Hz Muhammedin ticaret hayatı

Peygamberimizin ticaret hayatı
Hz Muhammedin ticaret hayatı ve Kabe hakemliği

Güzel ahlakın en kayda değer özelliklerinden olan güvenilirlik, bununla beraber peygamberlerin genel niteliklerindendirSevgili Peygamberimiz Hz Muhammed (sav), gençliğinden itibaren güvenilir olarak tanınmıştır O, yirmi beş yaşlarında iken Mekke'de yalnızca elEmîndiye anılıyordu 35 yaşında iken, Kâbe'nin tamiri sırasında Hacerülesved'in yerine konulmasında Kureyş kabilesi arasında meydana çıkan anlaşmazlıkta meselenin halledilmesi, ertesi gün Kâbe'ye ilk girecek şahsa bırakılmıştı Bütün o esnada Hz Muhammed (sas)'in geldiğini görür görmez elEmîngeliyor diyerek sevinmişlerdi Onun elEmînlakabıyla anıldığına dair kaynaklarda daha pekçok örnek vardır

Mekkeliler, kendisine kıymetli eşyalarını teslim ederlerdi Hz Muhammed (sas) bu emanetlere katiyen ihanet etmez ve sahiplerine sağlam bir şekilde iade ederdi Emanetlere en kuvvet hemencecik bile hainlik yapmamıştır Bilindiği üzere Medine'ye hicret edeceği gece müşrikler, öldürmek maksadıyla onun evini kuşatmışlardı Evini terketmeden önce, yanına bulunan emanetleri Hz Ali'ye teslim etmiş ertesi gün sahiplerine vermesini istemiştir Burada sinyâl bir husus vardır Hz Muhammed (sas)'in Hz Ali'ye teslim ettiği bu malların müşriklere ait olduğu anlaşılmaktadır Çünkü o sırada Müslümanlar Medine'ye hicret etmişlerdi Mekke'de birkaç Müslüman kalmıştı

İslâm dininin başarıya ulaşmasında Hz Peygamber'in güvenilir oluşunun payı büyüktür Şayet davranışlarıyla güven vermeyen birisi olsaydı halk müziği onun civarda toplanmazdı

Hz Peygamber şahıslara, kişilerin mallarına ihanet etmediği gibi, millet malına da ihanet etmemiştir Nitekim Huneyn Savaşı'ndan daha sonra ganimetlerin toplandığı yerde durmuş ve eline devesinin hörgücünden bir tüy alarak şunları söylemiştir: Insanlar! Benim sizin ganimetinizde gözüm yoktur Hatta şu tüyde bile Sahâbîlere daima güvenilir olmayı önerme ederdi Emanetin zıddı olan hiyanetin çirkin bir davranış olduğunu söylerdi Sahâbîler de Hz Peygamber'i emîn olarak tanımışlar ve ebedi bir güvenle kendisine bağlanmışlardır

Ticaretle uğraşanların topluma yaptığı hizmetler red edilemez Çünkü cümbür cemaat malın üretildiği yere değin gidip ihtiyacını karşılayamaz Nitekim Hz Peygamber ticaret erbabının kişiye ve topluma yaptığı hizmetler nedeniyle büyük manevî mükafatlara erişeceğini müjdelemiştir Her türlü aldatmayı, hileyi ve karşıdaki insana hasar vermeyi yasaklamıştır O, bir gün gıda maddesi satan birinin yanına uğrar Elini ürünün içine daldırdığında parmakları ıslanır Sonunda ürünün üstü, yani müşterinin göreceği kısmın kuru, daha aşağı kısmın ise yaş olduğu anlaşılabilir Tahılın sahibine Bu ne? diye sorar Satıcı, yağmur yağdığını söyler Bunun üzerine Peygamberimiz şunları söyler: Islak kısmı, insanların görebilmesi için yiyeceğin üzerine niçin koymadın? Bizi aldatan bizden değildir

