Keşke söyleye bilsem sana

Keşke söyleye bilsem sana Keşke söyleye bilsem sana Keşke söyleye bilsem sana, Kendime bile söyleyemediğim sırlarımı, Usulca eğilip kulağına fısıldasam, Sevdiğimi Günlerce hiç olmadığına inandırdım , Aylarca didiştim durdum kendimle Sana yenilmemek için gecelere yenildim, Yokluğuna yenilmemek için yalnızlığa yenildim İnsanları koyamadım yerine, Şarkılar söyleyemedim, Dolaştığın sokaklara bulaşamadım, Adının geçtiği sözleri duyamadım Aylarca hiç olmadığına inandırdım kendimi, Geceleri bir türlü uyuyamadım ​ Yokluğun ağır geldi bana , Çiçekleri kucaklayamadım , koklayamadım onları, Yokluğun acı verdi bana, Güneşli günlerde gülemedim Selamlama vermedim insanlara, Sesimi duysunlar istemedim, Konuşmadım onlarla, Elimi uzatmadım kimseye, Ağlamadım , ağlayamadım Bilsinler , gülsünler istemedim Ateşler yaktım gecelere, Kor demirlerle dağladım ellerimi, Şiirler yazmasın diye sana, yeniden denizleri sevmedim, yakamozları da, Saçlarımıza karışan kumlara basamadım ​ Aylarca hiç olmadığıma inandırdım kendimi, Ne değin aşina insan varsa, Ne değin bildik yer varsa yeniden bakmak istemedim Yokluğun çok acı verdi bana , Olur Ya de varlığından da çok, Bunu da bilmeni istedim özel baskı