Mekke de Yürekler Kaynar

Mekke, ekinsiz vadi dualarımızın menbağı
Allahın alemlere parlak lütfu, gönüller bağı
Rahmetini serp ruhumuza, ey ulu Rabbimiz!

Kâbe kapılarından girerken yürekler kaynar,
Bu güzelliği görseydi, dona kalırdı duygular
Rahmet kapılarını aç bize, ey ulu Rabbimiz!

Kalbe kök salmış, çoşturan şol cennetin dalları,
Kâbeye saçılmış rahmet, çözülmüş sema kapıları
Rahmetini serp taşlaşan ruhumuza ey Rabbimiz!

Seyredenler ağlar durur, akar göz çeşmesi,
Kutsal şehrin bağrındadır nübüvvet bahçesi
Armağanımızı Cennet eyle, ey ulu Rabbimiz!

Bak,mahşeri canlandıran milyonlarca beşer,
İhramlar giyilince, rütbeler, statüler düşer
Gönüllerimizi aç seni görsün ey ulu Rabbimiz!

Arafat ’da, hüzünle tebessüm eden ak yüzler var
Heyecenlar köpürür, bedenleri sararda sarar
Bağışla, affeyle, lütfu bol, ey yüce Rabbimiz!

Lebbey lebbeyk sedalarıyla Arşı âlâ titriyor
Mekke de gönüllerimiz birbirine kenetleşiyor
Ayıpları örten, dermanımızsın ey ulu Rabbimiz!

Ey Ümmül Kûrâ! Yüzler dolunay, kapler doyar
Kuran da yeminle öğülmüş, on gecemiz var
Nurunla Sana koşmayı, nasib eyle ey Rabbimiz!

Dayanırmı vicdanlar cennet hazlarını tattırır,
Gönüllere vuslat sarar, derin izler bırakır
Bizi itâât eden kullarından kıl, ey Rabbimiz!

Rahman ’ın ûlûhiyeti önünde eğil, diz çök,
Sıcak beşeriyetinle, brülör göz yaşlarını dök
Sana inananların şanını yücelt ey Rabbimiz!

Fikir kendine yetmez cenneti gördüğünde ölür
Yürekler kilitlenir, dona kalır, nûr üstüne nûr
Bizi ölümsüz cennetinle selamla, ey yüce Rabbimiz!

Surur ve sevinçsin susamış yaşıyan her sinede
Seni görür görmez sözün nutku tutulur yüreklerde
Bizleri sevginle sevdalandır ey ulu Rabbimiz!


Mekke Babusselâm 1403 H


Ali Kılıç Kakiz *