patlamış mısır

patlamış darı Patlamış Mısırın Patlaması Patlamış mısırın hikayesi beş bin yıl evveline, Amerika kıtasına dek uzanıyor Amerika yerlileri yiyecek için kullanılacak mısır ile içi daha sulu olan patlayabilir mısırların arasındaki farkı biliyorlardı Kolomb kıtaya etap bastığında yerlilerin darı kültürünü gördü, fakat esas ilgi 1510'lu yıllarda Güney Amerika'da terör estiren Hernanda Cortes'in Aztek'lerin dini ayinlerde ipe dizilmiş patlamış mısırları yediklerini görmesi ile başladı Diğer Taraftan yerliler mısırı bir çeşit şişe geçirerek, defalarca ısıtarak veya dargın kuma gömerek değişik şekillerde patlatarak yiyorlardı Amerika kıtasının keşfinden daha sonra Avrupa'ya getirilen ürünlerin içinde en ünlüleri patlamış mısır ve tütündü Birincisine çok artı yağ ve tuz ilave etmezseniz, kuşkusuz ikincisinden daha sağlıklıdır Ama tüm mısır taneleri patlamaz Patlayan mısırın gizemini yaratan iki faktör vardır: Darı tanesinin içinin çok güzel bir ısı geçiş özelliği ve mükemmel bir mekanik mukavemete, yani sağlamlığa sahip kabuğu Mısıra tedbirli bakıldığında, etrafında kalın ve su geçirmez bir kabuk olduğu görülür Bunun aşağıda iki katman daha vardır Tanenin bu iç kısımlarındaki moleküllerin sıralanış biçimi, normal darı tanelerine kadar daha düzenlidir Bu sayede ısı alışılagelmiş tanelere oranla neredeyse iki misli çabuk içine yayılabilir Kalın kabuk ısıtıldığında, tanenin içi de çabucak ısınır ve içindeki su, basınçlı bir su buharı oluşturur Isınma süresince gittikçe büyüyen bu basınç, sonunda kalın kabuğun neredeyse infilak ederek yırtılmasına yol açar Tane birincil boyutundan yaklaşık 30 misli büyür, içi dışına gelir, yani tanenin içindeki yumuşak kısım dışarı çıkarak yenilebilir kısmı oluşturur Bu özelliği tabiatta diğer hiçbir şeyde göremezsiniz Belki biraz ekmeğin oluşumunu buna benzetebiliriz Bir darı tanesinin ideal bir şekilde patlayabilmesi için, içinde minimum yüzde 14 oranında su olması gerekir Bunun altındaki oranlarda tekrar patlar fakat kısmen açılır, istenen sonuç alınamaz Mısırın içersindeki su oranını çoğaltmak için, kapalı bir ortamda üzerine su serpiştirilmesi ve beklemeye bırakılmasının yardımcı olacağı söylenir lakin bu işlem mısırın içindeki su oranını azami yüzde l arttırır Bir mısırı iğneyle delerseniz, bir fırında veya güneş aşağı bekletirseniz, 150 derecenin aşağı ısıtırsanız, yukarıda bahsedilen suyun buharlaşması, basınç ve infilakın hiçbiri gerçekleşmez