nankor prenses cocuk masalı
Nankor Prenses Hikayesi
Cocuk masalları Nankor prenses
Cok eski zamanlarda bir ulkede iyi kalpli iki prens yaşarmış Bu prensler kardeşmiş Allah bu iyi insanlara nur topu gibi birer evlat vermiş ve yuzlerini guldurmuş Bunlardan birisi erkek birisi kız olmuş Kızın cok guzel dalgalı sarı sacları, gok mavisi gozleri varmış Erkeğin ise yakışıklılığı, zekası herkesi ona hayran bıraktırırmış Bu iki kardeş prensin isimleri ulkede adlarıyla değil, oturdukları sarayların şohretleriyle anılırmış Kızın babasının şatosu cok ama cok buyuk ve bir o kadar da yuksek taşlardan yapılıymış Obur kardeşin oturduğu şato ise mermer ve som altındanmış Prensler bu şatolarında rahat bir zaman gecirir ve halka iyilik etmekle uğraşırlarmış Yani kısacası ulkede mutlu olmayıp, bir şikayette bulunan yokmuş Ama dunyada hep hayatından mutlu olup, şukredenler olduğu gibi, şukretmeyen insanlar da gorulmektedir İşte bu ulkede de bir gun kotu soylentiler başlamış Az bir zaman sonra butun halk, kotu insanlara kanıp: Ya oyle mi demişler “Demek taş şatonun sahibiyle mermer şatonun sahibi bizi insafsızca soyuyor, hic mi hic acımadan da yoluyorlarmış Yazıklar olsun o ikisine de, yazıklar olsun: Her kotu duşunce gibi bu da yayılmış buyuk bir hızla kafalara yerleşmiş Hatta oyle bir zaman gelmiş ki: “Madem biz hic acınmadan soyuluyor, harcanıyoruz; oyleyse yapacağımızı biliriz ok edip, ortadan kaldıracağız bu adamları demişler Bu dolaşan sozleri ve halkın verdiği kararları duyan prensler bir gece yanlarına yetecek kadar para aldıktan sonra atlarına binerek ortadan kaybolmuşlar Ertesi gun şatoları basan halk ,buyuk kapılardan iceri girerek her yeri talan etmişler; fakat dışarı cıkmak isteyince şaşırıp kalmışlar Butun kapılar ve duvarlar o kadar yuksek ve sağlammış ki bir turlu gecememişlerArkalarına donup de duvara baktıklarında şu yazıyı gormuşler: Allah, nankorluk edenleri, gaddarlıkta bulunanları hic mi hic duşunmeden yok eder İnanışa gore asırlar boyu bu guzel şehrin halkı kapatıldıktan şatolardan dışarı cıkamamışlar ve birbirlerini oldure oldure yok olup gitmişler
Nankor Prenses Hikayesi
Cocuk masalları Nankor prenses
Cok eski zamanlarda bir ulkede iyi kalpli iki prens yaşarmış Bu prensler kardeşmiş Allah bu iyi insanlara nur topu gibi birer evlat vermiş ve yuzlerini guldurmuş Bunlardan birisi erkek birisi kız olmuş Kızın cok guzel dalgalı sarı sacları, gok mavisi gozleri varmış Erkeğin ise yakışıklılığı, zekası herkesi ona hayran bıraktırırmış Bu iki kardeş prensin isimleri ulkede adlarıyla değil, oturdukları sarayların şohretleriyle anılırmış Kızın babasının şatosu cok ama cok buyuk ve bir o kadar da yuksek taşlardan yapılıymış Obur kardeşin oturduğu şato ise mermer ve som altındanmış Prensler bu şatolarında rahat bir zaman gecirir ve halka iyilik etmekle uğraşırlarmış Yani kısacası ulkede mutlu olmayıp, bir şikayette bulunan yokmuş Ama dunyada hep hayatından mutlu olup, şukredenler olduğu gibi, şukretmeyen insanlar da gorulmektedir İşte bu ulkede de bir gun kotu soylentiler başlamış Az bir zaman sonra butun halk, kotu insanlara kanıp: Ya oyle mi demişler “Demek taş şatonun sahibiyle mermer şatonun sahibi bizi insafsızca soyuyor, hic mi hic acımadan da yoluyorlarmış Yazıklar olsun o ikisine de, yazıklar olsun: Her kotu duşunce gibi bu da yayılmış buyuk bir hızla kafalara yerleşmiş Hatta oyle bir zaman gelmiş ki: “Madem biz hic acınmadan soyuluyor, harcanıyoruz; oyleyse yapacağımızı biliriz ok edip, ortadan kaldıracağız bu adamları demişler Bu dolaşan sozleri ve halkın verdiği kararları duyan prensler bir gece yanlarına yetecek kadar para aldıktan sonra atlarına binerek ortadan kaybolmuşlar Ertesi gun şatoları basan halk ,buyuk kapılardan iceri girerek her yeri talan etmişler; fakat dışarı cıkmak isteyince şaşırıp kalmışlar Butun kapılar ve duvarlar o kadar yuksek ve sağlammış ki bir turlu gecememişlerArkalarına donup de duvara baktıklarında şu yazıyı gormuşler: Allah, nankorluk edenleri, gaddarlıkta bulunanları hic mi hic duşunmeden yok eder İnanışa gore asırlar boyu bu guzel şehrin halkı kapatıldıktan şatolardan dışarı cıkamamışlar ve birbirlerini oldure oldure yok olup gitmişler