Hidayet Allah’tandır, Allah’ın El- Hâdî Güzel İsmi

Allah (cc) insan ve cin sınıfı dışındaki tüm canlı varlıklara uyulması zorunlu olan bir yaşam tarzı vermiştir Bunu onların iç dünyalarına bir program olarak yerleştirmiştir Her canlı varlık buna göre yaşar, beslenir, ürer ve ölür Göçmen kuşlar bununla nereye göç edeceklerini bilirler Balıklar uzun yolculuklarına bu sayede çıkarlar Örümcek ağını yapar, arı peteğini kurar, ayı ininde kış uykusuna yatar Tavuk bununla yumurtlar, kuluçkaya girer, yavrularını herkese karşı korur Bu elHâdî güzel isminin evrensel çaptaki tecellisidir Bundan insan da payını alır Analık içgüdüsü de bir yaşam sigortası gibi yeni doğan yavru için yapılması gerekli olan işleri tetikler

İnsan diğer varlıklardan ayrı olarak irade sahibidir Ona yaşam tarzını belirleme ve seçme sorumluğu yüklenmiştir Bu konuda yüce Allah (cc) şöyle buyurmaktadır: “Ona hayır ve şerri, her iki yolu da gösterdik (Beled suresi, ayet 10), “Biz ona hidayet yolunu gösterdik İster şükredici olsun, ister nankör (İnsan suresi, ayet 3)

İslam dinine göre yaşam tarzını belirleme hakkı Allah’ındır Çünkü Allah (cc) yaratıcı olarak bu hakka doğal olarak sahiptir Bir annebabanın evladını yada evlatlarını istediği gibi yetiştirme ve eğitme hakkına sahip olması gibi yüce Allah (cc) da insanlar üzerinde böyle bir hakka sahiptir Evrende, yeryüzünde, bizzat insanın kendisinde Allah’ın (cc) varlık ve birliğine dair sınırsız sayıda ayetler bulunmakla beraber Allah (cc) gönderdiği peygamberler ve indirdiği kitaplarla insana uyması gereken yaşam tarzını da sunmuştur Allah (cc) rızasını dinine uyanlara, yani belirlediği yaşam tarzına uygun yaşayanlara tahsis etmiştir

İslam dini bir yaşam tarzıdır Hayatı baştan sona kadar düzenler Emir ve yasaklardan oluşur Kişinin bunlara can u gönülden uyması bir kararı gerektirir Bu belki kalben bir yönelmedir, bir içtenliktir Tövbe etme isteğidir Mahiyetini tam olarak bilemiyoruz, ama Allah’a (cc) yönelme adına bir adım olsa gerektir Gerçi haramlarda nefsi tatmin eden bir lezzet, emirlerde nefse yük olan bir ağırlık vardır Bu yüzden kişi bir tereddüt içerisindedir Kendi başına yola girmesi adeta imkânsızdır İşte tam bu noktada Allah (cc) elHâdî güzel ismi ile o kulda tecelli eder Ona hidayeti nasip eder EtTevvâb güzel ismiyle tövbe etmesini sağlar, tövbesini kabul eder Kalbe iman nuru dolmaya başlar Bu güzel ismin, yani El Hâdî güzel isminin enNûr güzel isminden sonra gelmiş olması da bu açıdan manidardır Adeta kişi İslam dinine girmekle yada tövbe etmekle yeniden dünyaya gelir Her şey değişmiştir Başlangıçta nefsin iştahla baktığı haramlardan iğrenmeye, ibadetler ona kolay gelmeye başlar Şu ayeti kerimede bu kolaylığa, ruhun İslam dini ile ulaştığı huzura işaret edilmiştir: “Allah kimi hidayete eriştirmek isterse onun göğsünü İslam’a açar Kimi de saptırmak isterse onun göğsünü sanki göğe yükseliyormuş gibi dar ve sıkıntılı kılar (En’am suresi, ayet 125)

İşte bu hidayet nimetinde vesilelere takılıp kalmamak gerekir Kim bilir belki bir bela ve musibet, bir örnek kişi, bir farklı ortam, bir kitap bu hidayet için vesile olmuş olabilir İşte Allah (cc) el Hâdî güzel ismiyle bu vesilelere takılıp kalmamayı, hidayeti verenin bizzat Kendi’si olduğunu belirtmektedir Allah (cc) bu konuda o kadar tektir ki, bütün Müslümanların hidayetine vesile olan Peygamberimiz Sallallahu Aleyhi Vesellemi bile bu konuda uyarmış, ona hidayetin Kendi’sine ait olduğunu aşağıdaki ayeti kerimede özellikle vurgulamıştır Bu ayeti kerime peygamberimizin amcası Ebu Talib için inmişti Bilindiği üzere Ebu Talib, İslam tarihinde Mekke döneminin o sıkıntılı anlarında peygamberimize kol kanat germişti Azılı müşriklere karşı onu korumuş ve kollamıştı O kadar ki, onun manevi babası gibiydi Ebu Talib hastalanmış, ölüm döşeğinde bulunmaktaydı Peygamberimiz (sas) Allah’tan (cc) onun Müslüman olarak can vermesini istemişti Bunun için dualar ediyordu Ama yüce Allah (cc) onun duasını kabul etmediğini bu ayeti kerime ile açıklıyordu “Gerçek şu ki sen sevdiğini hidayete erdiremezsin Ancak Allah, dilediğini hidayete eriştirir O hidayete erecek olanları daha iyi bilendir (Kasas suresi, ayet 56)

Sadece peygamberimiz (sas) değil, başka peygamberler de sevdiklerini hidayete eriştirememişlerdir Bu konuda çarpıcı örnekler Kuranı Kerim’de sunulmuştur: Hz Nuh (as), tufanda ölen kâfir oğlu için af dileyince Allah (cc) onu azarlamıştır Hz İbrahim’in (as) kâfir babası için yaptığı dua kabul görmemiştir Hz Lut’un (as) inançsız eşi kâfirlerle birlikte helak olmuştur “Eğer Allah dileseydi, sizi tek bir ümmet kılardı Ancak O, dilediğini saptırır, dilediğini hidayete erdirir Yapmakta olduklarınızdan muhakkak sorguya çekileceksiniz (Nahl suresi, ayet 93)

ElHâdî (kalplere hidayet yolunu gösteren, insanlara hidayet veren) güzel ismi ile kula düşen görev, insanların hidayetine vesile olmak için elinden geleni yapıp sonucu Allah’a (cc) bırakmaktır
Muhsin İyi