o altmis yaslarindaydi

o altmis yaslarindaydi O ALTMIŞ YAŞLARINDAYDI Dostum Zerrin Hanımın teyzesiydi… Hayatı yaşamayı, gezip eğlenmeyi böylece severdi Ona göre insan dünyaya bir kere gelmişti Öyleyse hayatın tadını çıkarmalıydı Bu sebeple İslâmî hayatla arası yoktu Ona kadar ırk ihtiyarlayıp beli büküldüğü süre namaz kılmalı ve örtünmeliydi Yeğeni Zerrin örtündüğü vakit şok olmuştu Onu bu hayattan kesintisiz uzaklaştırmaya çalıştı: “Kızım sen daha fazla gençsin Bu yaşta öcüler gibi nasıl kapanıyorsun Ayrıca kocan seni beğenmez Eskisi gibi süslen püslen Bu ne, temizlikçi kadınlara dönmüşsün deyip, Zerrin Bayan’ı vazgeçirmeye çalışıyordu Zerrin Hanım ise: “Teyzeciğim, eşim benim bu halimden memnun Onun gözü şimdiye değin başka kadınlarda olmadı ki, bundan daha sonra olsun diyerek itiraz ederdi Lakin teyzesi ikna olmaz itirazını sürdürürdü: “Şimdiye dek güzeldin Derhal güzelliğini kapattın Onun için eşinin gözü başka kadınlara kayabilir “Ablam açık, lakin kocası her gün bir kadınla geziyor Buna ne diyeceksin? Eğer bir erkek diğer kadına alaka duyarsa bunu ancak dini duyguları engelleyebilir Zaten dinimizde bir erkeğin diğer kadına diğer gözle bakması haram Aslında Zerrin hanımın teyzesi kendisini çok seviyordu Kendine göre kurtulmasını istediğinden üzerine düşüyor, yeni stil hayatından vazgeçirmeye çalışıyordu Bu yüzden karşılıklı konuşmaların ardı arkası kesilmiyordu: “Sen daha çok gençsin yavrum, hele bir yaşlan Hacca gider günahlarını affettirir, örtünürsün “Peki teyzeciğim, ya hacca gidemeden, yaşlanmadan ölürsem? “Canım bu yaşta ölümü düşünme “Ya pat diye gelirse? Zerrin’in teyzesi sıkıştığında saldırganlaşıyordu: “Senin kafan örümceklenmiş Ne yapsak içine bir şey girmiyor Hiç aynaya bakmıyor musun? Eski Zerrinle yenisi arasındaki farkı görmüyor musun? Allah aşkına kızım kendini neden kandırıyorsun Sinema yok, tiyatro yok, dans yok, müzik yok Peki bu nasıl tadını çıkarmak? “Vaktinde hepsini yaptım teyze Ama itiraf ediyorum, şimdiki hayatım çok daha zevkli “Eşin nasıl da seni böyle geri kafalı yaptı? Beynini yıkadı? “Yapma teyzeciğim Uzun sandığın yaşam fazla kısadır Göz açıp kapayıncaya kadar geçer Sonra sen de pişman olursun Gel sen de Allah’a kul ol “Neee Senin gibi öcü mü olacağım Hele dur daha çok var “Bir gün meslek yerimde kadınlık gururumun kırıldığını hatırlıyorum İşe makyaız gitmiştim O gün tanıdık olmayan misafirler firmayı gezmeye gelecekmiş Müdür yanıma gelip “Zerrin Bayan bugün o muhteşem güzelliğiniz neden yok? dedi Ben de: “Güzelliğimin işimle ne alâkası var? dedim Bana: “Efendim, siz bizim iş yerimizde vitrinimizsiniz Sizin hoş olmanız lüzum “Ben bir meslek yaptığımı sanıyordum Adamlar beni meğer bir süs eşyası, süsleme olarak görüyorlarmış!Bundan Böyle örtüm tamamen bu nesil aşağılanmaktan kurtuldum “Bunlar sana derhal heyecan verir fakat sonradan usanırsın “Bu geçici bir arzu yok teyze Bak dilersen sana bir şey okuyayım: “Dünya durmuyor gidiyor İnsan da beraber gidiyor Sen de yolcusun Bak yaşlılık şafağı kulaklarının üstünde doğmuştur Başının yarısından fazlası beyaz kefene sarılmış Vücudunda yerleşmeğe hazırlanan hastalıklar ölümün keşif kollarıdır Lakin ebedî ömrün önündedir O ömürde göreceğin tat, fakat bu fani ömürde çalışmalarına