Kış Ezgileri Cenap Şahabettin

Cenap Şahabettin Kış Ezgileri şiiri
Cenap Şahabettin Kış Ezgileri şiiri oku
cenap şahabettin elhanı şita şiiri

Kış Ezgileri (Gunumuz Turkcesiyle)

Bir beyaz titreyiş, bir dumanlı ucuş,
Eşini kaybeden bir kuş gibi kar
Gecen ilkbahar gunlerini arar…
Ey kalplerin cılgın ezgileri
Ey guvercinlerin marşları,
O baharın işte yarını bu:
Kapladı derin bir sessizliğe yeri karlar
Ki sessizce surekli ağlarlar

Ey ucarken duşup olen kelebek,
Bir beyaz melek kanadının sacağı gibi kar
Seni solgun bahcelerde arar;
Sen acarken cicek ustunde
Ufacık bir cicekli yelpaze gibi,
Naaşın ustunce şimdi ey olu
Başladı parca parca ucmaya karlar
Ki gokten duşer duşer, ağlar!

Uctunuz, gittiniz siz ey kuşlar!
Kucucuk, beyaz başlı baykuşlar gibi kar
Sizi dallarda, yuvalarda arar
Gittiniz, gittiniz ey kuşlar!
Şimdi boş kaldı baştan başa yuvalar;
Yuvalarda feryatsız yetim gibi!
Son kalan mavi tuyleri kovalar karlar
Ki havada ucar ucar, ağlar!


Ey kış gunlerinin seması! Elinde yığın yığındır
Yasemin yaprağı, guvercin kanadı, sabah bulutu…
Dok ey sema tabiatın ruhu uykudadır;
Kara toprağın ustune bembeyaz cicekler!

Yapraksız ve ciceksiz olan her ağaclık şimdi
Bir golgeler, siahlıklar ve umitsizlikler yığınıdır
ey kış semasının eli, durma, durma cek
Her ağacın uzerine bir beyaz ortu

Goklerden emeller gibi yağıyor kar,
Her tarafta hayalim gibi koşuyor kar
Sessiz bir ruzgarın saf kanadında uyuklarmış gibi
Bir aralık durur, sonra ucarlar

Soldan sağa, sağdan sola titreyerek ve kacarak,
Bazen ucmada tuyler gibi, bazen dokulmedeler
Karlar sukUt ilahilerinin ezgileridir,
Karlar melekler aleminin bahcelerinin cicekleridir

Ey semanın eli, kara toprak uzerine dok
Ey semanın eli, comertliğin eli, kışın eli dok;
Bahar ciceklerinin yerine beyaz karı,
Kuşların ezgilerinin yerine umit sessizliğini!

Cenap Şehabettin
Elhanı Şita (Kış Ezgileri)