On Dort Asır Evvel

14 asır evvel sozleri
14 asır evvel şiiri
Mehmet Akif Ersoy On Dort Asır Evvel şiiri

On Dort Asır Evvel

Ondort asır evvel, yine boyle bir geceydi,
Kumdan, ayın ondordu, bir oksuz cıkıverdi!
Lakin, o ne husrandı ki: Hissetmedi gozler,
Kac bin senedir halbuki bekleşmedelerdi!
Neden gorecekler, goremezlerdi tabii;
Bir kere, zuhur ettiği col en sapa yerdi,
Bir kerede, mamureI dunya, o zamanlar,
Buhranlar icindeydi, bu gunden de beterdi
Sırtlanları gecmişti beşer yırtıcılıkta;
Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!
Fevza butun afakını sarmıştı zeminin
Salgındı, bugun şarkı yıkan, tefrika derdi
Derken, buyumuş kırkına gelmişti ki oksuz,
Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi!
Bir nefhada insanlığı kurtardı o ma'sum,
Bir hamlede kayserleri, kisraları serdi!
Aczin ki, ezilmekti butun hakkı dirildi;
Zulmun ki, zeval aklına gelmezdi geberdi!
Alemlere rahmetti evet şeri mubini,
Şehbalini adl isteyenin yurduna gerdi
Dunya neye sahipse, O'nun vergisidir hep;
Medyun ona cemiyyeti, medyun O'na ferdi
Medyundur o masuma butun bir beşeriyet
Ya Rab, bizi mahşerde bu ikrar ile haşret

Mehmet Akif Ersoy