bağlıdır Senin o ölümsüz ömürden hiç haberin değil Ölüm seni uyandırmadan uyan “Sen bunları nereden okuyorsun? “Said Nursi’nin Kur’lahza tefsirinden “Yazık, nereden buldun bu kitapları? Yahut sen nurcu mu oldun? Konuşmalarından belliydi zaten Çağrıda Bulunmak nurculara karıştın ha? Teyzesi, toplumda yalan yanlış dolaşan kanaatlerini tek tek sayıp dökmeğe başladı: “Vaktiyle beri biz gazetelerde nurculuğun fena bir şey, “irticai etkinlikler olduğunu okurduk Saidi Nursi’nin bütün hayatı hapiste geçmiş Güvenli Olmayan ve suçlu olmasa hapse atarlar mıydı? “Teyzeciğim, bütün kulaktan dolma hatalı bildiklerini gerçek sanıyorsun Fakat piyasada çok silik laf dolaşıyor Peygamberimizi de yurdundan göç etmek zorunda bırakmadılar mı? Peki peygamberimiz güvenli olmayan ve suçlu olduğu için mi onca zulmü yapmışlar? Bundan Başka Said Nursi’ye açılan bütün davalar beraatla sonuçlanmış Bunu da biliyor muydun? Teyze saplantılarından bir türlü vazgeçmiyordu: “Bak evlâdım böyle şeylerle uğraşma Sana ne nurculuktan, sana ne Said Nursi’den Şu üç günlük dünyada ye, iç, eğlen “Peki insanın dünyaya gönderilişinin bunlardan diğer bir gayesi değil mu? Nereden gelip nereye gittiğini, onu bu dünyaya göndereni düşünmesin mi? Yaratıcının emirlerine göre yaşamasın mı? “Canım dedim ya bu işi yaşlanmaya bırak Daha Sonra gençliğin gider, pişman olursun Zaman böyle akıp giderken, Zerrin hanım arada gelip olan biteni benimle paylaşıyordu Son görüştüğümüzde teyzesi ile ilgili fazla bambaşka şeyler söyledi: “Teyzemle bu tartışmalarımız sürüp bu vesileyle aradan eksik vakit geçti ve teyzem ne eyvah ki kansere yakalandı! Bundan Böyle bütün gün yatıyordu Hastaneye kaldırılmıştı Ziyaretine gittim: “Teyze dedim “Benden bir istediğin var mı? Sana nasıl tezgâhtar olabilirim? Teyzem yüzüme biçare ve vicdan azabı doymuş gözlerle baktı: “Zerrin otur yanıma, dedi Titreyen elleriyle ellerimi tuttu Derin bir “ah! çekti Gözyaşları yanaklarından süzülüyordu Tüm vücudu sanki büyük bir fırtınaya tutulmuştu Kesik hıçkırıklar aralarında: “Sen haklıymışsın dedi “Sahiden hayat çok kısaymış, dünya faniymiş Bilmedim, bilemedim Sanıyordum fakat, Azrail benim kapımı hiç çalmayacak Yaşlandığımda namaz kılacaktım, hacca gidip pişmanlık edecektim Yanılmışım Şimdiye değin yaşadığım hayattan elimde yalnızca acılar kaldı Acilen yalnızca namazlarımı kılmak istiyorum Teyzem bana yıllardır dindarlığımdan nedeniyle yapmadığını bırakmamıştı Bilhassa bütün felsefesini yaşlanınca örtünüp ibadet etmek üzere kurmuştu Lakin şimdi o felsefesinin iflas ettiğini, bir işe yaramadığını acılar içinde itiraf ediyordu Fakat iş işten geçmişti Teyzemi mahcup etmemek için başımı önüme eğdim Ama o tüm vicdan azabı dolu sözlerle itirafını sürdürdü: “Namazlarımı kılacaktım Fakat bundan böyle günlerim sayılı Ahhhh! Baştan dünyaya gelsem, sadece Allah’a ibadet ederim Ömür bitmez, yıllar bitmez tükenmez sandım Ne olur benim için dua et dedi ve gözlerini yumdu Teyzemin ümidini yitirme içindeki pişmanlığı bana Üstad Bediüzzaman’ın şu ifadelerini hatırlattı: “Eyvah, aldandık Şu hayatı dünyeviyeyi değişmez zannettik O zan sebebiyle tamamen zayi ettik Evet, şu güzeranı yaşam bir uykudur, bir rüya gibi geçti Şu temelsiz ömür zeka bir rüzgar gibi uçar gider