ölmeyen sevgi

Genç adam kollarında bir buket çiçek, sahile koşarak geldi Gözleri şöyle bir sahilde gezindi, aradığını

göremeyince birincil gördüğü banka oturup sevdiğini beklemeye başladı
Ellerinde tekrar her zamanki çiçeklerden vardı
Sevgilisinin en sevdiği çiçekler bunlardı Kırmızı, kıpkırmızı, kan kırmızısı güller
Sözde dalından yeni koparılmış gibi
tazeydiler Buram buram sevgi kokuyor,
aşk kokuyor en önemlisi de
özlem ve hasret kokuyordu güller



Hepsinin üzerinde damlalar vardı Güya ağlıyor gibiydiler Genç adam güllere baktı, sözde onlarla konuşuyormuş gibi,
Niçin ağlıyorsunuz, bakın ben ne dek mutluyumdedi Az sonra sevdiğini
göreceği için kalbi tekrar deli gibi atmaya başlamıştı Ne zaman onu düşünse,
onunla buluşacağını düş etse
kalbi defalarca böyle yerinden çıkacakmış
gibi oluyordu Senelerdir birbirlerini sevmelerinde karşın ikisi de
sevgisinden hiç birşey kaybetmemişti
Onları hiç birşey ayıramazdı Ne hasret,
ne ayrılık, ne de ölüm



Genç adam telaşla saatine baktı Sevdiği
tekrar 1 dakika geç kalmıştı Bundan Başka o,
sevdiğini bekletmemek için dakikalarca
önce koşarak geliyor, onu beklemeyi bile seviyordu Ama o, her zaman kendisini bekletiyordu Herkesin bir kusuru
olurmuş diye düşündü Ve gözlerini
önündeki uçsuz bucaksız denize dikti



Denizin sonu değil gibiydi, tıpatıp sevdiği
kıza olan aşkı gibi denizin de sonu yoktu Sonsuzluğa uzanıyordu Fiilen bugün onlar için çok özel bir gündü Kendi
aralarında sözleneceklerdi Delikanlı önce bunu sevdiğine açmış, sonra da gidip
2 tane yüzük almıştı Bu kadar önemli bir günde bari, onu bekletmemeliydi Fakat
alışmıştı bundan böyle beklemeye, zararı değil birazcık daha beklerim diye düşündü Güllerin yaprakları nedense hâlâ ihtiyar idi
Bir türlü anlamıyordu onları Herşey bu
dek güzelken neden ağlıyorlardı ancak?
İşte eksik daha sonra sevdiği gelecek, ona
sarılacak, kucaklaşacaklardı
Sonradan söz yüzüklerini takıp, evliliğe
birincil adımlarını atacaklardı Genç adam
öyle heyecanlıydı fakat, sevdiğine
kavuşmak için can atıyordu



Martılara baktı, birbirleriyle oynaşıp,
uçuşan martılara Ne dek hoş dansediyorlardı havada
Yeniden saatine baktı genç adam Endişelenmeye başlamıştı Sevgilisi
yine geç kalmıştı, keza de fazla Bu değin
geç kalmaması gerekiyordu



İşte hergün burada buluşmak için sözleşmiyorlar mıydı? Her gün sahilde, martılara bakarak, denizin onlara
anlattığı masalları dinleyerek birbirlerine sarılıp hasret gidereceklerine
söz vermiyorlar mıydı ? O süre neden gelmemişti tekrar ?? Aklına kötü
görüşler gelmeye başladı Hayır! Hayır, olamazdı Sevdiğine birşey olamazdı
Onsuz hayat yaşanmazdı ancak
O ölse bile sürekli benimle yaşar diye düşündü genç adam Bunun
düşüncesi bile güzel değildi
Gözlerini yere indirdi Gözyaşlarını
kimsenin görmesini istemiyordu
Zaten nedense etrafındaki halk
ona sözde kaçık gibi bakıyorlardı
Rahatsız olmaya başladı bakışlardan
Bundan Böyle bıkmıştı Tekrar sevgilisi geldi aklına



Niçin gelmedi acaba diye düşünmeye başladı Gözlerini kapattı 7 sene oldu
dedi 7 senedir hergün bu sahildeydi Sevdiğini bekliyordu Daha fazla
dayanamadı Kalbi parçalanacak gibi oluyordu Gözlerinden bir damla yaş
daha güllerin üzerine damladı Yine gelmeyecek galiba, en iyisi ben onun
evine gideyim diye mırıldandı
hiç olmazsa gülleri her zamanki gibi
yanında koyar, ona vermiş olurdu
Genç adam ayağa kalktı, sevdiğiyle
buluşmak üzere, yeşil tepenin arkasından
kabristana içten yürümeye başladı *