
Göz ucuyla da olsa daima takip ediyordum Katana ZERO’yu. Katana sevdamdan mıdır, Hotline Miami hasretimden midir bilmem, ya da tamam tamam, oyun beklemeye değecek kalitede gözüküyordu işte, diğer bir sebebe gerek yok. Uzun mühlet de çıkmadı bana inat güya. Bilhassa bağımsız imalatlarda geliştirme müddetlerinin çokça uzaması pek de güzele işaret olmaz lakin neyse ki Katana ZERO bu oyunlardan değil, her şeyiyle sırıtmayan ve bütün olmayı başaran bir imalat olmayı başarmış, mahsusen senaryosuyla ön plana çıkması pek bir hoş olmuş.
Evet, şaşırtıcı biçimde senaryo bu oyunun en güçlü yanı. Ben dâhil çok ziyade oyuncu Katana ZERO’dan aslında oynanış olarak tatminlik ararken önümüze büsbütün hikaye odaklı bir prodüksiyon çıktı, açıkçası bu durum çok daha hoş olmuş. ‘The Dragon’ lakabıyla anılan, katanasıyla herkesin ciğerini deşen ana karakterimiz bir psikiyatrdan kimi öldüreceğiyle ilgili raporlar alarak işini yapmaktadır. Bu psikiyatr tıpkı devirde bizim patronumuz ve bize yalnızca iş vermekle kalmıyor, geçmişte yaşanılan büyük savaşta gazi olan The Dragon’un yaşadığı hafıza kaybıyla ilgili tedaviyi de kendisi üstleniyor.

The Dragon, hafıza kaybından ötürü kendi geçmişini hatırlayamasa da her gece düşünde epey gerçekçi hissettiren bir hadisesi görüyor. Psikiyatr ise ana karakterimize her tedavide bir iğne yaparak The Dragon’u sakinleştiriyor, zira bu iğneyi almadığı takdirde The Dragon uyanık olsa bile gerçekle rüyayı ayırt edememeye başlıyor. Şayet hikâye anlattığım kısma kadar ilginizi çektiyse muhakkak bu oyunu oynamalısınız, zira Katana ZERO’da en azından hikâye manasında bundan çok daha ziyadesi var, kendiniz deneyimleyin diye ziyadesiyle ilgili hiçbir detayı buraya iliştirmeyeceğim.
Mahsusen her şeyi tane tane anlatmadan oyuncunun senaryoyu kendisinin çözmesi istiyor Katana ZERO. Müddetinin kısa olmasına karşın hakikaten ziyadesiyle materyale sahip bir senaryo var, lakin siz tüm modülleri birleştirseniz bile bir şeylerin eksik kalacağını fark edebilirsiniz, çünkü bunu oyunun geliştiricileri de kabul ediyor. Hakikaten birkaç ay sonra bu eksik kesimler için bir DLC çıkarmayı da planlıyorlarmış.

Oyunda diyalog seçimleri de mevcut. Karşıdakinin konuşmasını dinlemeden direk yanıt verebileceğiniz üzere onun konuşması bittikten sonra gelen opsiyonlardan da yanıt verebilirsiniz. Lakin bu opsiyonlarda bile bir vade mevcut ve o müddet içerisinde seçiminizi yapmazsanız ekranda seçili olan diyalogu otomatik olarak aktive ediyor oyun. Diyalog çeşitliliği tekrar oynanabilirlik açısından şık bir yapı, ama bu oyunda interaktifliği arttırması açısından çok daha kıymetli nokta tutmuş ve pek yakışmış. Büsbütün karamsar bir yerküresi olsa da birtakım diyaloglarda mizah da konum alıyor, üstelik tam kıvamında.
Katana ZERO hikâyesiyle öne çıksa da asla hafife alınmayacak sıklıkta de bir oynanışa sahip. Hotline Miami gibisi birden fazla devir bir bina içerisinde vazifeye başlıyoruz ve tek silahımız saf ki de katanamız, o bizim her şeyimiz. Bir katana kılıcı aniden kınından çıkar ve vefat tez olur, değil mi? Oyun tüm oynanışını tam da bu durumu temel alarak tasarlamış. Ya tek atıyorsunuz, ya da tek yiyorsunuz. Tek ata ata gidiyorsunuz, lakin öldünüz. O hengam o kısmın en başına tekrar gidiyorsunuz, birebir Hotline Miami’deki üzere yani, her şey nispeten süratli gelişiyor.

Süratli gelişiyor ancak oyunun 2. büyük mekaniği tam da burada devreye giriyor: Devranı yavaşlatma. Öbür oyunlardan bildiğimiz formda çalışan bu mekanik kimi durumlarda hayat kurtaran olabiliyor.
Tek silahımız katanamız dedik ancak kısım içerisinde alandan zahir eşyalar alıp düşmanlar üzerine fırlatabiliyoruz. Molotof ve düşmanın üstüne yapışan bomba üzere birden ziyade düşmanı alt edecek eşyalar olsa da bu eşyalar çok çeşitli değiller ne yazık ki. Başkaca devri yavaşlatarak üstümüze gelen mermiyi katanamızla geri iade edebiliyoruz.
Doğal mütemadi Hotline Miami’yi anınca akla “Çok mu güç acep?” sorusu geliyor doğal olarak. Oyun zahir başlı yanlarda zorlayıcı olsa da umum olarak çok akıcı bir durumda. Haddinden fazla zorluk arayanlar istediklerini bulamayacaklar yani. Kısım tasarımı olarak da birçok hengam bir özgürlük sunmuyor oyun size. İlerleyen saatlerde kimi kısımlarda farklı yollar seçebilme durumunuz olsa da ne yazık ki bu oyunun tümüne yayılmamış durumda.
Katana ZERO müzik mealinde da öne çıkmaya çalışıyor. Her kısmın başında The Dragon kulaklığını takıyor ve tekno müzik eşliğinde insan doğramaya başlıyor. Müzikler başarılı, lakin efsane olacak, daima dinletecek seviye değiller bence. Olağan bu durum çokça göreceli, bu yüzden artı eksi hanesine eklememeyi tercih ediyorum.