Okul oncesi donemde kekemelik

kekemelik tedavi yontemleri,
kekemelik hakkında bilgiler,
Kekemeliğin nedenleri,

Cocuklarda okul oncesi donemde kekmelik

Konuşma, kişinin kendisi ve cevresiyle dengeli ve sağlıklı iletişim kurmasını ve surdurmesini sağlayan geleneksel sembollerin yer aldığı tumu bedensel tepkiye dayanan bir iletişim oruntusudur

Sağlıklı konuşabilmenin temelinde zihinsel etkinliğin yanında kişinin anatomik ve psikolojik olarak ta sağlıklı olması gerekir Konuşma sırasında bircok organ eşgudum icerisinde calışmaktadır

Konuşma sesinin cıkarılmasında rol alan organlar, akciğerler (pulmones), soluk borusu (trachea), yutak (pharynx), sert damak (platum durum), yumuşak damak (platum molle), kucuk dil (uvula), dil (lingua), altcene (mandibularis), ust cene (maxillaris), dişler(dentes), ağız boşluğu (cavum aris), burun boşluğu (cavum nasi) ve dudaklardır

Kısaca konuşma bircok organın hazır bulunuşluk duzeyine gelip, eşgudum icerisinde calışmasıdır Bunun yanında konuşma bozukluklarından da bahsedelim Kişinin yaş ve gelişim duzeyinden beklenen psikomotor beceriyi gosterememesi durumu olarak tanımlanabilir Okul oncesi donemde karşılaşılan en onemli konuşma bozukluklarından biriside kekemeliktir

Kekemelik, kişinin yaşına, lehcesine ve fiziksel ozelliklerine gore cıkartması beklenen sesleri cıkaramaması, konuşmanın akıcılığında ve zamanlama oruntusundeki bozukluk, gereksiz duraksamalar, nefes duzensizlikleri olarak tanımlanabilir Uc turlu kekemelikten bahsedebiliriz
Bunlar;

—Kronik kekemelik
—Tonik kekemelik
—Diğer kekemelikler

Kronik kekemelikte harf ya da heceler surekli olarak yinelenir Tonik kekemelikte ses devamlı olarak kesilir, kişi duzensiz nefes alışı nedeniyle konuşmakta gucluk ceker Diğer kekemeliklere ornek olarak ise palialik (konuşulan kelimeyle ilgisi olmayan harf ya da hecelerin gereksiz tekrarı) ve atonik kekemelik ornek verilebilir(sesin aniden kesilmesi durumu)

Kekemelik daha cok ilk cocukluk donemine denk gelen 2–4 yaşları arasında sık rastlanan durumlardan biridir İlk cocukluk doneminde başlayan kekemelik yaş ilerledikce gerekli onlemler alınmazsa artmakta, ergenlik doneminde daha fazla artmakta ve 18–20 yaşlarında giderek hafiflemektedi r Kekemelik okul oncesi donemde meydana gelen bir durum olarak duşunulduğunde okul oncesi oğretmenlerine, anne ve babaya yetersizliğin saptanmasında ve gerekli onlemlerin alınması konusunda buyuk sorumluluk duşmektedir

Kekemeliği erkek cocuklarda kız cocuklara oranla daha sık gorulmekte ve kızlara oranla daha ağır gecirilen bir surec olarak nitelendirebilir

Kekeme olan kişiler konuşmanın tumunde kekelemezler Kekeme olan bireyler bazen hic kekelemeden konuşma yetisini gercekleştirebilirler Bu durumda kekemeliğin surekli olduğundan bahsetmek yanlış olur

Kekemeliğin ruhsal durumla ilgili olduğunu da vurgulamadan gecmek mumkun olmaz Yapılan araştırmalara bakıldığında kekemeliğin anatomik bozukluklardan cok psikolojik bozukluklar ve ruhsal durumla ilgili olduğu gozlemlenmiştir Ruhsal acıdan orneklersek;

Gergin bir ortamda bulunan birey kendini huzursuz hissettiği icin konuşmada kesiklik, gereksiz tekrarlara ve duraklamalara yer vermektedir Bu durumda acıklıyor ki kekemelik ruhsal acıdan duşunulduğunde cok sık rastlanan bir durum haline gelebilmekte

Kekemeliğin başlıca nedenleri arasında;

Travmatik yaşantılar ve korkular
—Yangın, deprem vb felaketler
—Ani patlamalar
—Trafik ve ceşitli ev kazaları
—Hayvan fobisi
—Ani ve şiddetli sese maruz kalma
—Şiddete maruz kalma

Kayıp ve ayrılık

—Olum sonucunda aileden birinin kaybı
—Boşanma nedeniyle anne ve babanın ayrılması
—Cocuğun sevdiklerinden ve bağlı olduğu ortamdan ayrılması

Aile ici sorunlar

—Evdeki kavga ve ceşitli şiddet olayları
—Cocuğa uygulanan şiddet

Hatalı anne ve baba tutumları

—Aşağılayıcı aile tutumları
—Aşırı koruyucu aile tutumları
—Baskıcı aile tutumları


Bu durumda anne, baba ve oğretmenin yapması gerekenler arasında cocuğun bulunduğu ortamı daha rahat ve cocuğun kendini ifade edebilir hale getirilmesini sağlamalı, cocuğun oz guvenin korunması amacı ile cocuğa karşı tutarlı davranış sergilemeli, aşılayıcı tutum sergilemekten kacınmalı, cocuğu zorlamamalı, cocuğa karşı yanlış davranışlardan kacınmalı ve cocuğu travmatik durumlara maruz bırakılmamalıdır Fakat tum bunların yanında bir psikiyatrist ya da psikoterapistt en muhakkak yardım alınmalı ve cocuğun bu durumu en hafif şekilde gecirmesi sağlanmalıdır
Deniz YILMAZ ​