Minik Serce masalı
Minik Serce hikayesi
Bir zamanlar kendini ispatlamaya calışan MİNİK SERCE varmışİlk bulduğu bir pencerenin kenarına konmuşŞakıyarak icerde ki kişin ilgisini cekmeye calışmışGuya pır pır ucuşarak,şakıyarak dikkati cekmeye calışmışAma ne yaparsa yapsın boş imişİcerde ki onu iceriye almayı duşunmek nedemek kuşlardan da nefret edermişKuşların ozgur olduğunu,kendisininde hayat mahkumu olduğunu duşunupMİNİK SERCEyi tanımak istememişBirgun mahkum olduğunu duşunen kişi MİNİK SERCEye ders vermek istemişMİNİK SERCEnin kanatlarını keserek bir kafese kilitlemiş vekafesi karanlık odaya bırakmışMİNK SERCEyi olume terkedipGunluk yaşantısına donmuşAma birgun ruyasında MİNK SERCEnin gozyaşlarını gorup utanmış,pişman olmuşHemen karanlık odanın yolunu tutmuşKapıyı acınca birde ne gorsun ki kucuk bir karınca MİNİK SERCEye hayat vermek icin ekmek taşıyormuşAdam utanmakla kalmayıp kendine lanet yağdırmışBen bir toz zerresi buyukluğunde ki karınca kadar olamadımGozlerinden yaşlar suzulerek benim yureğim bir karınca kadar yok imiş demiş kendi kendineAdam MİNK SERCEyi eline almış ve penceresinden dışarı salmışSalarkende demiş ki benim mahkumiyetim odamda değil yureğimde, yureğimde taştan imişBenim yanlışımı minicik yureğiniz gosterdi demişAdam hergun MİNİK SERCEyi penceresinin onunde beklemeye başlamış Ama MİNİK SERCE hic gelmemiş onun penceresine buna cok uzulen adam yaptıklarını affettirmek icin imkan arayormuşBirgun penceresinin dibinde dolaşırken bir avuc tuylerle karşılaşmışBaşlamış ağlamaya cunki kanatlarını kestiği icin MİNİK SERCE ucamamış Olduğu yere duşmuş gunlerce ağlamış sevdiği pencereden aşağı bakıp onu gorsun diyeAdam ozgurluğe saldığı zannederek goklerden gelmesini beklerken,aşağıda olabileceğini hic duşunmemişTekrar utanmış kendinden artık af diliyeceği MİNİK SERCE de yok imişKendi,bir nebze huzurlu edebilmek icin adam hergun penceresine kuş yemleri koyurmuş ve hergun MİNİK SERCEnin mezarı başında af diliyormuş Bencilliği olduğu,insanca yanını kaybettiği icin
Minik Serce hikayesi
Bir zamanlar kendini ispatlamaya calışan MİNİK SERCE varmışİlk bulduğu bir pencerenin kenarına konmuşŞakıyarak icerde ki kişin ilgisini cekmeye calışmışGuya pır pır ucuşarak,şakıyarak dikkati cekmeye calışmışAma ne yaparsa yapsın boş imişİcerde ki onu iceriye almayı duşunmek nedemek kuşlardan da nefret edermişKuşların ozgur olduğunu,kendisininde hayat mahkumu olduğunu duşunupMİNİK SERCEyi tanımak istememişBirgun mahkum olduğunu duşunen kişi MİNİK SERCEye ders vermek istemişMİNİK SERCEnin kanatlarını keserek bir kafese kilitlemiş vekafesi karanlık odaya bırakmışMİNK SERCEyi olume terkedipGunluk yaşantısına donmuşAma birgun ruyasında MİNK SERCEnin gozyaşlarını gorup utanmış,pişman olmuşHemen karanlık odanın yolunu tutmuşKapıyı acınca birde ne gorsun ki kucuk bir karınca MİNİK SERCEye hayat vermek icin ekmek taşıyormuşAdam utanmakla kalmayıp kendine lanet yağdırmışBen bir toz zerresi buyukluğunde ki karınca kadar olamadımGozlerinden yaşlar suzulerek benim yureğim bir karınca kadar yok imiş demiş kendi kendineAdam MİNK SERCEyi eline almış ve penceresinden dışarı salmışSalarkende demiş ki benim mahkumiyetim odamda değil yureğimde, yureğimde taştan imişBenim yanlışımı minicik yureğiniz gosterdi demişAdam hergun MİNİK SERCEyi penceresinin onunde beklemeye başlamış Ama MİNİK SERCE hic gelmemiş onun penceresine buna cok uzulen adam yaptıklarını affettirmek icin imkan arayormuşBirgun penceresinin dibinde dolaşırken bir avuc tuylerle karşılaşmışBaşlamış ağlamaya cunki kanatlarını kestiği icin MİNİK SERCE ucamamış Olduğu yere duşmuş gunlerce ağlamış sevdiği pencereden aşağı bakıp onu gorsun diyeAdam ozgurluğe saldığı zannederek goklerden gelmesini beklerken,aşağıda olabileceğini hic duşunmemişTekrar utanmış kendinden artık af diliyeceği MİNİK SERCE de yok imişKendi,bir nebze huzurlu edebilmek icin adam hergun penceresine kuş yemleri koyurmuş ve hergun MİNİK SERCEnin mezarı başında af diliyormuş Bencilliği olduğu,insanca yanını kaybettiği icin