Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Rahmet olarak gönderilen Hz Peygamber (sav), yetim olarak büyüdüğü için, bunun ne kadar acı ve zor olduğunu biliyordu Bu nedenle yetimlere apayrı bir merhamet ve şefkatı vardı Hz Peygamber (sav) yetimlere olan merhametinden dolayı, onlara ayrı bir ilgi gösterir, onları yalnız bırakmaz, ihtiyaçlarını karşılar, devamlı olarak onları korur, haksızlığa uğradıkları zaman haklarını arardı
Ebû Cehil, bir yetimin vasisiydi Çocuğun bütün malı yanındaydı, fakat ona hiçbir şey vermiyordu
Bir gün çocuk aç ve çıplak olarak geldi, malından bir şey istedi Ebû Cehil, azarlayarak yanından kovdu Sonra da Kureyş’in ileri gelenleri çocukla alay ederek,
“Muhammed’e git de, sana yardımcı olsun dediler
Onların bu kötü niyetini anlamayan saf ve masum çocuk doğruca Hz Peygamber’e gitti Halini arz etti Hz Peygamber (sçaçv) çocuğu yanına alarak Ebû Cehil’in bulunduğu yere geldi Yetimin hakkını vermesini söyledi Hz Peygamber’i (sav) karşısında gören Ebû Cehil hiç itiraz etmeden yetimin malını iade etti
Ebû Cehil’in bu uysallığını gören müşrikler,
“Sen de sapıttın, Muhammed gibi çocuklaştın diye onu küçümsediler
Ebû Cehil tuhaf bir haldeydi Onlara şöyle dedi:
“Hayır, siz de benim yerimde olsaydınız, aynı şeyi yapardınız Çünkü onun sağında ve solunda birer mızrak gördüm Vermeyecek olsam bana saplanacaktı
Hz Peygamber (sav) bir bayram namazından sonra mescitten çıktığında, çocukların neşe ve sevinç içinde oynadıklarını gördü Bir duvarın dibinde de perişan kılıklı ve üzüntülü bir çocuk ağlayıp duruyordu Doğruca onun yanına vardı
“Yavrum, neyin var, niçin böyle üzgün duruyorsun? Arkadaşlarınla birlikte niçin oynamıyorsun?
Çocuk bir yetimdi Babası Uhud savaşında şehit olmuştu Annesi de başka biriyle evlenince çocuk sahipsiz kalmıştı Allah Resûlü çocuğun elinden tuttu Başını okşadı, gönlünü aldı Sevindirici bir haber verdi:
“Neden ağlıyorsun? Ben baban, Âişe annen, Fatıma kardeşin olsun, istemez misin?
Çocuk sevincinden uçacak gibiydi Heyecanla,
“Nasıl razı olmam, ya Resûlullah? diyebildi
Allah Resûlü (sav) ismini sordu:
“Buceyr dedi
“Hayır, senin ismin Beşir olsun buyurdu
Hz Peygamber (sav) çocuğu aldı, evine götürdü Yedirip içirdi, üstünü başını giydirdi
Çocuk sevinerek oynayan çocukların arasına karışmak üzere sokağa çıktı
Neden sevinmeyecekti? Babasının yerine geçen insan, bütün babaların en hayırlısıydı
Arkadaşları Beşir’in halindeki değişikliği görünce etrafına toplandılar Merakla sordular:
“Sen daha önce ağlayıp duruyordun Şimdi nasıl oldun da bu hale geldin? Beşir cevap verdi:
“Açtım, doydum; çıplaktım, giyindim; yetimdim, Resûlullah babam, Âişe annem, Fatıma kardeşim oldu
Bunun üzerine diğer çocuklar Beşir’e gıpta ederek şöyle dediler:
“Ne olaydı, keşke bizim de babalarımız Uhud’da şehit olaydı da, biz de öyle bahtiyar bir babaya kavuşmuş olaydık
Hz Peygamber’in evinden yetim eksik olmazdı O (sav) şöyle buyururdu:
“Müslümanlar içinde en hayırlı ev kendisine iyilik yapılan bir yetimin bulunduğu evdir Müslümanlar içinde en kötü ev de kendisine kötülük yapılan bir yetimin bulunduğu evdir
Allah Resûlü (sav), Hz Hatice ile evlendiğinde, Hatice annemizin ölen kocasından Hind isminde bir erkek çocuğu vardı Hz Peygamber (sav) ona kendi öz çocuğu gibi bakmış ve yetiştirmişti
