bir yenilenme süreci başlamış olur. Hastanın yaşına ve hasarın raddesine göre3-4 hafta arayla seanslar düzenlenerek tesirli bir tedavi tamamlanmış olur.Seans aralarında hastanın beslenmesine dikkat etmesi ve verilen egzersizleri müsait bir halde yapması, mümkünse kilo vermesi muvaffakiyet nispetini kıymetli ölçüde artırmaktadır. Birçok hastada tam düzelme sağlanabilmektedir. Gelgelelim yaşı çok ileri olan ve hasarın kademesi çok yüksek olan hastalarda muvaffakiyet nispeti biraz daha düşmektedir.Durumun bu türlü olması bu cins hastalarda proloterapi uygalanmayacağı manasına gelmez. Bu türlü hastalarımızda ağrı ya da fonksiyonda bir ölçü düzelme bile çok değerlidir. Ayrıyeten şayet hasta ahir protez ameliyatı olacaksa bile ameliyatın olma devrini ötelemiş olmaktayız. Zira daha evvel de bahsettiğimiz üzere protezlerin vücutta kalması için zahir bir ömürleri vardır ve mümkün olduğu kadar genç yaştaki hastalara uygulamaktan kaçınmak gerekmektedir. Biz de ağrı merkezimizde diz kireçlenmesi (osteoartrit) tedavisinde proloterapi usulünü inançla ve muvaffakiyetle uygulamaktayız.
Diz Yaralanmaları
Diz ağrısı en sık karşılaştığımız eklem meseleleri arasındadır. Sıklıkla diz yaralanması nedeniyle diz etrafındaki dokular,ligamentler(bağlar),tendonlar ve kasların dize yapışma ortamları ve tabiki diz eklemi hasarlanır. En sık karşılaşılan diz yaralanmaları;
Ön çapraz bağ(anterior cruciat ligamen-ACL) yaralanmaları
İç yan bağ(medial kollateral ligament-MCL) yaralanmaları
Coronary ligament hasarı
Pes anserius(düz tabanlık)a bağlı tendinit
Patellar(diz kapağı) tendinopatisi
Patellofemoral ağrı sendromu
ACL (ön çapraz bağ) YARALANMASI;
ACL dizin stabilitesinin sağlanmasında çok değerli bir noktaya sahiptir. Yapılan araştırmalara nazaran ABD’de her yıl 250 000 ACL hasarı oluşmaktadır. Bu yaralanmaların birçoklarını basketbol,futbol ,voleybol üzere sporla uğraşan bireyler oluşturmaktadır. ACL hasarı bir kısmında öteki bir oyuncuyla direkt temas ile oluşur, ama %70’ten çokça vakada rastgele bir oyuncuyla direkt bir temas yoktur. Velev bir kısım vakada hasarın nedenini ortaya koymak sahiden çok zordur. ACL hasarına neden olan risk faktörleri ise;
hızlanıp aniden yavaşlama içeren aktiviteler
ayak üzerinde dönme hareketi
zıplayıp farklı biçimde ayak üzerine düşmeler
ayakkabıya bağlı meseleler
