Kişi, Sevdiği ile Berâberdir..!

Îmân'ın temeli ve en mühim alameti; hubbu fillah ve buğdu fillah'tır yâni, Allahütealanın sevdiklerini yalnız Allahütealanın rızası için sevmek ve Allahütealanın sevmediklerinide yalnız Allahütealanın rızası için sevmemektir (bu, yalnız kalb ile olur, kavga etmek, dövüşmek demek değildir)

Sevgili Peygamberimiz, Muhammed aleyhisselam (sallallahü aleyhi vesellem) efendimiz, bir hadisi şeriflerinde buyuruyorlarki; (Elmer’ü me’a men ehabbe) (Kişi, sevdiği ile berâberdir) demekdir

Allahü teâlânın düşmanlarını sevmek ve onlarla kaynaşmak, insanı Allahü teâlâya ve Onun Peygamberine “sallallahü aleyhi ve sellem düşman olmağa sürükler Bir kimse, kendini müslimân zan eder Kelimei tevhîdi söyleyip, inanıyorum der Nemâz kılar ve her ibâdeti yapar Hâlbuki, bilmez ki, böyle çirkin hareketleri, onun îmânını ve islâmını temelinden götürür

Muhammed aleyhissalâtü vesselâma tâm ve kusûrsuz tâbi’ olabilmek için, Onu tâm ve kusûrsuz sevmek lâzımdır Bunun alâmeti de, Onun düşmanlarını düşman bilmek, Onu beğenmeyenleri sevmemekdir Muhabbete müdâhene, ya’nî gevşeklik sığmaz Âşıklar, sevgililerinin dîvânesi olup, onlara aykırı birşey yapamaz Aykırı gidenlerle uyuşamaz İki zıd şeyin muhabbeti bir kalbde, bir arada yerleşemez İki zıddan birini sevmek, diğerine düşmanlığı îcâb eder

(Kimyâi se’âdet) kitâbı, beşinci aslında diyor ki: Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem buyurdu ki, (Îmânın temeli ve en kuvvetli alâmeti, müslimânları sevmek ve müslimânlara düşmanlık edenleri sevmemekdir) Cenâbı Hakkın Îsâ aleyhisselâma emri ilâhîsinin meâli şerîfi, (Eğer yerlerde ve göklerde bulunan bütün mahlûkların ibâdetlerini yapsan, dostlarımı sevmedikce ve düşmanlarıma düşmanlık etmedikce, hiç fâidesi olmaz)dır Her mü’min, Allahü teâlâya düşman olanları sevmemeli, islâmiyyete yapışanları sevmelidir Bunu sözlerinde ve mümkin ise, hareketlerinde belli etmelidir Âsî ve fâsıklarla arkadaşlık etmemeli, fıskı çok olanlardan, çok kaçınmalıdır Zâlimlerden, müslimânlara eziyyet edenlerden dahâ ziyâde kaçınmalıdır

Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem (İbâdetlerin efdali, müslimânları müslimân oldukları için sevmek, kâfirleri, kâfir oldukları için, sevmemekdir) buyurdu Allahü teâlâ, Mûsâ aleyhisselâma, (Benim için ne işledin) diye sordukda, (Yâ Rabbî! Senin için nemâz kıldım, oruc tutdum, zekât verdim, ismini çok zikr etdim) deyince, (Yâ Mûsâ, nemâzların sana burhândır Orucların Cehennemden siperdir Zekât kıyâmet gününün sıcaklığından koruyan gölgedir İsmimi söylemen de, kabr ve kıyâmet karanlığında seni aydınlatan nûrdur Ya’nî bunların fâideleri hep sanadır Benim için ne yapdın?) buyurdukda, Mûsâ “aleyhisselâm, (Yâ Rabbî! Senin için olan ameli bana bildir!) diye yalvardı Cenâbı Hak: (Yâ Mûsâ! Dostlarımı benim için sevdin mi ve düşmanlarıma benim için düşmanlık etdin mi?) meâlindeki âyeti kerîme ile cevâb verdi Mûsâ “aleyhisselâm da, Allah için amelin, (Hubbi fillâh) ve (Buğdı fillâh) olduğunu anladı
Muhabbet, sevgilinin dostlarını sevmeği, düşmanlarına düşmanlık etmeği îcâb eder Bu sevgi ve düşmanlık, sâdık olan âşıkların elinde ve irâdesinde değildir Çalışmaksızın, zahmet çekmeksizin kendiliğinden hâsıl olur Dostun dostları güzel görünür ve düşmanları çirkin ve fenâ görünür Dünyânın güzel görünüşlerine kapılanlara hâsıl olan muhabbet de, bunu îcâb etdiriyor Seviyorum diyen bir kimse, sevgilisinin düşmanlarından kesilmedikce sözünün eri sayılmaz Buna münâfık, ya’nî yalancı denir Şeyhulislâm Abdüllahi Ensârî “kuddise sirruh buyuruyor ki, (EbülHüseyn bin Sem’ûn, bir gün hocam Husrîyi incitmişdi O ândan beri, kalbimde ona karşı soğukluk duyuyorum) Büyüklerin meşhûr olan, (Üstâdını incitene darılmaz, gücenmez isen, köpek senden dahâ iyidir) sözünü burada hâtırlatmak yerinde olur

Muhabbet, sevmek, hep berâber olmağı istemek, berâber olmakdan zevk, lezzet duymak demekdir İnsan sevdiğini hiç unutmaz Muhabbetin yeri kalbdir Kalb, yürek dediğimiz et parçasında bulunan bir kuvvetdir Bu kuvvete gönül diyoruz Birşeyi öğrenmek, akl ile olur Akl, dimâg, beyn dediğimiz et parçasında bulunur Küfrü, harâmları, mekrûhları sevmek, beğenmek küfr olur Farzları, sünnetleri, beğenmemek de küfr olur, dünyâ olur Müslimân olmak için, dünyâya ya’nî harâmlara kıymet vermemek lâzımdır

Allahü teâlânın düşmanlarını sevmek, insanı Allahü teâlâdan uzaklaşdırır Teberrî etmedikce, tevellî olmaz Ya’nî uzaklaşmadıkça, dostluk olmaz

Son nefeste îmân ile veya îmânsız ölmek, kalbdeki sevgiye bağlıdır Çünki Kâinatın efendisi, sevgili Peygamberimiz, dünyada iken birbirini sevenlerin mahşer yerinde beraber haşrolunacağını, ahiretde de beraber bulunacağını müjdelemiştir elbette,muhakkak doğrudur

O halde insan seveceği kimseyi iyi seçmeli, ona göre sevmelidir ki; ahiretde sevdiğinin yanında bulunacaktır