îsâr

İnsana lâzım olan şeylerde îsâr yapılır Kurbet ve ibâdetlerde îsâr yapılmaz Meselâ tahâretlenecek kadar suyu, setri avret edecek kadar örtüsü olan, bunları kendi kullanır Muhtâc olana vermez (İbni Nüceym Mısrî)

Resûlullah'ın Eshâbının hâli cömerdlikten öte, îsâr idi (İmâmı Rabbânî)

Kerem ve ihsân sâhiblerinin âdeti, îsâr etmektir (İmâmı Rabbânî)

Îsârın en güzel örneği, Peygamber efendimizin mübârek sohbetinde yetişen Eshâbı kirâmda görülmüştür Eshâbı kirâmdan Huzeyfe hazretleri şöyle anlatmıştır: Yermük savaşında yaralılar arasında amcamın oğlunu arıyordum Yanımda biraz su vardı Onu buldum, su ister misin deyince, isterim dedi Tam suyu vereceğim sırada biraz ilerden bir yaralı Su!diye inledi Amcamın oğlu îsâr edip suyu ona götürmem için işâret etti Gittim baktım ki, Hişâm bin Âs Suyu tam ona vereceğim zaman biraz ilerden bir başka yaralı; Su!diye feryâd etti Hişâm bin Âs da îsâr edip suyu ona götürmem için işâret etti Bu sefer suyu ona vermek için yanına gittim Yanına varıncaya kadar vefât etti Hişâm'ın yanına geri döndüm O da vefât etmiş! Amcamın oğlunun yanına koştum, onu da vefât etmiş buldum Su elimde kaldı Allahü teâlâ hepsine rahmet etsin (İmâmı Gazâlî)