Yine Hz Peygamber (sav) Ümmü Seleme ile evlendiğinde, beraberinde dört yetimi vardı Hz Peygamber (sav) ona, beraberinde yetim çocukların bulunmasının evlenmesine bir engel olmayacağını söyledi ve öylece kabul etti
Kaynak: Edep Yâ Hû Allah Dostlarının Örnek Âhlakı, 1136
Ebû Cehil, bir yetimin vasisiydi Çocuğun bütün malı yanındaydı, fakat ona hiçbir şey vermiyordu
Bir gün çocuk aç ve çıplak olarak geldi, malından bir şey istedi Ebû Cehil, azarlayarak yanından kovdu Sonra da Kureyş’in ileri gelenleri çocukla alay ederek,
“Muhammed’e git de, sana yardımcı olsun dediler
Onların bu kötü niyetini anlamayan saf ve masum çocuk doğruca Hz Peygamber’e gitti Halini arz etti Hz Peygamber (sçaçv) çocuğu yanına alarak Ebû Cehil’in bulunduğu yere geldi Yetimin hakkını vermesini söyledi Hz Peygamber’i (sav) karşısında gören Ebû Cehil hiç itiraz etmeden yetimin malını iade etti
Ebû Cehil’in bu uysallığını gören müşrikler,
“Sen de sapıttın, Muhammed gibi çocuklaştın diye onu küçümsediler
Ebû Cehil tuhaf bir haldeydi Onlara şöyle dedi:
“Hayır, siz de benim yerimde olsaydınız, aynı şeyi yapardınız Çünkü onun sağında ve solunda birer mızrak gördüm Vermeyecek olsam bana saplanacaktı
Hz Peygamber (sav) bir bayram namazından sonra mescitten çıktığında, çocukların neşe ve sevinç içinde oynadıklarını gördü Bir duvarın dibinde de perişan kılıklı ve üzüntülü bir çocuk ağlayıp duruyordu Doğruca onun yanına vardı
“Yavrum, neyin var, niçin böyle üzgün duruyorsun? Arkadaşlarınla birlikte niçin oynamıyorsun?
Çocuk bir yetimdi Babası Uhud savaşında şehit olmuştu Annesi de başka biriyle evlenince çocuk sahipsiz kalmıştı Allah Resûlü çocuğun elinden tuttu Başını okşadı, gönlünü aldı Sevindirici bir haber verdi:
“Neden ağlıyorsun? Ben baban, Âişe annen, Fatıma kardeşin olsun, istemez misin?
Çocuk sevincinden uçacak gibiydi Heyecanla,
“Nasıl razı olmam, ya Resûlullah? diyebildi
Allah Resûlü (sav) ismini sordu:
“Buceyr dedi
“Hayır, senin ismin Beşir olsun buyurdu
Hz Peygamber (sav) çocuğu aldı, evine götürdü Yedirip içirdi, üstünü başını giydirdi
Çocuk sevinerek oynayan çocukların arasına karışmak üzere sokağa çıktı
Neden sevinmeyecekti? Babasının yerine geçen insan, bütün babaların en hayırlısıydı
Arkadaşları Beşir’in halindeki değişikliği görünce etrafına toplandılar Merakla sordular:
“Sen daha önce ağlayıp duruyordun Şimdi nasıl oldun da bu hale geldin? Beşir cevap verdi:
“Açtım, doydum; çıplaktım, giyindim; yetimdim, Resûlullah babam, Âişe annem, Fatıma kardeşim oldu
Bunun üzerine diğer çocuklar Beşir’e gıpta ederek şöyle dediler:
“Ne olaydı, keşke bizim de babalarımız Uhud’da şehit olaydı da, biz de öyle bahtiyar bir babaya kavuşmuş olaydık
Hz Peygamber’in evinden yetim eksik olmazdı O (sav) şöyle buyururdu:
“Müslümanlar içinde en hayırlı ev kendisine iyilik yapılan bir yetimin bulunduğu evdir Müslümanlar içinde en kötü ev de kendisine kötülük yapılan bir yetimin bulunduğu evdir
Allah Resûlü (sav), Hz Hatice ile evlendiğinde, Hatice annemizin ölen kocasından Hind isminde bir erkek çocuğu vardı Hz Peygamber (sav) ona kendi öz çocuğu gibi bakmış ve yetiştirmişti
Yine Hz Peygamber (sav) Ümmü Seleme ile evlendiğinde, beraberinde dört yetimi vardı Hz Peygamber (sav) ona, beraberinde yetim çocukların bulunmasının evlenmesine bir engel olmayacağını söyledi ve öylece kabul etti
Kaynak: Edep Yâ Hû Allah Dostlarının Örnek Âhlakı, 1136
