pişmanlıklar olmasın...

Tık, tık, tık…

Kim o?
Hazırlan gidiyoruz
Sen kimsin? Nereye gidiyoruz?
Sıran geldi Gerçek evine gidiyoruz
Gerçek ev mi? Sen! Yoksa!
Evet Hadi gidelim
– Dur bir dakikabir sürü yarım işim var
İş yarım kalmaz Birileri tamamlar Oyalanma artık
Çocuklar, onlar daha çok küçük, bari vedalaşsaydım
Sen olmadan da büyürler, hadi bekliyorlar
Bekliyorlar mı? Onlar da kim?
Gidince görürsün
Anladım Anladım ama kalbini kırıp, gönlünü alamadıklarım, iyiliğini görüp, karşılık veremediklerim var Anlayacağın borçlu gitmek istemiyorum
Bunu zamanında düşünseydin!
Zamanında mı? İyi de ben daha zamanım var sanıyordum
Hepiniz aynısınız Zaman dediğin, içinde bulunduğun an
Bunun ötesi yok
Keşke, keşke…
Devam etme Bugünü yaşarken hep yarın var gibi davrandın Üstündeki üniformanın sorumlulukları var
Yerine getirmedin
Bu sana bir uyarıydı Şimdi gitmiyoruz… Ama her an gidebiliriz
Bir daha geldiğimde önünde umut, arkanda pişmanlık olmasın!