Hipnoterapi

Hipnoz sözü eski Yunancada “hypnos=uyku” mealine gelir. Fakat hipnoz bir uyku hali olmayıp, tam tersine uyanıklık halidir. Hipnoz en kolay tarifiyle zihnin trans haline geçme hadisesidir. Trans ise uyku ile uyanıklık arasında bir durum olup, telkin almayı kolaylaştıran bir ruh halidir. Olumlu telkin tedavi edici bir terapi metodu olup trans halinde uygulandığında bilinçaltında olumlu değişikliklere ve iyileşmelere yol açmaktadır. Bu seanslar yeteri kadar tekrarlandığında bilinçaltında kalıcı değişiklikler ve güzelleşmeler meydana gelmektedir. Özcesi bilincin açık olduğu, katiyetle uyku hali olmadan; istekle elde edilen bir konsantrasyondur. Tedavinin tesirli bir formda uygulanabilmesi için Hipnotiktransa gereksinim vardır. Lakin hipnotik tedaviyi asıl oluşturan olumlu telkinler ve bu esnada uygulanan psikoterapi metotlarıdır.

Umumide günlük hayatta görülen davranışlara has bilinçlilik açısından bakıldığında; hipnoz bir uyku durumu olmamakla birlikte, olağan bir bilinçlilik durumu da değildir. Hipnoz, bütünüyle kendine mahsus özellikleriyle bilinçliliğin farklı bir durumudur.

Pek çok insan uyku ve hipnozu emsal durumlar olarak bağdaştırır. Dış görünüşe nazaran bu muteber olabilir gelgelelim zihinsel hareketler, hipnozun uykudan daha çok, uyanıklıkla ilgili olduğunu göstermektedir. Dimağ dalgası deneyleri de bunu kanıtlamaktadır. Kişinin uykudaki dikkati dağınık durumdayken, hipnoz altında dikkatin ağırlaşması ve dikkatin ağırlaşmasının da uyanıklık durumunun (bilinçli uyanıklık) bir özelliği olması münasebetiyle, hipnoz ve uykunun bir bakıma zıt oldukları bile söylenebilir.

Hipnoz, uygarlık tarihi kadar eskilere uzanır ve tarih boyunca çeşitli isimler altında uygulanmıştır. Bununla birlikte, Hipnoterapinin bağımsız bir kısım olarak ortaya çıkması 1958 yılında Amerikan Tıp Birliği tarafından resmi olarak kabul edilmesiyle başlamıştır. O tarihten bu yana büyük atılımlar olmuştur.