İnsan sevgisi temalı kompozisyon

İnsan sevgisi temalı kompozisyon

İnsan taşıdığı ve yaşadığı duygularla değer kazanmaktadır Hoşuna Gitmek duygusu da insana verilmiş en hoş ve anlamlı duygulardan bir tanesidir Sevgi, yalnızca insana bile bile bir duygudur Bu duyguyu, en mükemmel şekliyle yaşayabilen yalnızca insandır

İnsana sevmek yakışıyor İnsan, sevince ve sevilince insandır

İnsan, her şeye karşı taşıdığı sevgisiyle âlemin her tarafıyla alâkadardır Sevgisi ne değin büyükse, insan böylece büyüktür İnsan, sevgisiyle amaç kazanıyor İnsanı insan yapan değerlerdendir sevgi

Sevgi kapasitesi yoğun insanlardan oluşan bir toplum, hayatın yaşamaya değdiği, insan olmanın lezzet verdiği, millet arası ilişkilerin nitelikli olarak icra edildiği bir dünyanın kapılarını açacaktır

Sevgiyi taşımak ve yaşayabilmek her insanın harcı değildir Bu san ’atı cümbür cemaat güzel icrâ edemiyor Sevmek gerçekte san ’attır

Dünyanın yaşanabilirliği, sevginin insanlardaki oranıyla alakalıdır Nitekim sevgisizler yüzünden her geçen gün dünya neşesini, sevincini, heyecanını kaybetmektedir Sevgisizler dünyaya daha fazla hükmettiğinde, dünya ömrünü tamamlamış olacaktır Onun için dünyadaki insanları, sevenler ve sevmeyenler diye ikiye parçalamak mümkündür

Fakat tabiî neyi seviyor insan, neden seviyor, bu sevgi ona ne kazandırıyor belli başlı belirleyici olan da bu noktadır

İnsana bu duyguyu Veren, onun başvuru formu sınırlarını da belirlemiştir Onun için meşrû sevmekler yani sınırlarını Yaratıcının belirlediği sevmekler, ibadet



Sevgi, taşıyanı sevimli kılar


İnsan, taşıdığı duygularla amaç kazandığı için, güzel duygular içeren insan haliyle güzelleşeceklerdir Sevgi, taşıyanda etkisini gösterir İnsan, bedeni içinde taşıdığı duygular ile değerlendirilir İnsanı bir duygu kabı olarak düşünürsek, bu kabın içinde olanlar dışa da yansıyor Bu kapta sevgi içeren seviliyor

İnsan bedenine iskân edilen ruh, ama sevgi ile nefes alıyor

Sevgi, ruhun gıdasıdır Tüm varlık sevildikçe anlamlıdır İnsan böyle bir sevgi gıdasından şımartma duyar Bedende yaşayan ruh, sevgiyle beslenirse güzelleşir

Sevgi, ruhun da genişlemesine vesiledir Her şeyin sevilecek tarafına yönelen ruh, sevginin her şeyi kapsadığını görecektir

Ruh sevgili ise, ruhun istimal ettiği organlar da sevgili olacaklardır

Bu Nedenle göz, sevgi gözlüğüyle hayata bakacaktır Görülen, varlıklardaki güzellikleri görecektir ve gösterecektir Sevgi kulağı, işitme organına dokunan bütün seslerin sevgi melodisini hissedecek ve terennümünü böylece algılama edecektir Sevginin başat olduğu vicdan, kendisine dokunan bütün olaylardan sevgiyi öz olarak çıkaracaktır

İçinde sevgi taşımayan bütün davranışlar, ayrıca taşıyanı, keza de taşınanı rahatsız edecektir Sevgisiz devretmek, olmak, ilgilenmek, gitmek, gelmek, düşünmek, hissetmek, dokunmak, hasılı onsuz ne kadar fiil varsa, ruhsuz olacaktır

Zaten davranışın, sözün etkisi, davranışın kendisi dek, içinde taşıdığı sevgidedir Sevgi, davranışa özellik kazandırmaktadır *