Bütün Mekke'liler gibi Hz Muhammed (sas) de amcasıyle birlikte ticâret yapıyordu Gerek çocukluğunda, gerekse ticâret hayâtında, dürüstlüğü ile tanınmıştı Sözünde durmadığı, yalan söylediği, başkalarına hasar verecek bir davranışta bulunduğu, bir kimseyi incittiği katiyen görülmemiş; dürüstlüğü dillere epope olmuştu Bu yüzden Mekke'liler O'na elEmîn(her konuda güvenilir birey) diyorlardı O'nun bu yüksek ahlâkını öğrenen Kureyşin varlıklı kadınlarından Hatice, kendisine sermâye vererek ticâret ortaklığı teklif etti Böylece Peygamber (sas) ile Hatice aralarında ticâret ortaklığı başladı

Kureyşin Esed oğulları kolundan Huveylid kızı Hatice zeki, dirâyetli, itibar ve asâlet sâhibi, 3940 yaşlarında zengin ve hoş bir hanımdı Daha önce iki kere evlenmiş ve dul kalmıştı Kureyşin ileri gelenlerinden öyle çok isteyenler olmuş, lakin hiç biri ile evlenmemişti Güvendiği kimselere sermâye vererek ticâret ortaklığı yapıyor, bu nedenle servetini artırıyordu Yüksek ahlâk ve âlicenâblığı nedeniyle, kendisine Müslümanlıktan önce Tâhiredenildiği gibi, sonra da Haticetü'lKübradenilmiştir

Hz Hatice bir ticâret kafilesiyle Peygamberimiz (sas)'i Şam'a yolladı Kölesi Meysere'yi de hizmetine verdi Ama Hz Peygamber (sas) Şam'a kadar gitmedi; malları Busra'da satarak geri döndü Çünkü Bahîra'nın ölümünden sonra yerine geçen Râhip Nestûra da, Hz Muhammed (sas)'in Şam'a gitmesini yerinde bulmamıştı(40)

Üç ay dek daha sonra, Hz Muhammed (sas) beklenilenin çok üstünde gelir elde ederek döndü Hz Hatice, bu büyük insanın emniyet, dürüstlük ve gayretine hayran oldu sonradan araya vasıtalar girdi; evlenmeleri kararlaştırıldı Bu esnâda HzMuhammed (sas) 25, Hz Hatice ise 40 yaşlarındaydı(41)

Nikâh, Hatice'nin amcazâdesi, Varaka oğlu Nevfel göre Hz Hatice'nin evinde kıyıldı Ebû Tâlib ile Varaka birer hitâbede bulunarak, her iki âilenin menfaat ve meziyetlerini dile getirdiler(42) Esâsen, Hz Peygamber (sas) ile Hz Hatice'nin nesebleri Kusayy'da birleşir Hz Hatice'ye 20 dişi deve mehir verildi(43) Nikâhtan sonradan develer kesilerek dâvetlilere ziyâfet çekildi

Güven duygusu bir milletin kendi bireyleri arasındaki ilişkilerinde manâlı olduğu gibi, milletlerarası ilişkilerde de önemlidir Kendisine güvenilmeyen bir ulusun uluslararası ilişkilerde, ekonomiden siyasete hiçbir alanda başarıya ulaşması muhtemel değildir Hz Peygamber yalnızca Mekke'de, Medine'de ya da daha geniş anlamıyla Hicaz bölgesinde ticaret yapan bir işadamı değildi; bilakis uluslararası ticaretle uğraşan bir tâcirdi Milletlerarası ticarette de öneri ettiği güven bir uçtan bir uca, Hz Hatice'nin kervanını yönettiği Suriye seferinde beklenmedik kâr elde etmiştir Bu sebeple Hz Hatice ona vadettiği ücretin iki katını vermiştir Bu da güvenilen bir ticaret adamının kazancının artacağına hoş bir örnektir
Kaynak: diyanetgovtr *