İnsan bazen

İnsan bazen İnsan bazen arkadaşlarına sevgili gibi davranıyor Sahipleniyor,kıskanıyor ama gırtlağına çökmeden Tatlı tatlı flört ediyor ama sınırları aşmadan Birlikte gülmekten ölüyor,fazla ama çok eğleniyor,dağıtıyor,yerlere düşüyor,günün cılkını çıkartıyor fakat o dost ya, sevgili yok ya, hiç sorun olmuyor Her şeyi konuşuyorlar, böylece fazla sansür uygulamıyor,aralıksız anlatıyorlar,fazlasıyla ilgili oluyor; kulaklarını iri iri açıp,dinliyor En önemlisi de büyük bir coşkuyla sonsuza dek yapılan isler üstüne konuşabiliyorlar, çünkü is paylaşılabiliyor,birlikte aynı isler üretiliyor Mükemmel bir sevinçle rivayet yapabiliyor, hatta kendi karisini,kocasını,sevgilisini bile çekiştirebiliyor Arkadaşlık, bu açıdan insanin hayatini neşeyle idame ettirebilmesi için büyük bir fayda oluyor Fakat insan sevgilisine defalarca arkadaş gibi davranamıyor bir defa eleştiriler,haliyle bu kadar net dile getirilemiyor Sevgiliyle bir arkadaşla konuşulduğu gibi daima dar da konuşulamıyor Tehlikeli sularda dolaşmaktan kaçınmak gerekiyor Çünkü,sonuçlarını bedellerini ödemek gerekebilir, burnundan fitil fitil getirebilir,özenli olmakta üstünlük var Çünkü sevgililik onuru çok basit yaralanabiliyor insan,sevgiliyken, evliyken fazla daha hassaslaşıyor En küçük şeye bile ''Bana bunu nasıl yapar?'' oluyor Ama arkadaşının kaldırabileceği sınırlar çok daha geniş İnsan daima sevgiliyi dinlemek de istemiyor, bütün gün diğer insanları dinlemiş olduğundan yorulmuş oluyor, gına gelmiş oluyor ya da karşındaki seni dinlemek istemiyor Ortama bir sükunet çöküyor, ''Tetiği birincil kim çekecek?'' diye gergin bir bekleyişe giriliyor diğer taraftan natürel sevgiliyle veya esinle sabahlara kadar gülünüp eğlenilemiyor Topluluk içinde isin içine başkalarının ne düşüneceği girdiğinden gerilim artıyor, 'biz''i düşünmekten ''ben'' karambole gidiyor Sevgiliyle başka bir koza yaratılıyor, o koza içine giriliyor, hiç itirazım yok, o da hoş fakat bambaşka kategorilerdeki ilişkiler gibi güya: arkadaş olunca başka şeyler paylaşılıyor, sevgili veya evli olunca başka şeyler paylaşılıyor En iyisi,en güzeli ama en zoru da bu iki kategoriyi birleştirebilmek galiba Dostsevgili edebilmek Ayrıca arkadaşın keza sevgilin gibi olabileceğin biri, ayrıca arkadaşlığı ayrıca sevgililiği paylaşabileceğin biriyle üretmek,gülümsemek,gözyaşı dökmek, konuşmak,çekiştirmek fazla daha güzel geliyor Kolay bir şeyden söz etmiyorum natürel Dost gibi zamanı geldiğinde geri çekilebilmek,uygun düştüğünde de sevgili gibi davranabilmek, bu iki rolü birbirine karıştırmadan oynayabilmek her baba yiğidin harcı yok Ama yapabilenler de yok değil Yapabilenler mutluluğu ve güzellikleri yakalayabiliyorlar zaten