Peygamber nedir ?

Peygamber ne çağrıda bulunmak

Allah Teâlâ kullarına, dilediği bilgileri ve talimatı iletmeleri için bir takım insanları
seçmiş, onları yüklenecekleri vazifeye uygun ahlâk, kabiliyet ve güçlerle donatmıştır
Kur ’ân ’da nebî ve resul olarak anılan bu kişiler için dilimizde peygamber kelimesi
kullanılır Aslı Farsça olan “peygamber kelimesinin İslamî kaynaklardaki karşılığı “nebi
(çoğulu, enbiyâ) ve “resûl (çoğulu, rüsul) ’dür “Nebi kelimesi sözlükte; “haber ve veri

alangetiren, yüksek ve onurlu; “resûl kelimesi ise “elçi, arabulucu demektir
Dinî bir terim olarak; “Allah ’ın mesajını insanlara ileten, adalet dini bildiri eden kimse
anlamına kazanç
“Nebî ile “resûl arasında fark olduğunu, yeni bir kitap yeni bir şeriat ile gönderilen
peygamberlere “resulmürsel önceki bir resûl ’e gönderilen kitap ve şeriatı beyanat ile
görevlendirilenlere de “nebî dendiğini söyleyen bilginler olmuştur (Tehânevî, Keşşâfü
Istılâhâti ’lFünûn, Lübnan, 1996, I, , II, 1681)
Kur ’ân ’da resuller gibi nebilere de kitap, hüküm ve hikmet verildiği bildirilmektedir
(bk Bakara, 2213; Âli İmrân, 370, 81; Câsiye, 4516; Ankebut, 2927; Hadîd, 5726)
“Resûl ile “nebi kelimelerinin geçtiği ayetler birlikte değerlendirildiğinde her
ikisinin de karşılıklı niteliklere sahip olduğu görülmektedir Bu nitelikler; kendilerine kitap,
hikmet, nübüvvet ve hüküm verilmesi ve vahyedilmiş olması, uyarıcı ve müjdeci
olmalarıdır (bk Âli İmrân, 379, 81; Nisâ, 4163165; Ahzâb, 333435; Hadîd, 572526; Hac, 2252)
Peygamberlerde beş karşılıklı özellik bulunur: Nâdiren işledikleri ve “zelle denen hataları
açık havada günahtan korunmuşlardır (ismet), zeki ve zekidirler (fetânet), Allah ’tan aldıkları
vahyi kullara olduğu gibi iletirler (beyanat), her bakımdan güvenilir kişilerdir (itimat), özü
sözü bir, doğru insanlardır (sıdk)
Birincil insan ve ilk peygamber olan Hz Âdem ’den son peygamber (hâtemü ’lenbiyâ)
Muhammed Mustafa ’ya değin çoğu peygamber gelip geçmiş; bunların bir kısmına ufak,
bir kısmına da büyük hacimli kitaplar gönderilmiştir (vahiy) Âdem ’e 10, Şît ’e 50, İdrîs ’e
30 ve İbrâhim ’e 10 edinmek üzere 100 sahîfe (bk Süyûtî, edDürrü ’lMensûr, VIII, 489; Âlûsî, XV, 141
142) ile Tevrat, Zebûr, İncil ve Kur ’ân isimleriyle anılan dört büyük kitap, isimleri ve
miktarları kutsal kaynaklarda ve şifahî rivayetlerde bildirilen vahiyler, yani peygamberlere
indirilmiş kitap ve sayfalardır (bk A‘lâ, 871819) Bunların sonuncusu, son peygamber Hz
Muhammed ’e gelmiş bulunan Kur ’ânı Kerîm ’dir *